Το χρονικό διάστημα μεταξύ της ανακοίνωσης της οποιαδήποτε συμφωνία και η επικύρωσή της, θα είναι μια ακόμη στιγμή άγχους για το τραπεζικό σύστημα, αναφέρει άρθρο του Πολ Μέισον στο Channel 4.
Το Σαββατοκύριακο «κληρώνει» για τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας δανειστών, με την αριστερή αντιπολίτευση να δυναμώνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ,
Οι προθεσμίες πιέζουν αναφέρει: η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει τη δόση των 300 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ στις 5 Ιουνίου και πρέπει να κάνει μια συμφωνία για να πάρει τα 7,2 δισ. ευρώ, ή θα σημάνει στάση πληρωμών, χρεοκοπία προεπιλογή που θα προκαλέσει την οργή της ΕΚΤ και θα χτυπήσει τις ήδη πληγείσες τράπεζες της.
Η κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το Σαββατοκύριακο ενέκρινε τη διαπραγματευτική στρατηγική μόνο με 95 ψήφους υπέρ και 75. Το χρονικό διάστημα μεταξύ της ανακοίνωσης της οποιαδήποτε συμφωνία και η επικύρωσή της, θα είναι μια ακόμη στιγμή άγχους για το τραπεζικό σύστημα, αναφέρει ο Μέισον.
Παρ ‘όλα αυτά, είναι σαφές γιατί ο Τσίπρας θα μπορούσε να πιστέψει ότι αξίζει το ρίσκο.
Με ένα χαμηλό στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος και μια σαφή αναδιάταξη ή αναδιάρθρωση του χρέους, ο Τσίπρας θα μπορούσε να παρουσιάσει τη συμφωνία ως στρατηγικό συμβιβασμό: επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία του στο κόμμα για να συνεχίσει τις μακροπρόθεσμες πολιτικές καταπολέμησης της φτώχειας, τον εκδημοκρατισμό και την καταπολέμηση της διαφθοράς τις οποίες βλέπουν ως σημαντικότερες οι νεότεροι υποστηρικτές του.
Το σκληρό χαρτί στην όλη κατάσταση δεν είναι πλέον ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Είναι η ΕΚΤ και οι χειρισμοί για την χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, την αύξηση του ανώτατου ορίου βραχυπρόθεσμου δανεισμού. Παρά την προφορική συμφωνία προόδου στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, η ΕΚΤ αρνήθηκε να μαλακώσει.
Εάν, κατά τη σύνοδο κορυφής στο Ρίγα την περασμένη εβδομάδα, υπήρξε «κατανόηση στην αίθουσα» μεταξύ Μέρκελ, Ολάντ και Τσίπρα, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι η ίδια η ΕΚΤ είναι μαζί τους στο σκάφος μέχρι να δράσει.
Και μέχρι στιγμής οι κινήσεις της ΕΚΤ δύσκολα προβλέπονται. Δεδομένου ότι το διοικητικό της συμβούλιο είναι διχασμένο ανάμεσα στα «γεράκια» μιας φιλο-γερμανική μειοψηφίας και στα «περιστέρια», κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει.
Δείτε επίσης
Ελλάδα-Ισπανία-Πολωνία: Ανατριχίλα στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας
