Το ελληνικό ποδόσφαιρο και (επιτρέψτε μου να υποστηρίξω) η ελληνική κοινωνία αποχαιρετούν σήμερα ένα ΑΞΙΟ τέκνο τους.
Γράφει ο Παύλος Παπαδημητρίου
Ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο πέραν πάσης αμφιβολίας αδιαφιλονίκητος ηγέτης της ΑΕΚ αγάπησε με πάθος, λάτρεψε κάθε τι που άγγιξε την ψυχή του: Αγάπησε με πάθος τη μπάλα και τη μουσική και λάτρεψε την κυρία Μαίρη, την σύζυγο του, το στήριγμά του.
Μετά λόγου γνώσεως (καθώς διατηρώ το προνόμιο να έχω κάνει τις περισσότερες τηλεοπτικές συνεντεύξεις του) μπορώ να σας βεβαιώσω ότι το υπέροχο τραγούδι «Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά» μοιάζει να γράφτηκε για εκείνον από τα Υπόγεια Ρεύματα. Ο Μίμης ήταν (για πολλούς και διάφορους λόγους) εχθρός του πολύ «μπλα μπλα». Και δεν του άρεσε να τον ζαλίζει πολύ κι ο συνομιλητής του. Ήταν ο τύπος του ανθρώπου που με μια χειρονομία αποδοκιμασίας και μια αντίστοιχη γκριμάτσα σου «έκοβε τον αέρα» και σ έπειθε ότι «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν».
Κάθε φορά που τελείωνα το «ψήσιμο» να έρθει σε μια εκπομπή ένοιωθα ότι είχα…ανεβεί στο Έβερεστ. Ήταν και ταπεινός άνθρωπος ο Παπαϊωάννου. Λες και δεν είχε αναδειχθεί ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής του εικοστού αιώνα, λες και δεν ήταν το αδιαμφισβήτητο σύμβολο της ΑΕΚ, λες και δεν είχε ταξιδέψει ανά την υφήλιο με το ποδόσφαιρο (και τη μουσική μαζί τον Στελάρα), λες και δεν τον είχαν λατρέψει εκατομμύρια Έλληνες ανεξάρτητα με την οπαδική τους ταυτότητα…
Προσπαθούσε, θαρρείς εμμονικά, να κρατά τα πόδια του γειωμένα και ν αντιλαμβάνεται κάθε στιγμή της ζωής ακριβώς όπως του ερχόταν. Χωρίς φτιασιδώματα και φανφάρες. Αυτός, ο κοντός κολοσσός….. «Παυλάκη, άλλο πράγμα να βλέπεις τη μπάλα στην τηλεόραση, άλλο να τη βλέπεις ακόμη και στην εξέδρα κι άλλο να πατάς εκεί μέσα.» Πόσο δίκιο είχες αρχηγέ…..
Και ήταν και λαϊκός άνθρωπος ο Μίμαρος. Βαθιά λαϊκός (και τραγουδιστής ρωτήστε γι αυτό τον Χρήστο Νικολόπουλο) και πατριώτης. Έλληνας, Μακεδόνας και Πόντιος. Με τον δικέφαλο αετό απ’ τα πρώτα του χρόνια (καθώς λίγοι γνωρίζουν ότι ήταν από παιδί οπαδός του ΠΑΟΚ στην Ημαθία) «χαραγμένο» στην ψυχή και το μυαλό του. Τον δικέφαλο αετό….Ίσως γι’ αυτό μπορούσε να πετάει τόσο ψηλά και με τόση διάρκεια όταν σηκωνόταν για κεφαλιά…Γιατί ο Μίμης Παπαϊωάννου ήταν και ο ίδιος αετός. Αετός χρυσοφτέρουγος…Και (για μένα) αυτός ο θαυματουργός σολίστας απ’ τη Νέα Νικομήδεια με τις 480 συμμετοχές στην ΑΕΚ και τις 61 στην εθνική ομάδα δεν πέθανε, αλλά ΠΕΤΑΞΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΑΝ ΑΕΤΟΣ. Καλό ταξίδι γίγαντα. ΓΙΓΑΝΤΑ!!!
