Σίφνος: Ένα νησί φυσικής ομορφιάς και παραδοσιακής γοητείας

Η Σίφνος είναι ένα στολίδι που περιμένει να το ανακαλύψουν όσοι αναζητούν μια αυθεντική και γαλήνια εμπειρία. Με τις παρθένες παραλίες, τα τραχιά τοπία απόκρημνα βουνά, υδάτινες πηγές και τα γοητευτικά χωριά, είναι ένας τόπος φυσικής ομορφιάς και παραδοσιακής γοητείας. Ένα μεγάλο μέρος του νησιού είναι ενταγμένο στο NATURA 2000, στο οποίο έχουν βρει καταφύγιο  39 είδη πτηνών και 19 σπάνια, είδη ζώων και φυτών. Μεταξύ αυτών και το προστατευόμενο είδος κέδρου, η φίδα. Το νησί ήταν κάποτε κέντρο αγγειοπλαστικής και μεταλλουργίας, και αυτό φαίνεται από τους πολυάριθμους αρχαιολογικούς χώρους που είναι διάσπαρτοι στο νησί. Το νησί φημίζεται για την κεραμική του παράδοση.

Την ονομασία του το νησί την οφείλει στον Σίφνο, γιο του Αττικού ήρωα Σούνιου και πρώτου οικιστή του νησιού, ή, σύμφωνα με άλλη εκδοχή, στο επίθετο «σιφνός» που σημαίνει «κενός» – «κούφιος» και παραπέμπει στην ύπαρξη πολυάριθμων στοών, αποτέλεσμα της έντονης μεταλλευτικής δραστηριότητας.

Ιστορία

Η Σίφνος έχει πλούσια ιστορία που χρονολογείται από την αρχαιότητα, όπως μαρτυρούν οι πολλοί αρχαιολογικοί χώροι και αρχαία ερείπια που είναι διάσπαρτα σε όλο το νησί. Η Χώρα είναι γεμάτη ιστορία, με πολλά καλοδιατηρημένα κτίρια και στενά σοκάκια που προσφέρουν μια ματιά στο παρελθόν του νησιού. Το πιο αξιοσημείωτο από αυτά είναι ο αρχαίος οικισμός του Αγίου Ανδρέα, που χρονολογείται από την 3η χιλιετία π.Χ.

Κατά την αρχαιότητα είχε πλούσια κοιτάσματα σε  χρυσό και ασήμι και σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα την τρίτη χιλιετία π.Χ. υπήρξε εκεί το δεύτερο αρχαιότερο αργυρωρυχείο στον κόσμο. Το 600 π.Χ. έφτιαξαν το πρώτο χρυσό νόμισμα, στο οποίο χάραξαν και τις δύο πλευρές.  Το 525 π.Χ., κατασκευάστηκε ο “Θησαυρός των Σιφνίων” στο Ιερό των Δελφών, που ήταν ένα μαρμάρινο κτίριο  και στην πρόσοψη είχε δύο καρυάτιδες. Να σημειωθεί πως το κτίριο κατασκευάστηκε 100 χρόνια πριν από τον Παρθενώνα.

Τον 17ο αιώνα ιδρύθηκε στη Σίφνο το «Παιδευτήριο του Αρχιπελάγους», που είναι η Σχολή του Παναγίου Τάφου.

Ήθη – Έθιμα

Το Λωλοπανήγυρο, τοπικό καρναβάλι με τις «καμήλες»(μασκαράδες) να χορεύουν στους δρόμους.

Ο «Κυρ-Βοριάς» είναι ένα έθιμο το οποίο γίνεται κάθε χρόνο   την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, για να γιορτάσουν το τέλος του χειμώνα και έτσι θα σταματούσαν οι Βοριάδες. Κατά τη διάρκεια αυτού του εθίμου, ο ιερέας δίνει συγχώρεση στους κατοίκους, μετά τη λειτουργία οι κάτοικοι συγχωρούνται μεταξύ τους και ακολουθεί γλέντι με μπροστάρη στον χορό, τον ιερέα.

Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, οι Σίφνιοι  επιδίδονται στα Τσούνια χωρισμένοι σε ομάδες. Τα Τσούνια αποτελούνται από οκτώ όμοιους ξύλινους μικρούς στύλους ύψους 50 εκ. ο κάθε ένας. Υπάρχει κι ένας μεγαλύτερος στύλος, περίπου 60 εκατοστών. Τους στήνουν σε σχήμα τετραγώνου και με μία ξύλινη μπάλα προσπαθούν να τους ρίξουν.

Το Πάσχα, παρασκευάζουν με ζυμάρι κουλούρες σε διάφορα σχήματα ζώων και πουλιών και τα ονομάζουν «πουλιά».

Την Κυριακή του Πάσχα, καίνε τον Ιούδα. Βάζουν ένα ομοίωμα άνδρα με ρούχα τα οποία τα έχουν γεμίσει με ξερά κλαδιά, χόρτα και άλλα εύφλεκτα υλικά, στην πλατεία και του βάζουν φωτιά ως τιμωρία για την προδοσία του Χριστού.

Το αρνί δεν το σουβλίζουν, το τοποθετούν σε κληματόβεργες και βάζουν κόκκινο κρασί και άνηθο. Γι’ αυτό το πασχαλινό αρνάκι της Σίφνου έχει πάρει το όνομά του από την κωνική ψηλή γάστρα,  το μαστέλο, όπου σιγοψήνεται.

Είδη τουρισμού

Πολιτιστικός τουρισμός, θρησκευτικός τουρισμός, οινοτουρισμός, επαγγελματικός τουρισμός, κοινωνικός τουρισμός, θαλάσσιος τουρισμός, αθλητικός τουρισμός, περιπατητικός τουρισμός, εναλλακτικός τουρισμός, οικοτουριστιμός, ακόμη και βοτανολογικός τουρισμός.

Παραλίες

Αξιοθέατα

1. Η Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα περιόδου κατασκευής 6ου-3ου αιώνα π.Χ., είναι γνωστή και ως “Κάστρο του Αη-Ντριά”.
2. Το Κάστρο έχει 6 “λόζιες” (εισόδους) και μέσα σε αυτό υπάρχουν παλαιά κτίσματα τα οποία διατηρούνται και χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα.
3. Εκκλησία των Επτά Μαρτύρων, η οποία χρονολογείται από τον 17ο αιώνα
4. Εβδομήντα πέντε αρχαίοι πύργοι ή ό,τι έχει απομείνει από αυτούς, υπάρχουν σε όλο το νησί χτισμένοι από τον 6ο έως τον 3ο αιώνα π. Χ.  με κύριο σκοπό την αμφίδρομη επικοινωνία μέσω καπνού και φωτιάς.
5. Αρχαιολογικό Μουσείο
6. Μουσείο Λαογραφικό και Λαϊκής Τέχνης
7. Μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης

Σπορ

Καταδύσεις, βόλτες με σκάφος, jet ski, ψάρεμα από σκάφος, θαλάσσιο σκι, πεζοπορία, τρέξιμο, κ.α.

Τοπικές συνταγές και τοπικά προϊόντα

1. Τα φοινίκια (μελομακάρονα) και τα αυγοκαλάμαρα (δίπλες).
2. Σύγλινα
3. Πηκτή.
4. Ρυζόγαλο.
5. Κρέμα.
6. Μαστέλο (αρνάκι ή κατσικάκι μαγειρεμένο σε ξυλόφουρνο).
7. Τα «πουλιά της Λαμπρής» (είδος τσουρεκιού).
8. Τη μελόπιτα, γλύκισμα με «αθοτύρα» (τοπικό ανθότυρο) και μέλι.
9. Σιφναίικο παστέλι.
10. Ρεβυθάδα.
11. Ρεβυθοκεφτέδες.
12. Καπαροσαλάτα.
13. Καλασούνα (χορτόπιτα με ρύζι).
14. Μανούρα (πικάντικο τυρί).
15. Μυζήθρα (τυρί).
16. Λωλή (γλυκό από κόκκινη κολοκύθα).
17. Αμυγδαλωτά κατσαρόλας.
18. Αμυγδαλωτά φούρνου.
19. Παστέλια.
20. Λουκούμια.
21. Μπουρεκάκια.
22. Ξινομυζήθρα.
23.  Μελόπιτα.