Ερευνητές στο NYU έχουν ξεκλειδώσει νέα στοιχεία για το γιατί τα ανθρώπινα μαλλιά χάνουν το φυσικό τους χρώμα με την πάροδο του χρόνου, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη του γκριζαρίσματος .
Η νέα μελέτη, που διεξήχθη σε ποντίκια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, εξέτασε προσεκτικά τα βλαστοκύτταρα μελανοκυττάρων που είναι γνωστό ότι ελέγχουν το χρώμα των μαλλιών.
Νωρίτερα στη ζωή, αυτά τα κύτταρα μπορεί να είναι αξιοσημείωτα δυναμικά, αλλά με την πάροδο του χρόνου, καθώς τα μαλλιά χάνονται και ξαναφυτρώνουν, τα McSC τείνουν να επιβραδύνουν, παγιδεύονται σε αυτό που είναι γνωστό ως διόγκωση του θύλακα της τρίχας, που σημαίνει ότι δεν έχουν την ευκαιρία να τελειώσουν τη δουλειά για την οποία δημιουργήθηκαν.
Η εύρεση ενός τρόπου για να κινηθούν ξανά, κάτι που φαίνεται να είναι απολύτως δυνατό, θα μπορούσε να σημαίνει το τέλος των γκρίζων μαλλιών – όχι μόνο στα ποντίκια, αλλά και στους ανθρώπους, σύμφωνα με την ομάδα της Ιατρικής Σχολής Grossman του NYU.
«Αυτό προσθέτει στη βασική κατανόησή μας για το πώς λειτουργούν τα βλαστοκύτταρα των μελανοκυττάρων για να χρωματίσουν τα μαλλιά», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Qi Sun, PhD, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο NYU Langone Health. «Οι νέοι μηχανισμοί αυξάνουν την πιθανότητα ότι η ίδια σταθερή θέση των βλαστοκυττάρων μελανοκυττάρων μπορεί να υπάρχει και στους ανθρώπους».
“Εάν ναι, παρουσιάζει μια πιθανή οδό για την αναστροφή ή την πρόληψη του γκριζαρίσματος των μαλλιών βοηθώντας τα μπλοκαρισμένα κύτταρα να μετακινηθούν ξανά μεταξύ των αναπτυσσόμενων διαμερισμάτων των τριχοθυλακίων”, είπε ο Sun.
Με την καλύτερη κατανόηση των σταματημένων κυττάρων και την πιθανή ευθύνη τους για την απώλεια του χρώματος των μαλλιών, οι ερευνητές επικεντρώνονται τώρα στο πώς να επαναφέρουν τα McSCs στο σωστό δρόμο.
