Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Carlos III de Madrid (UC3M), το Πολυτεχνείο της Μαδρίτης (UPM) και το Πανεπιστήμιο Loyola ανακάλυψαν ότι η προσωπικότητα δεν φαίνεται να έχει μεγάλη επιρροή όταν πρόκειται για την επιλογή φίλων στο σχολείο. Οι επιλογές των φίλων βασίζονται περισσότερο στις εγγύτητα των επαφών μας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό PNAS.
«Πρόκειται για πρωτοποριακή εργασία με την έννοια ότι χρησιμοποιεί τεχνικές μηχανικής μάθησης και τεχνητής νοημοσύνης για να προβλέψει εάν υπάρχει σχέση (καλή ή κακή) μεταξύ δύο ανθρώπων», λέει ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, Anxo Sánchez, καθηγητής στο Τμήμα UC3M.
Και συνεχίζει: «Αλλά πέρα από αυτήν την ίδια την πρόβλεψη, το έργο παρέχει μια κατανόηση του πώς χτίζουμε τις φιλίες μας, εντοπίζοντας τις κοινές σχέσεις και όχι τα προσωπικά χαρακτηριστικά ως τον κύριο λόγο για να είμαστε συνδεδεμένοι».
Αυτή η εργασία, που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, παρουσιάζει μια λεπτομερή μελέτη των κοινωνικών σχέσεων των μαθητών σε 13 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 3.000 μαθητών και περίπου 60.000 θετικών και αρνητικών σχέσεων, μαζί με στοιχεία για τα προσωπικά χαρακτηριστικά των μαθηματών.
«Μπορούμε να προβλέψουμε με μεγάλη ακρίβεια (90%) αν δύο άνθρωποι είναι φίλοι ή αν δεν τα καταφέρνουν απλά γνωρίζοντας πόσους φίλους και εχθρούς έχουν κοινούς», προσθέτει ο Anxo Sánchez.
«Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν έναν μηχανισμό πυρηνικών κοινωνικών σχέσεων που βασίζονται σε ατομικά χαρακτηριστικά, ακολουθούμενος από μια ανάπτυξη και εξέλιξη του φιλικού δικτύου που κυριαρχείται από μια τριαδική επιρροή (φίλοι των φίλων των φίλων)», λέει η Μαρία Περέντα, από Τμήμα Οργανωτικής Μηχανικής, Διοίκησης Επιχειρήσεων και Στατιστικής της UPM.
«Αυτό υποδηλώνει ότι όχι μόνο οι στενές μας φιλίες έχουν επίδραση πάνω μας, αλλά ακόμη και άτομα που γνωρίζουμε έμμεσα μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις μας. Αυτή η ανακάλυψη έχει συναρπαστικές συνέπειες για το πώς κατανοούμε την κοινωνική δυναμική και τον ρόλο που παίζουμε σε αυτήν», προσθέτει η Μαρία Περέντα.
Αυτή η εργασία είναι σημαντική γιατί αμφισβητεί την κοινή πεποίθηση ότι οι φιλίες βασίζονται στην ομοιότητα —δηλαδή στην ομοφιλία— λένε οι ερευνητές. Αυτή η κατανόηση μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε και οικοδομούμε τις φιλίες μας, ειδικά σε κοινωνίες όπου η πολιτισμική ομοιογένεια και η ομοιογένεια της σκέψης μπορεί να εκτιμάται ιδιαίτερα.
«Αν οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι δεν χρειάζεται να είναι όμοιοι για να είναι φίλοι, μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι να αναζητήσουν φιλίες με άτομα που έχουν διαφορετικό υπόβαθρο, ενδιαφέροντα και προοπτικές», αναφέρει η Μαρία Περέντα.
«Επιπλέον, εάν η ομοφιλία δεν είναι το μόνο σημαντικό πράγμα όταν πρόκειται για τη δημιουργία νέων σχέσεων, αλλά μπορούμε να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους απλώς επειδή είναι φίλοι των φίλων μας, τότε η διαφορετικότητα θα αυξηθεί και, μαζί με αυτήν θα μειωθεί η πόλωση» προσθέτει ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Loyola, Pablo Brañas.
Η έρευνα αυτή παρέχει χρήσιμα δεδομένα και αποτελέσματα για τη διαχείριση τάξεων, σχολείων και εκπαιδευτικών κέντρων. «Για παράδειγμα, μας επιτρέπει να γνωρίζουμε πότε οι μαθητές μπορεί να κινδυνεύουν από κοινωνικό αποκλεισμό, επειδή έχουν λίγες καλές σχέσεις και πολλές κακές», λέει ένας άλλος από τους συγγραφείς της μελέτης, καθηγητής στο Τμήμα Μαθηματικών του UC3M, José Antonio Cuesta.
«Ανιχνεύουμε πολύ καλά το κοινωνικό κλίμα στις τάξεις. Δίνεται μία πλήρης εικόνα του πώς τα πάνε οι άνθρωποι στο σχολείο και πώς είναι αυτές οι σχέσεις (τις οποίες το διδακτικό προσωπικό μερικές φορές αγνοεί) και χάρη σε αυτό, αυτό το θέμα θα μπορούσε να αναδιοργανωθεί για να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το κοινωνικό κλίμα», τόνισε ο José Antonio Cuesta.
Μάλιστα, το Πανεπιστήμιο UC3M συνεργάζεται σε αυτόν τον τομέα με μια εταιρεία από τη Σαραγόσα για την παραγωγή λογισμικού που θα βοηθήσει τους σχολικούς συμβούλους να παρεμβαίνουν σε καταστάσεις ευαλωτότητας.
Επιπλέον, η έρευνα μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις στη δημιουργία πολιτικών και πρακτικών στο χώρο εργασίας. Για παράδειγμα, εάν οι εργοδότες κατανοήσουν ότι οι διαφορές μεταξύ των εργαζομένων μπορεί να είναι ευεργετικές για τη δημιουργικότητα και την απόδοση της εργασίας, θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τη διαφορετικότητα στις ομάδες και στο εργασιακό περιβάλλον τους.
Με απλά λόγια, αυτή η έρευνα μπορεί να μας βοηθήσει να οικοδομήσουμε πιο υγιείς και παραγωγικές σχέσεις στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή.
Πηγή: FOXreport.gr
