Αν η ζωή έχει τη δυνατότητα να εξαπλώνεται από πλανήτη σε πλανήτη – μια έννοια γνωστή ως “πανσπερμία” – τότε ίσως μπορούμε να την εντοπίσουμε, ακόμα κι αν δεν ξέρουμε τι ακριβώς ψάχνουμε, υποδηλώνει μια νέα έρευνα. Ουσιαστικά, αφήνει να εννοηθεί ότι οι εξωγήινοι μπορεί να ταξιδεύουν από τον έναν πλανήτη στον άλλο μέσω μετεωριτών.
Οι αστρονόμοι βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση ζωής πέρα από τη Γη. Ενώ υπάρχουν πολλά υποσχόμενα σημεία μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, η τεράστια αφθονία των εξωπλανητών σημαίνει ότι έχουμε τις περισσότερες πιθανότητες να βρούμε ζωή σε έναν πλανήτη που περιφέρεται γύρω από άλλο αστέρι. Σύμφωνα με τη NASA, μέχρι σήμερα έχουν επιβεβαιωθεί περισσότεροι από 5.000 εξωπλανήτες – και αυτός ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς.
Αλλά αυτές οι αναζητήσεις για εξωγήινη ζωή αντιμετωπίζουν επί του παρόντος ένα σημαντικό εμπόδιο: δεν ξέρουμε ακριβώς τι ψάχνουμε. Γνωρίζουμε μόνο για ένα είδος πλανήτη που είναι σίγουρα ικανό να φιλοξενήσει ζωή, και γνωρίζουμε μόνο για ένα είδος ζωής – δηλαδή τη Γη και τη ζωή με βάση τον άνθρακα που υπάρχει εδώ. Αλλά η ζωή, σύμφωνα με τους αστρονόμους, μπορεί να λάβει έναν εκπληκτικό αριθμό μορφών σε ολόκληρο τον γαλαξία. Ενώ μπορεί να είμαστε εξαιρετικά τυχεροί και να βρούμε ένα ακριβές αντίγραφο της Γης με ακριβώς τον ίδιο τύπο ζωής, είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουμε θολές, ασαφείς, αποχρωματισμένες καταστάσεις που θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ξεδιαλυθούν.
Τι είναι η πανσπερμία
Πανσπερμία (από τα πᾶν, όλα, και σπέρμα, σπόρος) ονομάζεται η υπόθεση ότι η ζωή υπάρχει στο Σύμπαν, και μετακινείται μέσω μετεωροειδών, αστεροειδών, κομητών, πλανητοειδών, και επίσης μέσω διαστημοπλοίων, μέσω της ακούσιας μόλυνσης από μικροοργανισμούς. Η υπόθεση της πανσπερμίας υποστηρίζει ότι η μικροσκοπική ζωή μπορεί να επιβιώσει τις επιδράσεις του διαστήματος, όπως τα ακραιόφιλα, και ότι παγιδεύεται σε διαστημικά σκουπίδια τα οποία απωθούνται στο διάστημα μετά από συγκρούσεις μεταξύ πλανητών και άλλων σωμάτων ηλιακών συστημάτων που κουβαλούν ζωή.
Ωτοστόπ σε μετεωρίτες
Μία ομάδα αστρονόμων πρότεινε πρόσφατα μια εναλλακτική προσέγγιση σε αυτή τη στρατηγική, εστιάζοντας λιγότερο στο πώς θα έμοιαζε η ζωή και περισσότερο στο τι θα έκανε η ζωή αυτή. Συγκεκριμένα, προτείνουν μια στρατηγική ανίχνευσης βασισμένη στην έννοια της πανσπερμίας, την ιδέα ότι η ζωή μπορεί να ξεκινήσει σε έναν πλανήτη και να εξαπλωθεί σε άλλους πλανήτες κάνοντας… ωτοστόπ σε μετεωρίτες.
Ενώ η “πανσπερμία” βρίσκεται εκτός του κυρίαρχου ρεύματος της επιστημονικής έρευνας, δεν είναι ψευδοεπιστήμη. Μετεωρίτες από τον Άρη έχουν βρεθεί στη Γη, και οι επιστήμονες εκπλήσσονται συστηματικά από την ανθεκτικότητα των ζωντανών οργανισμών και τα ακραία περιβάλλοντα στα οποία μπορούν να επιβιώσουν.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά κάθε μορφής ζωής είναι η ικανότητά της να αλλάξει τη φυσική ισορροπία ενός πλανήτη. Στη Γη, για παράδειγμα, έχουμε πολύ περισσότερο οξυγόνο στην ατμόσφαιρά μας από ό,τι θα είχαμε αν δεν υπήρχε ζωή, και μακρινοί παρατηρητές θα παρατηρούσαν πολύ περισσότερο πράσινο στις ηπειρωτικές μας μάζες από ό,τι στις ηπειρωτικές μας μάζες απ’ ό,τι θα υπήρχε σε διαφορετική περίπτωση.
Με απλά λόγια η ζωή στη Γη έχει αλλάξει το πλανήτη μας με τρόπους που θα μπορούσαν να φανούν από το διάστημα. Αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημάδια για εξωγήινη ζωή σε άλλους πλανήτες. Αν οι επιστήμονες εντοπίσουν έναν πλανήτη με άφθονο οξυγόνο ή που φαίνεται ασυνήθιστα πράσινος, θα μπορούσε να είναι ένδειξη ύπαρξης ζωής εκεί.
Δεν ξέρουμε ακριβώς ποιες ιδιότητες ενός εξωπλανήτη θα άλλαζε η εξωγήινη ζωή, αλλά αν αυτή η ζωή είναι ικανή για πανσερμία, τότε θα προσπαθούσε να κάνει τις ίδιες αλλαγές σε κάθε πλανήτη που θα συναντούσε καθώς εξαπλωνόταν από κόσμο σε κόσμο. Μερικές φορές θα αποτύγχανε, αν οι συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες για να ευδοκιμήσει αυτή η ζωή, αλλά μερικές φορές θα πετύχαινε, κάνοντας τον νέο πλανήτη παρόμοιο με τον αρχικό του κόσμο. Στη συνέχεια, αυτός ο νέος πλανήτης θα λειτουργούσε ως σημείο εκκίνησης για έναν νέο γύρο πανσπερμίας.
Τι προτείνει η νέα μελέτη για την έρευνα σχετικά με την εξωγήινη ζωή
Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές σχεδίασαν μια στατιστική δοκιμή όπου, αν μετρήσουμε αρκετές ιδιότητες αρκετών πλανητών, τότε μπορούμε δυνητικά να εντοπίσουμε ένα σμήνος κοντινών πλανητών που μοιράζονται παρόμοια χαρακτηριστικά. Εφόσον αυτοί οι πλανήτες, ο καθένας που περιφέρεται γύρω από έναν μακρινό αστέρα, δεν θα έχουν κανέναν άλλο λόγο να μοιάζουν μεταξύ τους, αυτό το σμήνος θα ξεχωρίζει από τη συλλογή όλων των εξωπλανητών.
Μια τέτοια ανακάλυψη δεν θα ήταν οριστική απόδειξη για την ύπαρξη ζωής, αλλά θα ήταν ένα σημαντικό στοιχείο που θα έδειχνε ότι κάτι παράξενο συνέβαινε σε αυτούς τους πλανήτες και η αιτία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η ζωή που εξαπλώνεται ανάμεσα στα αστέρια.
Οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι η εργασία τους έχει περιορισμούς. Πρώτον, προϋποθέτει ότι η πανσπερμία είναι εφικτή, κάτι που αποτελεί μια μη αποδεδειγμένη υπόθεση. Δεύτερον, η τεχνική τους λειτουργεί μόνο εάν μπορέσουμε να συλλέξουμε αρκετά δεδομένα για έναν μεγάλο αριθμό εξωπλανητών. Ωστόσο, το πλεονέκτημα της τεχνικής τους είναι ότι είναι «αδιάφορη», πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να εντοπίσει μια πιθανή ένδειξη ζωής χωρίς μεγαλύτερες υποθέσεις για το πώς λειτουργεί αυτή η ζωή.
Η έρευνα της ομάδας δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο στη βάση δεδομένων arXiv και δεν έχει ακόμα αξιολογηθεί.
Πηγή: FOXreport.gr
Η Google σχεδιάζει «καραντίνα» για δυνητικά επικίνδυνες εφαρμογές Android – Ποιες πρέπει να διαγράψετε άμεσα
Το μυστήριο πίσω από τη σχέση της Πυραμίδας του Χέοπα με την ταχύτητα του φωτός
