Το πέρασμα του χρόνου, μπορεί να είναι μια μοναδική εμπειρία. Ορισμένοι ωστόσο, το βιώνουν επώδυνα, υιοθετώντας συνήθειες που σταδιακά τους οδηγούν στη δυστυχία. Σύμφωνα με την ψυχολογία, υπάρχουν ορισμένες διακριτικές, ανεπαίσθητες συνήθειες που μπορούν να μας δείξουν τη σημασία της χαράς σε κάθε στάδιο της ζωής.
Στο άρθρο αυτό, αναλύουμε τις επτά συνήθειες που οδηγούν τους ανθρώπους αθόρυβα στη δυστυχία, όσο ο χρόνος περνά. Η αναγνώριση των μοτίβων αυτών, μπορεί να είναι το κλειδί ώστε, ο χρόνος να περνά ουσιαστικά και με χαρά. Ποτέ δεν είναι αργά να κάνετε θετικές αλλαγές.
Ας αναλύσουμε τις συνήθειες που οδηγούν τους ανθρώπους ασυνείδητα στη δυστυχία και τους τρόπους με τους οποίους, θα τις αποφύγουμε.
Οι άνθρωποι που γίνονται δυστυχισμένοι καθώς μεγαλώνουν, συνήθως υιοθετούν αυτές τις 7 συνήθειες
- Παραμέληση των κοινωνικών επαφών
- Απορρόφηση από τη ρουτίνα
- Προσκόλληση στο παρελθόν και μεταμέλεια
- Απουσία σωματικής άσκησης
- Παραμέληση της ευγνωμοσύνης
- Αναζήτηση της ευτυχίας σε λάθος μέρη
- Αντίσταση στην αλλαγή
Παραμέληση των κοινωνικών επαφών
Η παραμέληση των κοινωνικών σχέσεων μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε μόνοι και παρεξηγημένοι, ακόμη και μέσα σε ένα πλήθος.
Μπορεί να έχουμε πολλούς γνωστούς, αλλά αν δεν έχουμε βαθιές, ουσιαστικές σχέσεις όπου νιώθουμε ότι μας ακούν και μας καταλαβαίνουν, αυτό μπορεί να οδηγήσει σιγά σιγά στην αθόρυβη δυστυχία.
Γι’ αυτό, όσο μεγαλώνουμε, είναι ζωτικής σημασίας να διατηρούμε και να καλλιεργούμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Ακόμα κι αν οι σωματικοί περιορισμοί κάνουν αυτό το έργο πιο δύσκολο, υπάρχουν πάντα τρόποι να παραμείνουμε κοινωνικά ενεργοί. Το θέμα είναι να καταβάλουμε την προσπάθεια και να το θέσουμε ως προτεραιότητα στη ζωή μας.
Να θυμόμαστε: δεν έχει σημασία πόσους φίλους έχουμε, αλλά η ποιότητα αυτών των φιλιών.
Αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι να υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που μας γνωρίζουν πραγματικά και νοιάζονται για εμάς.
Απορρόφηση από τη ρουτίνα
Μεγαλώνοντας, εδραιώνεται ένα αίσθημα προβλεψιμότητας και σταθερότητας. Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν κάθε μέρα, τα ίδια πράγματα. Η στασιμότητα, οδηγεί σε συναισθήματα ανίας και στεναχώριας.
Όσο άνετη και αν είναι η ύπαρξη της ρουτίνας, επειδή δίνουν δομή και ασφάλεια στην καθημερινότητά μας, μπορεί να μας οδηγήσει να ζούμε “στον αυτόματο”. Ειδικά μάλιστα, όταν, η ρουτίνα είναι πολύ αυστηρή ή μονότονη – εκεί μας οδηγούν στο αίσθημα της δυστυχίας.
Ο Αβραάμ Μάσλοου, έχει πει πως, “Σε κάθε στιγμή της ζωής, οι επιλογές είναι δύο: Ή να προχωρήσουμε μπροστά, προς την εξέλιξη, ή να μείνουμε ασφαλείς και στάσιμοι”. Οι περισσότεροι άνθρωποι, κάνουν αυτό ακριβώς: Επιλέγουν την ασφάλεια.
Χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια για να ξεφύγετε από τη ρουτίνα. Προσπαθήστε να δοκιμάσετε νέα πράγματα, να εξερευνήσετε νέα μέρη, να γνωρίσετε νέους ανθρώπους. Μπορεί να μην είναι εύκολο, όμως αξίζει τον κόπο. Μία στο τόσο, δοκιμάστε κάτι νέο. Ακόμη και κάτι μικρό, όπως μια διαφορετική διαδρομή προς τη δουλειά, ένα νέο εστιατόριο, ένα αυθόρμητο ταξιδάκι.
Προσκόλληση στο παρελθόν και μεταμέλεια
Έχετε ποτέ πιάσει τον εαυτό σας να αναμασά παλιά λάθη ή χαμένες ευκαιρίες; Εγώ σίγουρα το έχω κάνει.
Καθώς μεγαλώνουμε, είναι φυσικό να κοιτάμε πίσω και να στοχαζόμαστε τις επιλογές της ζωής μας. Όταν όμως επικεντρωνόμαστε υπερβολικά στις τύψεις και τα “αν”, αυτό μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε αισθήματα θλίψης και δυσαρέσκειας.
Ο διάσημος ψυχολόγος Carl Rogers είχε πει: “Η καλή ζωή είναι μια διαδικασία, όχι μια κατάσταση ύπαρξης. Είναι μια κατεύθυνση, όχι ένας προορισμός”.
Αυτή η φράση με αγγίζει βαθιά, γιατί αναδεικνύει τη σημασία του να εστιάζουμε στο ταξίδι της ζωής και όχι στο τελικό αποτέλεσμα.
Το να κρατιόμαστε από τις τύψεις σημαίνει ότι ζούμε στο παρελθόν, ανίκανοι να αγκαλιάσουμε το παρόν ή να προσμένουμε το μέλλον.
Απουσία σωματικής άσκησης
Τα σώματά μας είναι φτιαγμένα για κίνηση, κι όμως, όσο μεγαλώνουμε, πολλοί από εμάς γινόμαστε όλο και πιο αδρανείς. Αυτή η μετάβαση συχνά ξεκινά ύπουλα—ίσως σταματήσουμε να ανεβαίνουμε σκάλες ή αρχίσουμε να οδηγούμε σε μέρη που παλαιότερα πηγαίναμε με τα πόδια.
Όμως, με την πάροδο του χρόνου, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην ψυχική μας υγεία. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Aging and Physical Activity ανέδειξε την ισχυρή συσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας και ψυχολογικής ευημερίας σε ηλικιωμένα άτομα.
Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τακτική σωματική άσκηση μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική στρατηγική για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της κατάθλιψης σε αυτή τη δημογραφική ομάδα. Ωστόσο, παρά τα ξεκάθαρα οφέλη, πολλοί από εμάς εξακολουθούμε να δυσκολευόμαστε να ενσωματώσουμε την τακτική άσκηση στη ζωή μας.
Όλοι πέφτουν σ’ αυτήν την παγίδα. Είναι εύκολο να αφήνουμε τις δικαιολογίες να μπαίνουν εμπόδιο—ένα φορτωμένο πρόγραμμα, κακοκαιρία ή απλώς το αίσθημα κόπωσης. Όμως η αλήθεια είναι ότι το να παραμένουμε σωματικά δραστήριοι δεν σημαίνει απαραίτητα πως πρέπει να πηγαίνουμε καθημερινά στο γυμναστήριο ή να τρέχουμε μαραθώνιους.
Μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο ένας περίπατος γύρω από το τετράγωνο, λίγες διατάσεις στο σπίτι ή ακόμα και χορός στο σαλόνι σας!
Οπότε, αν νιώθετε πεσμένοι και δεν μπορείτε να εντοπίσετε το γιατί, σκεφτείτε πόση σωματική δραστηριότητα έχετε πραγματικά στην καθημερινότητά σας.
Παραμέληση της ευγνωμοσύνης
Μία απλή συνήθεια, είναι εξαιρετικά αποτελεσματική: Η ευγνωμοσύνη. Η εστίαση στ’ αρνητικά, μπορεί να μας οδηγήσει αθόρυβα στη δυστυχία. Μεγαλώνοντας, εστιάζουμε περισσότερο στις ευκαιρίες που χάσαμε και τις μεταμέλειές μας.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η καλλιέργεια μιας στάσης ευγνωμοσύνης μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη συνολική μας ευτυχία και ευεξία.
Όπως αναφέρει ο διακεκριμένος ψυχολόγος Dr. Robert Emmons: “Η ευγνωμοσύνη ασκεί τη μαγεία της λειτουργώντας ως αντίδοτο στα αρνητικά συναισθήματα. Είναι σαν τα λευκά αιμοσφαίρια της ψυχής, που μας προστατεύουν από τον κυνισμό, την αίσθηση ότι τα δικαιούμαστε όλα, τον θυμό και την παραίτηση”.
Η ευγνωμοσύνη καλλιεργεί τη θετική στάση της ζωής – ακόμη και στα δύσκολα.
Έτσι, θυμάστε τα καλά που υπάρχουν στη ζωή σας και παραμένετε εστιασμένοι σ αυτά.
Οπότε, αν αισθάνεστε πεσμένοι, δοκιμάστε να αλλάξετε την εστίασή σας από αυτό που πάει στραβά σε αυτό που πάει σωστά.
Αφιερώστε μια στιγμή κάθε μέρα για να σκεφτείτε κάτι για το οποίο είστε ευγνώμονες. Οι μικρές πράξεις ευγνωμοσύνης μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά στον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή μας.
Αναζήτηση της ευτυχίας σε λάθος μέρη
Ορίστε κάτι που φαίνεται αντιφατικό: όσο περισσότερο κυνηγάμε την ευτυχία, τόσο πιο άπιαστη γίνεται.
Πολλοί από εμάς περνάμε τη ζωή μας κυνηγώντας πράγματα που πιστεύουμε ότι θα μας κάνουν ευτυχισμένους—χρήματα, επιτυχία, υλικά αγαθά.
Όμως, όσο μεγαλώνουμε, συνειδητοποιούμε ότι αυτά τα πράγματα δεν φέρνουν τη διαρκή ευτυχία που νομίζαμε ότι θα έφερναν.
Ο διάσημος ψυχολόγος Βίκτορ Φρανκλ είπε κάποτε: “Η ευτυχία δεν επιδιώκεται· προκύπτει”.
Αυτή η φράση λέει πολλά για το παράδοξο της ευτυχίας. Υποδηλώνει ότι η ευτυχία δεν είναι κάτι που μπορούμε να κατακτήσουμε με άμεσο τρόπο. Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα μιας ζωής με νόημα.
Έχω μάθει αυτό το μάθημα και μέσα από τη δική μου ζωή. Οι στιγμές που ήμουν πραγματικά ευτυχισμένος δεν ήταν όταν προσπαθούσα να γίνω ευτυχισμένος.
Οι στιγμές της πραγματικής ευτυχίας, δεν έρχονται όταν προσπαθείτε να νιώσετε χαρά – αλλά όταν αφοσιώνεστε απόλυτα σε κάτι ουσιαστικό: είτε είναι η δουλειά σας, ένα χόμπι ή ποιοτικός χρόνος με τους αγαπημένους σας.
Γι’ αυτό, αντί να κυνηγάτε την ευτυχία, δοκιμάστε να επικεντρωθείτε στην αναζήτηση νοήματος.
Ασχοληθείτε με δραστηριότητες που σας παθιάζουν, περάστε χρόνο με ανθρώπους που εμπλουτίζουν τη ζωή σας και προσπαθήστε να αφήσετε θετικό αποτύπωμα στον κόσμο γύρω σας.
Ίσως τότε η ευτυχία να προκύψει φυσικά.
Αντίσταση στην αλλαγή
Η αλλαγή είναι ένα φυσικό κομμάτι της ζωής, κι όμως πολλοί από εμάς την αντιστεκόμαστε—ιδιαίτερα όσο μεγαλώνουμε.
Ωστόσο, η αντίσταση στην αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα στασιμότητας και δυσαρέσκειας. Μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε κολλημένοι στο παρελθόν, ανίκανοι να προχωρήσουμε μπροστά.
Όπως είπε ο διακεκριμένος ψυχολόγος Γουίλιαμ Τζέιμς: “Το ισχυρότερο όπλο ενάντια στο άγχος είναι η ικανότητά μας να επιλέγουμε τη μία σκέψη αντί της άλλης”.
Αυτό το απόφθεγμα μάς υπενθυμίζει ότι έχουμε τη δύναμη να αγκαλιάσουμε την αλλαγή, αντί να την αντιστεκόμαστε.
Έτσι, καθώς πορεύεσαι μέσα από τις αναπόφευκτες αλλαγές της ζωής, προσπάθησε να τις δεις ως ευκαιρίες για ανάπτυξη και ανανέωση.
Μπορεί αυτό να κάνει όλη τη διαφορά στο ταξίδι σου προς την ωριμότητα με αξιοπρέπεια και πληρότητα.
Tips
Η κατανόηση των συνηθειών που μπορούν να οδηγήσουν σε μια σιωπηλή δυστυχία καθώς μεγαλώνουμε, μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία.
Μια ευκαιρία να κάνουμε τον απολογισμό μας, να προχωρήσουμε σε αλλαγές και να καθοδηγήσουμε τη ζωή μας προς μια κατεύθυνση που επιτρέπει περισσότερη χαρά, ικανοποίηση και πληρότητα.
Καθεμιά από αυτές τις συνήθειες—η παραμέληση των κοινωνικών σχέσεων, η παγίδευση στη ρουτίνα, η προσκόλληση στις τύψεις του παρελθόντος, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, η αδιαφορία για τη δύναμη της ευγνωμοσύνης, η αναζήτηση της ευτυχίας σε λάθος μέρη και η αντίσταση στην αλλαγή—μπορεί να αναγνωριστεί, να επανεξεταστεί και να τροποποιηθεί.
Αλλά αυτό απαιτεί συνειδητή απόφαση.
Μια επιλογή να εμπλακούμε πλήρως στη ζωή, να εκτιμήσουμε τις σχέσεις μας, να αγκαλιάσουμε την αλλαγή και την αβεβαιότητα, να αναζητήσουμε την ευτυχία σε απρόσμενα σημεία, να νιώσουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε, να συνεχίσουμε να κινούμαστε και να παραμένουμε δραστήριοι.
Καθώς διανύουμε το σύνθετο ταξίδι της γήρανσης, ας υπενθυμίσουμε στους εαυτούς μας ότι ποτέ δεν είναι αργά να σπάσουμε παλιά μοτίβα και να υιοθετήσουμε νέα.
Ποτέ δεν είναι αργά να επιλέξουμε έναν διαφορετικό δρόμο—έναν δρόμο που δεν οδηγεί σε σιωπηλή δυστυχία, αλλά σε μια ζωή πλούσια και γεμάτη νόημα.
Το ζήτημα είναι να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τον χρόνο που έχουμε σε αυτόν τον κόσμο, μέχρι την τελευταία στιγμή.
Γιατί, τελικά, το πώς θα γεράσουμε εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εμάς. Ας επιλέξουμε με σύνεση. Ας επιλέξουμε τη χαρά.
