Πιστεύεις ότι γνωρίζεις καλά την Αθήνα; Μην είσαι τόσο σίγουρος ότι ξέρεις τα πάντα για την πρωτεύουσα της χώρας.
Κοιτώντας παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Αθήνας θα συνειδητοποιήσεις πόσο διαφορετικές ήταν οι συνοικίες, οι μεγάλοι και πολυσύχναστοι δρόμοι, ακόμα και ορισμένα εμβληματικά σημεία της πρωτεύουσας.
Ακόμα κι αν μένεις πολλά χρόνια στην πόλη ή έχεις γεννηθεί σε αυτή, μπορεί να δυσκολευτείς να αναγνωρίσεις δρόμους και χαρακτηριστικά κτίρια της πόλης, αν δεις πως έμοιαζαν πριν από 50 ή 100 χρόνια.
Μία τέτοια φωτογραφία είναι και η παρακάτω. Σήμερα είναι μία πολύ γνωστή περιοχή της Αθήνας. Αν μένεις στην Αθήνα θα την έχεις επισκεφθεί.
Μπορείς να αναγνωρίσεις ποια συνοικία φαίνεται στη φωτογραφία;
– Αμπελόκηποι
– Ελευσίνα
– Βοτανικός
Η απάντηση στο κουίζ για την παλιά Αθήνα
Στη φωτογραφία που έχει τραβηχτεί το αργότερο 1897 βλέπετε την Ελευσίνα. Η εικόνα είναι από τον φωτογράφο Walter Leaf και ανήκει στην συλλογή British School at Athens.
Στην αρχαιότητα η Ελευσίνα ήταν για 2.000 χρόνια (1600 π.Χ. – 400 μ.Χ.) μία από τις πέντε ιερές πόλεις, με τα Ελευσίνια Μυστήρια να προσελκύουν προσκυνητές από όλο τον τότε γνωστό κόσμο.
Το όνομα της πόλης έγινε ακόμα πιο γνωστό χάρη στον μεγάλο τραγικό ποιητή Αισχύλο. Ακολούθησαν 14 αιώνες στη διάρκεια των οποίων η Ελευσίνα περιέπεσε σε αφάνεια.
Ενδεικτικό είναι ότι συγγραφείς της βυζαντινής εποχής την αναφέρουν ως “μικρό χωρίον”, ενώ λίγο πριν την Τουρκοκρατία η περιοχή είχε ερημωθεί από τους πολέμους, τις επιδρομές και τις αιχμαλωσίες.
Αυτή την εποχή εποικίστηκε από Αρβανίτες. Ευρωπαίοι περιηγητές την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας περιγράφουν την Ελευσίνα να έχει λιγοστούς κατοίκους και πολλά αρχαία ερείπια.
Το 1827, μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους και τη δημιουργία του πρώτου ελληνικού κράτους, η Ελευσίνα ήταν μία μικρή πόλη των 250 κατοίκων, αρβανίτικης καταγωγής.
Τη δεκαετία του 1860 η Ελευσίνα άρχισε να αλλάζει όψη με την ανέγερση νέων κατοικιών και με την εγκατάσταση σ’ αυτή περιστασιακών εμπόρων. Την αργόσυρτη πορεία της επιτάχυναν η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής (1884) και η τομή του Ισθμού της Κορίνθου. Καθοριστική είναι η δεκαετία του 1880, όπου άρχισε η βιομηχανική ανάπτυξη. Ιδρύθηκε το Σαπωνοποιείο Χαριλάου (1875), η βιομηχανία τσιμέντου Τιτάν (1902), τα οινοπνευματοποιεία Βότρυς (1906) και Κρόνος (1922).
Στην Ελευσίνα εγκαταστάθηκαν πολλές οικογένειες Μικρασιατών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και δημιούργησαν τον συνοικισμό της Άνω Ελευσίνας, διπλασιάζοντας τον συνολικό πληθυσμό της και εμπλουτίζοντας την περιοχή πολιτισμικά και οικονομικά.
Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941-1945) αναπτύχθηκε ισχυρή αντίσταση μέσα στην πόλη, στα εργοστάσια και το στρατιωτικό αεροδρόμιο. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μετακινήθηκαν στην Ελευσίνα εργαζόμενοι από όλα τα μέρη της Ελλάδας για να εργαστούν στις βιομηχανίες της περιοχής.
