Ένας καθηγητής γεωγραφίας ανακάλυψε ένα αρχαίο αντικείμενο στον κήπο του καθώς ξεχορτάριαζε. Δεν σταμάτησε ποτέ να ψάχνει απαντήσεις για την ιστορία του ευρήματος που είχε κάνει και τελικώς δικαιώθηκε.
Ο καθηγητής γεωγραφίας από το Κόβεντρι, στην Αγγλία, το 2020, ξεχορταριάζοντας τον κήπο του, βρήκε μια αρχαία πέτρα. Η αναζήτησή του ωστόσο, δεν σταμάτησε εκεί. Η ανακάλυψη του λίθου οδήγησε τον δάσκαλο και τους ερευνητές στην αναζήτηση – και την ανακάλυψη – της πραγματικής αξίας του λίθου.
O Graham Senior, βρήκε τον λίθο από ψαμμίτη, μήκους 10.16 εκατοστών, το 2020. Η πέτρα είχε βαθιά χαραγμένες στην επιφάνειά της παράλληλες γραμμές. «Καθάριζα τα χορτάρια από ένα σημείο του κήπου και τον πρόσεξα», είπε ο Senior σε μία δήλωσή του στο Live Science. «Στην αρχή, υπέθεσα ότι μπορεί να είναι ημερολόγιο», είπε ο ίδιος για την επιγραφή.
Το αλφάβητο Όγκχαμ στην πέτρα
«Καταλάβαμε ότι οι παράλληλες γραμμές που ήταν λαξευμένες στην επιφάνεια, ήταν αλφάβητο Όγκχαμ, μια αρχαία Ιρλανδική γλώσσα», είπε. «Ανακάλυψα έκπληκτος αργότερα ότι ήταν μια πέτρα με επιγραφή σε αλφάβητο Όγκχαμ, ηλικίας πάνω από 1.600 χρόνων», πρόσθεσε στην συνέχεια ο Senior.
Αρχικά, ο καθηγητής επικοινώνησε με το τμήμα Κινητών Αρχαιοτήτων (Portable Antiquities Scheme) για ν’ αναφέρει το εύρημά του. «Είναι ένα εκπληκτικό εύρημα. Η ομορφιά του Τμήματος Κινητών Αρχαιοτήτων είναι πως δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα ν’ ανακαλύπτουν πράγματα και να ξαναγράφουν την ιστορία μας», εξηγεί η Teresa Gilmore, αρχαιολόγος και υπεύθυνη του γραφείου σύνδεσης στα Μουσεία του Μπέρμινχαμ, και του Σταφορντσάϊρ, με έδρα τα Δυτικά Μίντλαντς, σε δήλωσή της στην εφημερίδα The Irish Times.
«Το συγκεκριμένο εύρημα, μας έχει προσφέρει νέες πληροφορίες σχετικά με την πρώιμη δραστηριότητα του Μεσαίωνα στο Κόβεντρι, τις οποίες πρέπει να κατανοήσουμε. Κάθε εύρημα αυτού του είδους, είναι ακόμη ένα κομμάτι του παζλ και μας δίνει περισσότερα στοιχεία», συμπληρώνει. Οι αρχαιολόγοι δεν έχουν καταλάβει ακόμη πώς ο λίθος μπορεί να κατέληξε στον κήπο στο Κόβεντρι.
«Τα ενδεχόμενα είναι πολλά», είπε η Gilmore στο Live Science. «Αυτό είναι το μοναδικό με την ανακάλυψη κάποιων ευρημάτων: δημιουργούν περισσότερα ερωτήματα, παρά απαντήσεις». Στις αρχές του 2024, η πέτρα παραδόθηκε για μελέτη στην Katherine Forsyth, από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, η οποία κατάφερε να μεταφράσει ένα τμήμα της επιγραφής.
Η Forsyth μετέφρασε το σημείο της επιγραφής, στο οποίο ήταν γραμμένο το όνομα: “Mael Dumcail.” Ο Senior δώρισε την πέτρα στην πινακοθήκη και το μουσείο Herbert στο Κόβεντρι. Μέχρι τον Απρίλιο του 2025, το τεχνούργημα θα αποτελεί μέρος της συλλογής της έκθεσης στο Κόβεντρι.
Τα μυστήρια της πέτρας που θα μείνουν αναπάντητα
«Ίσως ποτέ να μην μάθουμε πως ο Mael έχασε την πέτρα και πως αυτή κατέληξε στο Κόβεντρι. Ελπίζω όμως οι μελλοντικές έρευνες ν’ αποκαλύψουν περισσότερα», αναφέρει ο έφορος του μουσείου Herbert, Ali Wells σε δήλωσή του στο Live Science.