Τι θα κάνατε αν, το άλλο σας μισό περνούσε όλη του την ημέρα στο κρεβάτι; Μία 26χρονη γυναίκα, παντρεμένη με τον 31 ετών άνδρα της, έχει κουραστεί με την κατάσταση της ζωής και της σχέσης της.
«Εγώ δουλεύω όλη μέρα, κι αυτός 9 με 5 είναι ξαπλωμένος»
Η γυναίκα είναι νοσηλεύτρια, δουλεύει πάρα πολλές ώρες και είναι διαρκώς όρθια. Σαν να μην έφτανε αυτό, πηγαινοέρχεται με τα μέσα μεταφοράς καθημερινά. Με λίγα λόγια, κάθε εβδομάδα, είναι εξαντλητική.
Όσο για τον άνδρα της, με τον οποίο είναι ζευγάρι εδώ και τέσσερα χρόνια, είναι ηλεκτρολόγος μηχανολόγος και δουλεύει αποκλειστικά εξ αποστάσεως. Είναι στο σπίτι όλη την ημέρα.
«Στις 5.30 π.μ. που φεύγω από το σπίτι, εκείνος ακόμη κοιμάται. Όταν επιστρέφω στο σπίτι, στις 5.30 μ.μ., πάλι κοιμάται. Όταν επιτέλους πηγαίνω για ύπνο κατά τις 9.30, το σεντόνι είναι γεμάτο ψίχουλα», εξηγεί η γυναίκα.
«Του έχω ζητήσει να μην τρώει στο κρεβάτι»
«Του έχω ζητήσει επανειλημμένα να μην τρώει στο κρεβάτι, επειδή είναι αηδιαστικό, άβολο και δεν κάνει καλό στην ψυχική του υγεία».
«Εκείνος συμφωνεί, της λέει ότι θα το σταματήσει, αλλά συνεχίζει. Τα σεντόνια έχουν πάνω τους λεκέδες και το πάτωμα είναι γεμάτο από περιτυλίγματα. Λέει ότι δεν τρώει στο κρεβάτι, αλλά τα στοιχεία τον προδίδουν».
«Αν και έχει γραφείο, από όπου μπορεί να δουλεύει, προτιμά να είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα».
«Ήθελα να αλλάξω σεντόνια και μου είπε ότι είναι εξαντλημένος»
Πριν από λίγες μέρες, ήρθε και η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι». Στις οκτώ το βράδυ, ζήτησε από τον άνδρα της να σηκωθεί από το κρεβάτι για να αλλάζει τα σεντόνια, τα οποία είχε λερώσει από τα πατατάκια και τη σάλτσα που έτρωγε.
Εκείνος παραπονέθηκε, λέγοντας πως είναι εξαντλημένος και είπε πως θα κοιμόταν έτσι το βράδυ. Έπρεπε να τον παρακαλέσει μέχρι να σηκωθεί και να μαζέψει το χάος που είχε δημιουργήσει.
«Τον βρίσκω στο ίδιο σημείο που τον είχα αφήσει»
Η γυναίκα ενοχλείται που κάθεται όλη την ημέρα στο κρεβάτι, τρώει εκεί, αλλά το θέμα έχει πάρει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις. «Δεν μπορώ να υποκριθώ πως δεν αισθάνομαι θυμό – όχι μόνο για τα ψίχουλα, αλλά ολόκληρη τη δυναμική της σχέσης μας. Δουλεύω πολύ περισσότερο, βγάζει πολύ λιγότερα, μέχρι που επιστρέφω στο σπίτι για να τον δω στο ίδιο σημείο», προσθέτει η γυναίκα.
«Κάθε μέρα, κάνει διάλειμμα μίας ώρας, αλλά καμία δουλειά. Το ξέρω πως είναι άδικο να συγκρίνω τις δουλειές μας, αισθάνομαι όμως απελπισμένη και η ζωή μου όσο πάει, γίνεται και πιο εξουθενωτική».
«Προσπαθώ να δείξω κατανόηση – έχει διάσπαση προσοχής και ξέρω ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί εύκολα. Όμως και εγώ, πασχίζω. Νιώθω ότι δεν με ακούει και ο θυμός μου, συσσωρεύεται. Πώς να τον κάνω να με πάρει στα σοβαρά;»
«Πώς γίνεται να το κουβεντιάσω προκειμένου κάτι να αλλάξει; Είναι άδικο να περιμένω από εκείνον να βοηθάει στο σπίτι απ’ τη στιγμή που δουλεύει από το σπίτι; Εγώ αυτό θα έκανα στη θέση του».
