Μία πρόσφατη μελέτη στο γεωλογικό και στρωματογραφικό περιβάλλον του σημείου L’Enclos (της βόρειας Γαλλίας, κοντά στην πόλη Chartres), ρίχνει φως στην ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή, στην Μέση Παλαιολιθική Εποχή.
Η έρευνα έχει αποκαλύψει πως, τα λίθινα τεχνουργήματα στο σημείο, έχουν διατηρηθεί στα χαλαρά, μη στερεοποιημένα ιζηματογενή στρώματα που συσσωρεύτηκαν στη διάρκεια πολλών ετών στην αρχαία πεδιάδα.
Πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη που βοηθά στην κατανόηση των δυναμικών του οικισμού και της χρήσης της γης από τους πληθυσμούς των Νεάντερταλ στα δυτικά της πόλης Chartres.
Η ανασκαφή, έφερε στο φως 483 τεχνουργημάτων από πυριτόλιθο, τα οποία ήταν διασκορπισμένα σε μεγάλη απόσταση στο πεδίο της έρευνας.
Από τεχνολογική σκοπιά, η ανάλυση της λίθινης βιομηχανίας μαρτυρά τη συνύπαρξη διαφόρων τεχνικών σφυροκοπήματος. Ανάμεσά τους, αναγνωρίστηκαν μια παραλλαγή της τεχνικής Levallois, η ογκομετρική κοπή της λεπίδας, η εξαγωγή του πυρήνα της φολίδας, και ίσως το δισκοειδές κτύπημα
Οι παραπάνω τεχνικές εντάσσονται στην τεχνολογική ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει τα τεχνό – βιομηχανικά συμπλέγματα της περιοχής στην Μέση Παλαιολιθική Εποχή.
Τι αποκαλύπτει η συλλογή των εργαλείων
Το σύνολο των εργαλείων αποφλοίωσης, μαρτυρά χαμηλό βαθμό τυποποίησης, με το μεγαλύτερό τους ποσοστό να είναι απλά εργαλεία απόξεσης και ορισμένα, ολοκληρωμένα ή σπασμένα διχαλωτά εργαλεία. Ο συσχετισμός των εργαλείων σφυροκοπήματος στη Levallois με τα διχαλωτά εργαλεία, ανάγει προσωρινά τη βιομηχανία στην Μουστιαία περίοδο.
Η διαφοροποίηση της επιφάνειας των περισσότερων εργαλείων από πυριτόλιθο, δεν επιτρέπει τον ακριβή καθορισμό του τρόπου χρήσης τους. Ενδείξεις χρήσης έχουν μόνο τα δύο διχαλωτά εργαλεία, ένας πυρήνας και μια φολίδα, υποδηλώνοντας εξειδικευμένες λειτουργίες, όπως η παραγωγή της φωτιάς στην περίπτωση των διχαλωτών εργαλείων και των εργαλείων κρούσης, στις άλλες περιπτώσεις.
Η τεχνό – οικονομική ανάλυση της λίθινης συλλογής από τη L’Enclos, σε σύγκριση με ένα πειραματικό σώμα και άλλα, πρόσφατα σημεία στη Coulvreux (Eure-et-Loir) και Radray (Loiret), υποδηλώνει πως, τα υλικά είχαν μετατοπιστεί και επιλεγεί από κάποιο σημείο μικτής χρήσης, στο οποίο γινόταν τόσο η παραγωγή όσο και η χρήση των λίθινων εργαλείων.
Μ’ αυτή την έννοια, έχει αναγνωριστεί η χρήση των διχαλωτών, φορητών εργαλείων που κατασκευάζονταν από ένα απροσδιόριστο είδος πυριτόλιθου, χωρίς να αποκλείεται η εξαγωγή των υποστηριγμάτων που κατασκευάζονταν στο σημείο.
Οι μελέτες επίσης, έχουν αποκαλύψει την παρουσία κομματιών από πυριτόλιθο της περιοχής, με χαρακτηριστικό τους την ακανόνιστη μορφολογία και την προέλευσή τους από γεωλογικούς σχηματισμούς στη βάση από ασβεστόλιθο στο υψίπεδο Chartres.
Το υλικό αυτό χρησιμοποιούταν από τους Νεάντερταλ για την κατασκευή εργαλείων, αποδεικνύοντας την αποτελεσματική αξιοποίηση των λίθινων πόρων που ήταν διαθέσιμοι από το άμεσο περιβάλλον.
Η μελέτη αξιοποίησε την τεχνική της θερμοφωταύγειας σε θερμασμένο πυριτόλιθο για τον υπολογισμό της κατοίκησης των Νεάντερταλ στο σημείο.
Τα αποτελέσματα ανάγουν την ανθρώπινη παρουσία στο L’Enclos σ’ ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα, μεταξύ 57.940 και 42.820 ετών πριν από το σημερινό.
Το εύρημα είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς προσφέρει νέα στοιχεία της κατοίκησης των Νεάντερταλ στα δυτικά της Chartres κατά την ύστερη φάση της Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής.
Τεχνουργήματα από πυρόλιθο των Νεάντερταλ της Γαλλίας
Επίσης, η ανασκαφή τελειοποίησε το γεωλογικό περιβάλλον και το χρονολογικό – στρωματογραφικό πλαίσιο του χώρου, το οποίο χρονολογείται σχεδόν πριν από 350.000 χρόνια. Τα δεδομένα αυτά συμβάλλουν στον εμπλουτισμό της γνώσης της εξέλιξης του τοπίου και τις δυναμικές κατοίκησης της περιοχής, προσφέροντας μια πιο λεπτομερή ανάλυση σχετικά με τις στρατηγικές κινητικότητας και επιβίωσης των κοινοτήτων των Νεάντερταλ σ’ αυτό το σημείο της Γαλλίας.
Η ανακάλυψη στην κοινότητα του Mainvilliers είναι μέρος της σειράς των μελετών που αποσκοπούν στην καλύτερη κατανόηση της κατανομής και της συμπεριφοράς των Νεάντερταλ στη δυτική Ευρώπη.
Ο συνδυασμός των διαφόρων τεχνικών σφυροκοπημάτων στην Εποχή του Λίθου σε έναν και μόνο χώρο, μαζί με την παρουσία διχαλών και εργαλείων κρούσης, δείχνει αξιοσημείωτη τεχνολογική περιπλοκότητα και αποτελεσματική προσαρμογή στο τοπικό περιβάλλον.
Η μελέτη εκπονήθηκε υπό την εποπτεία του εθνικού ινστιτούτου αρχαιολογικής έρευνας (Inrap), σε συνεργασία με την τοπική υπηρεσία αρχαιολογίας της περιφερειακής διεύθυνσης πολιτιστικών σχέσεων του κέντρου Val de Loire. Η ανασκαφή και η ανάλυση πραγματοποιήθηκε από μία ομάδα με επικεφαλής τον Michel Brenet, με τη συμμετοχή των Delphine Capron και Audren Chapon στην επιτήρηση.
