Το Μεξικανικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, έπειτα από καταγγελία πολίτη ότι λεηλατήθηκαν οστά ιστορικής αξίας στην Κοαουΐλα δε Σαραγόσα, στο βόρειο Μεξικό, αποφάσισε να διεξάγει έρευνα.
Σύμφωνα με δελτίο Τύπου, σε συνεργασία με τις αρχές της Κοαουΐλα δε Σαραγόσα και εθελοντές της Σπηλαιολογικής Εταιρείας της πόλης, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν μια πολλά υποσχόμενη είσοδο της σπηλιάς, στα βουνά της προστατευόμενης περιοχής Οκάμπο.
Η είσοδος του σπηλαίου, οδηγούσε σε ένα κάθετο, στενό φρεάτιο, πλάτους λιγότερο από 60 εκατοστά, σύμφωνα με την περιγραφή του ινστιτούτου.
Οι σπηλαιολόγοι κατέβηκαν σε βάθος 3,9 μέτρων, πριν προχωρήσουν στον πάτο της σπηλιάς. Εκεί, άνοιγε ένας χώρος που οδηγούσε σε ένα δεύτερο, κάθετο φρεάτιο.
“Μία χαρακτηριστική προ-ισπανική ταφή των λαών της ερήμου”
Ξανά, η ομάδα κατέβηκε με σχοινί περίπου στα 8 μέτρα, προτού φτάσει στον βυθό, σύμφωνα με τους εκπροσώπους. Κατέληξαν σε έναν πιο ευρύχωρο, ημικυκλικό θάλαμο, όπου υπήρχε μια συλλογή από οστά. Είχαν φτάσει σε έναν υπόγειο θάλαμο με ταφές ηλικίας 500 ετών.
Οι αρχαιολόγοι ταυτοποίησαν τον θάλαμο ως ταφικό χώρο των προ- ισπανικών κοινοτήτων που ζούσαν στην έρημο. Αρχικά, πιθανολογείται πως, ο χώρος στέγαζε αρκετές περιδεμένες ταφές, ένα είδος ταφής όπου το σώμα είναι τυλιγμένο με ύφασμα και διάφορα αντικείμενα, προσεκτικά αποτεθημένο στο έδαφος, σύμφωνα με τους εκπροσώπους.
Αποκαλυπτικά ευρήματα
Ωστόσο, όταν η ομάδα ανακάλυψε το σημείο, τα οστά ήταν διασκορπισμένα με κομμάτια από ύφασμα, αλλά χωρίς τεχνουργήματα. Είναι πιθανόν το σημείο να συλήθηκε και γενικά, ο χώρος αλλοιώθηκε.
Για την αποτροπή περαιτέρω φθοράς, οι αρχαιολόγοι αποφάσισαν να συλλέξουν τις εναπομείνασες ταφές. Συνέλεξαν συνολικά 12 ακέραια κρανία, πέντε από τα οποία ήταν από βρέφη, και εκατοντάδες ακόμη θραύσματα οστών.
Πιθανολογείται πως, τα λείψανα ανήκαν σε τουλάχιστον 17 άτομα. Ακόμη, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν 15 υφασμάτινα κομμάτια από τέσσερα είδη χαλιών, σύμφωνα με το ινστιτούτο. Μία από τις φωτογραφίες, απεικονίζει τα λεπτοδουλεμένα αυτά τεχνουργήματα.
Κάποια από τα κομμάτια, ανακαλύφθηκαν μαζί με ταφές ηλικίας 500 ετών. Ένας από τους αρχαιολόγους που συμμετείχε στο πρόγραμμα, ο Υuri de la Rosa Gutiérrez, περιγράφει τον χώρο ως μία χαρακτηριστική, προ – Ισπανική ταφική σπηλιά.
Οι κοινότητες που δημιούργησαν τις ταφές, είχαν εξαιρετικούς τεχνίτες σχοινιών, τα οποία χρησιμοποιούνταν για να φτάνουν σε θαλάμους βαθιά κάτω από τη γη, ακολουθώντας μία διαδικασία παρόμοια με αυτή των σύγχρονων σπηλαιολόγων. Οι ερευνητές συνέλεξαν τις ταφές των 500 ετών, τις απομάκρυναν με προσοχή από το σπήλαιο και τις μετέφεραν στο περιφερειακό μουσείο της La Laguna, στις Κανάριες Νήσους, για καθαρισμό και ανάλυση.
Η ανακάλυψη, θα προσφέρει πολύτιμα στοιχεία σχετικά με τους νομαδικούς πληθυσμούς της περιοχής.
