Χρόνια πολλά, Ραφαέλ Ναδάλ
Στις 3 Ιουνίου 1986 γεννήθηκε ο Ισπανός τενίστας, Ραφαέλ Ναδάλ.
Ο «Ράφα» έχει κατακτήσει13 τουρνουά Γκραντ Σλαμ. Έχει κερδίσει 8 χρονιές (2005-2006-2007-2008-2010-2011-2012-2013) τον τίτλο στο Ρολάν Γκαρός, 2 φορές στο Γουίμπλεντον τον Ιούλιο του 2008 & 2010, 1 φορά στο Αυστραλιανό Όπεν το 2009 και 2 φορές το Αμερικάνικο Όπεν το 2010 και το 2013.
Κατέχει επίσης το μεγαλύτερο ρεκόρ συνεχόμενων νικών σε χωμάτινη επιφάνεια. Το σερί του φτάνει τις 81 νίκες, το μεγαλύτερο στην ιστορία του αντρικού τένις, από τον Απρίλιο του 2005 έως τον Μάιο του 2007. Τον Απρίλιο του 2005 βρέθηκε στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης του επαγγελματικού τένις, για να ανέβει στο Νo 1 – “εκθρονίζοντας” τον Ρότζερ Φέντερερ μετά από 237 συνεχείς εβδομάδες – στις 18 Αυγούστου τού 2008, μία μέρα πριν είχε στεφθεί Xρυσός Ολυμπιονίκης στους Αγώνες τού Πεκίνου, στο Απλό Ανδρών, μετά από νίκη επί τού Χιλιανού Φερνάντο Γκονσάλες.
Ο Ραφαέλ γεννήθηκε στο Μανακόρ της Μαγιόρκα. Πατέρας του είναι ο Σεμπαστιάν Ναδάλ, επιχειρηματίας που διευθύνει μια ασφαλιστική εταιρεία και το εστιατόριό του, το Sa Punta. Μητέρα του είναι η Άνα Μαρία Παρέρα, νοικοκυρά. Ο Ραφαέλ έχει επίσης μια νεότερη αδερφή, ονόματι Μαρία Ισαμπέλ Ναδάλ. Ο θείος του, Μιγκέλ Άνχελ Ναδάλ, είναι ένας βετεράνος παίκτης επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ο οποίος έχει αγωνιστεί με τα χρώματα της εθνικής ομάδας της Ισπανίας, της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαγιόρκα. Ο Ναδάλ είναι οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης και της Ρεάλ Μαγιόρκα. Αναγνωρίζοντας πως ο Ραφαέλ είχε φυσικό ταλέντο στο τένις, ένας άλλος θείος του, o Τόνι Ναδάλ, πρώην επαγγελματίας τενίστας, τον μύησε στο τένις στην ηλικία των 3 ετών.
Στην ηλικία των οκτώ, ο Ναδάλ κέρδισε το περιφερειακό πρωτάθλημα κάτω των 12, την ίδια εποχή που ήταν και ένας ελπιδοφόρος ποδοσφαιριστής. Αυτό έκανε τον προπονητή και θείο του, Τόνι Ναδάλ, να εντείνει την προπόνηση. Την ίδια περίοδο, ο Τόνι Ναδάλ ενθάρρυνε τον Ραφαέλ να παίξει με το αριστερό χέρι για ένα φυσικό πλεονέκτημα που είχαν οι αριστερόχειρες στο κορτ, καθώς παρατήρησε ότι ο Ναδάλ έπαιζε φόρχαντ και με τα δυο χέρια. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν αμφιδέξιος, καθώς έπαιζε τένις με το αριστερό χέρι και έγραφε με το δεξί. Στην ηλικία των 12 ετών, ο Ραφαέλ κατέκτησε τον ισπανικό και τον πανευρωπαϊκό τίτλο στο δικό του ηλικιακό γκουπ, την ίδια στιγμή που έπαιζε και ποδόσφαιρο. Ο πατέρας του τον ανάγκασε να επιλέξει ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και στο τένις, έτσι ώστε να μην μείνει περαιτέρω πίσω στα μαθήματα. Ο Ραφαέλ είπε : «Επέλεξα το τένις. Το ποδόσφαιρο έπρεπε να σταματήσει αμέσως».
Όταν ήταν 14, η Ισπανική Ομοσπονδία τένις τού ζήτησε να μετακομίσει στην Βαρκελώνη για να συνεχίσει εκεί την προπόνηση. Η οικογένειά του απέρριψε το αίτημα κυρίως επειδή φοβήθηκε ότι θα έβλαπτε την εκπαίδευσή του, καθώς και επειδή ο Τόνι Ναδάλ είπε: «Δεν θέλω να πιστέψω ότι πρέπει να πας στην Αμερική ή σε άλλα μέρη για να γίνεις καλός αθλητής. Μπορείς να το κάνεις από το “σπίτι” σου». Η απόφαση αυτή σήμαινε πως ο Ναδάλ θα λάμβανε μικρότερη οικονομική υποστήριξη από την Ομοσπονδία. Παρ’ όλα αυτά, ο πατέρας του κάλυπτε όλα τα έξοδα. Τον Μάιο του 2001, κέρδισε τον Πατ Κλας, πρώην νικητή Γκραντ Σλαμ, σε χωμάτινη επιφάνεια.
Ο Ναδάλ έγινε επαγγελματίας τενίστας στην ηλικία των 15 και συμμετείχε σε δύο event στο τουρνουά για παιδιά κάτω των 18 της ΔΟΑ. Το 2006, σε ηλικία 16 ετών, ο Ναδάλ έφτασε στον ημιτελικό του μονού αγοριών στο τουρνουά Γουίμπλεντον, στην πρώτη του συμμετοχή σε αυτό το τουρνουά.
Στην ηλικία των 17, επικράτησε του Ρότζερ Φέντερερ την πρώτη φορά που ήρθαν αντιμέτωποι και έγινε ο νεότερος σε ηλικία παίκτης που φθάνει τον τρίτο γύρο του Γουίμπλεντον από τον Μπόρις Μπέκερ. Στα 18 του, βοήθησε την Ισπανία να επικρατήσει των ΗΠΑ στο Κύπελλο Ντέιβις για νέους στην δεύτερη και τελευταία συμμετοχή του στο τουρνουά της ΔΟΑ. Στην ηλικία των 19, ο Ναδάλ κατέκτησε το Γαλλικό Όπεν την πρώτη φορά που αγωνίσθηκε, κατόρθωμα που δεν είχε επιτευχθεί στο Παρίσι για πάνω από 20 χρόνια. Μάλιστα, το κέρδισε και τις τέσσερεις φορές που αγωνίστηκε. Το 2003, του απονεμήθηκε το βραβείο του Συλλόγου Επαγγελματιών Τένις (ATP) για τον καλύτερο νεοφερμένο παίκτη της χρονιάς (ATP Newcomer of the Year Award). Από τα πρώτα βήματα της καριέρας του, ο Ναδάλ έγινε γνωστός για την συνήθειά του να δαγκώνει τα τρόπαια που κατακτούσε.
