Ο βραβευμένος συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, ο οποίος έφυγε από την ζωή σήμερα που τιμάται η μνήμη του Αγίου Ανδρέα, συνδέονταν με βαθιά φιλία με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Οι δύο άνδρες εκτιμούσαν βαθιά ο ένας τον άλλο. Ήταν τέτοια η φιλία τους που όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν ακόμα από την νίκη του ΠΑΣΟΚ 1981 του πρότεινε το υπουργείο Πολιτισμού ο Βασιλικός του ζήτησε να αναλάβει την ΕΡΤ. Και η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν στο σπίτι του σπουδαίου ελληνιστή Κίμωνα Φράιερ, στα Εξάρχεια. Ήταν μια συνάντηση μάλλον «σκοτεινή», γιατί σημαδεύτηκε με διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος. Η ουσιαστική γνωριμία τους, έγινε στην Στοκχόλμη, όπου ο Ανδρέας ζούσε, από το 1968.
Το 1969, ο Βασίλης Βασιλικός και ο Ανδρέας Παπανδρέου παρουσίασαν την πρεμιέρα του «Ζ». Ο Βασιλικός έχει διηγηθεί με πολύ θαυμασμό την ζέση με την οποία ο Ανδρέας Παπανδρέου του μίλησε, σε ένα οικογενειακό τραπέζι για το βιβλίο «Ο σκοτεινός πυρήνας της εξουσίας». Ο Βασιλικός άλλωστε έχει περιγράψει τον Ανδρέα Παπανδρέου ως έναν πολύ γοητευτικό άνθρωπο.
Η σχέση τους κράτησε έως τον θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, το 1996.
Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Βασίλης Βασιλικός κλήθηκε να κάνει μια ομιλία για τον σπουδαίο πολιτικό και φίλο του. Ομολόγησε τότε ότι, τον κουβαλούσε ακόμα μέσα του και όχι μόνο αυτό. Έστηνε και φανταστικούς διαλόγους μαζί του, όπως παραδέχτηκε.
Ακολουθεί απόσπασμα από την ομιλία του Βασίλη Βασιλικού στην εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ για την συμπλήρωση 20 ετών από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου:
«Είναι εξαιρετική η τιμή που μου έγινε να είμαι ένας εκ των ομιλητών στη σημερινή επέτειο των 20 χρόνων από την εκδημία του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και φίλου μου από παλιά Ανδρέα Παπανδρέου. Νιώθω γύρω μου το πνεύμα του ή την ψυχή του αν προτιμάτε να υπερίπταται σ’ αυτή την αίθουσα γιατί σαν άνθρωπος που αγάπησα και πίστεψα ποτέ δεν έφυγε από την ζωή μου. Ως ζωντανός ακόμα εγώ τον κουβαλώ μέσα μου, εσαεί, και μάλιστα τα τελευταία κυρίως χρόνια με την κρίση στήνω φανταστικούς διαλόγους μαζί του για να ερμηνεύσω τα ανερμήνευτα για μένα χρηματοπιστωτικά πραξικοπήματα που ο πλανήτης υφίσταται χωρίς να μπορεί να αντιδράσει αφού ο εχθρός δεν έχει πρόσωπο, κρύβεται πίσω από τους απρόσωπους Οίκους Αξιολόγησης και τις πλυθυντηκοποιημένες “αγορές” χωρίς φύλο, με ένα λάμδα, αλλά και χωρίς φύλλο -με δύο- συκής για να κρύβουν τις ντροπές τους.
Ωστόσο ότι κι αν σας πω ότι μου λέει απαντώντας στα εναγώνια ερωτήματά μου δεν ανήκουν στη σφαίρα του πραγματικού. Σαν μυθιστοριογράφος μπορεί να κατηγορηθώ και ότι τα επινόησα. Γι’ αυτό τα λίγα που έχω να πω, βασίζονται πάνω σ’ αυτά που ο ίδιος είπε αναλύοντας στη Βουλή των Ελλήνων τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στις 28 Ιουλίου 1992, την ίδια ακριβώς εποχή που έγραφα κι εγώ ένα δριμύτατο “κατηγορώ”, α-λα-Ζολά για τη Συνθήκη αυτή με τίτλο: “Η τηλεπάλη των τάξεων μόλις τηλαυγίζει. Τηλελαός ενωμένος, τηλεποτέ νικημένος”…».
