Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες επιζήσαντων και συγγενών θυμάτων από την τραγωδία με τους 57 νεκρούς στα Τέμπη το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023.
Τη μοιραία νύχτα ο 31χρονος Νίκος Ζήσης και η 34χρονη Αθηνά Κατσάρα επέστρεφαν στην Κατερίνη από την Αθήνα όπου είχαν μεταβεί για το τριήμερο. Επέβαιναν στον βαγόνι 3 και λίγο πριν από τη σύγκρουση ο Νίκος πήγε στην τουαλέτα με αποτέλεσμα τη στιγμή του δυστυχήματος να είναι όρθιος και να σωθεί, σπάζοντας μόνον δύο πλευρά και το ισχίο του. Η σορός της Αθηνάς αναγνωρίστηκε δύο 24ωρα μετά το δυστύχημα.
Τα λόγια βγαίνουν με δυσκολία από τα χείλη του. Έναν χρόνο δεν μίλησε σε κανέναν, πέραν κάποιων αναρτήσεων σε facebook και Instagram για την Αθηνά του…
«Προσπαθούσα να μην σκεφτώ όλα όσα συνέβησαν, αν και ήταν δύσκολο… Ήθελα πιο πολύ να προστατέψω το παιδί μου, να μην με βλέπει στεναχωρημένο και να τον κάνω να νιώθει σιγουριά δίπλα μου. Όσο κυριαρχούσε ο σωματικός πόνος μπορώ να πω ότι δεν σκεφτόμουν τόσο. Με το που άρχισε να υποχωρεί ο σωματικός πόνος κυριάρχησε ο ψυχολογικός και τότε ήρθαν τα πολύ δύσκολα…», λέει στη voria.gr.
«Νίκο, τον Χρήστο μας» – Οι τελευταίες στιγμές πριν από την τραγωδία στα Τέμπη
«Με το χέρι στην καρδιά, αν ήταν να διαλέξω το ποιος θα φύγει θα προτιμούσα να ‘μαι εγώ, γιατί, όπως έχω πει, ένα παιδί μένει ορφανό όταν φεύγει η μητέρα. Και η μητέρα μπορεί να κάνει τα πάντα πολύ καλύτερα έτσι ώστε να μεγαλώσει πιο σωστά το παιδί… Εγώ ξέρω ότι κάνω τα πάντα για τον Χρήστο μας, αλλά αυτή η ανιδιοτελής αγάπη της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο», τονίζει.
«Θυμάμαι πολύ καλά όλες τις στιγμές μας στο τρένο του θανάτου. Πέντε λεπτά νωρίτερα ήμασταν στο κυλικείο, γυρίσαμε και καθίσαμε στις θέσεις μας, δεν πέρασαν πολλά λεπτά και όλα μαύρισαν. Η τελευταία της κουβέντα ήταν “Νίκο τον Χρήστο μας“, λες και ήξερε ότι θα φύγει και γω θα μείνω… Όπως βρέθηκα καρφωμένος πάνω σε μια λαμαρίνα, τσιμπιόμουν για να δω αν αυτό που ζούσα εκείνη τη στιγμή ήταν εφιάλτης ή πραγματικότητα… Άκουγα φωνές που λέγανε “καιγόμαστε” και φωνές που λέγαν “θα γίνει έκρηξη”.
Μία κοπέλα ήταν περικυκλωμένη από φωτιά, και να μου ζητάει βοήθεια και να μην μπορώ να τη βοηθήσω και να της ζητάω συγγνώμη, να μην έχεις δύναμη να κουνηθείς και να βλέπεις το κλαδί με τη φωτιά να πέφτει πάνω στον ώμο… Ο Θεός με βοήθησε και έκανα 6-7 βήματα και έφυγα από το σημείο όπου πλησίαζε η φωτιά… Όσο περνούσε η ώρα οι φωνές λιγόστευαν και τώρα στο λέω με δάκρυα στα μάτια γιατί κατάλαβα γιατί λιγόστευαν. Όχι επειδή απεγκλωβίστηκαν, αλλά επειδή κάηκαν ζωντανοί πολλές από αυτές τις ψυχούλες, είμαι σίγουρος…», εξομολογείται περιγράφοντας την τελευταία φορά που είδε ζωντανή τη γυναίκα της ζωής του.
Όταν σου στερούν τη σύζυγο, τη μάνα, το παιδί σου, την αδερφή σου φυσικά και θα υπάρξει οργή και θυμός και πόσο μάλλον όταν οι υπαίτιοι κρύβονται πίσω από την πολιτική τους ασυλία και βλέπεις ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Ελλάδα, στη χώρα που γεννήθηκες και μεγαλώνεις και το παιδί σου -δεν μας φτάνει η θλίψη και η στεναχώρια μας. Κουνάνε σε εμάς το δάχτυλο για το πώς θα πενθήσουμε… Σίγουρα οι πρώτοι που έπρεπε από την πρώτη στιγμή να είναι μέσα είναι ο Καραμανλής, ο Σπίρτζης και όσοι διετέλεσαν υπουργοί Μεταφορών… Δεν είναι μόνο το ανθρώπινο λάθος, είναι και αυτοί που δεν έκαναν τίποτα απολύτως για να αποτρέψουν το ανθρώπινο λάθος. Που για μένα το 2023 θα έπρεπε να υπάρχουν συστήματα ασφαλείας που θα απέτρεπαν το ανθρώπινο λάθος, αλλά είναι γλυκιά η καρέκλα τους , τα λεφτάκια τους -άλλωστε αυτά σταύρωσαν και τον Χριστό…»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Κυριαρχεί η συγκάλυψη»
«Δεν υπάρχει δικαίωση, το βλέπετε καθημερινά, κυριαρχεί η συγκάλυψη… Και όταν υπάρχει συγκάλυψη πάνω σε ένα έγκλημα είναι λες και δολοφόνησαν δυο φορές τους ανθρώπους μας. Προσπαθούν και κάνουν τα πάντα για να μην κουνηθούν από τις καρέκλες τους. Είναι δολοφόνοι. Δικαίωση για μένα σημαίνει να ήταν μέσα στη φυλακή όλοι όσοι ευθύνονται, ούτε ένας περισσότερος ούτε ένας λιγότερος. Οι άνθρωποί μας στο χώμα, αλλά αυτοί στη φυλακή -και όχι να συνεχίζουν να είναι έξω λες και δεν έχει συμβεί τίποτα. Και αφού τα έχουν κάνει όλα τόσο σωστά γιατί δεν παραδίδουν την πολιτική τους ασυλία; Δεν έχουμε πάρει απάντηση», συνεχίζει.
«Σκέψεις για το μέλλον; Όταν κλείνει το σπίτι σου δεν μπορείς να κάνεις θετικές σκέψεις. Υπάρχει όμως το παιδί που δίνει έστω και αυτές τις χρωματιστές νότες στη μαυρίλα μας. Αν δεν υπήρχε το παιδί ίσως να μην υπήρχα και εγώ. Του στέρησαν την ανιδιοτελή αγάπη της μάνας του και θα κάνω τα πάντα για να μη στερηθεί τίποτα άλλο», καταλήγει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
