Νέες μαρτυρίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τα όσα συνέβαιναν στο σταθμαρχείο Λάρισας, στον απόηχο της πολύνεκρης τραγωδίας στα Τέμπη.
Μία υπάλληλος στον τομέα καθαριότητας υποστηρίζει ότι στο συγκεκριμένο σταθμαρχείο γίνονταν συχνά «πάρτι» με μουσικές και ποτά. Η εν λόγω εργαζόμενη δούλευε συνήθως στην αμαξοστοιχία Intercity 62, ωστόσο, την ημέρα του μοιραίου δυστυχήματος είχε ρεπό, οπότε δεν ανέβηκε στο βαγόνι και σώθηκε από τύχη.
«Εκείνο το βράδυ είχα ρεπό, γιατί βράδυ δουλεύω. Φεύγω από Θεσσαλονίκη με το 63 19:25, είναι αυτό το τρένο δηλαδή, έτσι πάει, και κατεβαίνω στη Λάρισα και μετά κάθομαι εκεί μιάμιση ώρα και περιμένω το 62», λέει αρχικά η εργαζόμενη στο mega.
Σύμφωνα με την μαρτυρία της, «μαζεύονταν εκεί πέρα το βράδυ, ας πούμε. Μαζεύονταν, έσβηναν τα φώτα, μουσικές, ουίσκι. Πάρτι ας το πούμε. Εγώ τουλάχιστον όταν πήγαινα εκεί πέρα, έβλεπα κάποια πράγματα, γιατί μιλούσα, χαιρετούσα».
Ο πίνακας και η επικοινωνία μηχανοδηγών-σταθμαρχών
Η ίδια αναφέρεται και στον πολυσυζητημένο πίνακα με τα κλειδιά, αλλά και τους τρόπους επικοινωνίας ανάμεσα σε μηχανοδηγούς αμαξοστοιχιών και σταθμάρχες.
«Ο πίνακας υπολειτουργούσε και θα το ξαναπώ, πιο πολύ συνεννοούνταν με τα τηλέφωνα, σταθμάρχης με μηχανοδηγό. Εγώ αυτό είχα καταλάβει τόσο καιρό, σας είπα είμαι στην καθαριότητα. Η λειτουργία γίνεται με το τηλέφωνο και υπάρχει και ένα σαν GPS εκεί πέρα μηχανοδηγού με σταθμάρχη», αναφέρει η εργαζόμενη.
«Δύο χρόνια που είμαι εκεί, πρώτα περνούσε η εμπορική προς Αθήνα από την πρώτη γραμμή της Λάρισας και μετά έφευγε το Intercity 62. Αυτό τώρα πώς έγινε δεν γνωρίζω», συμπληρώνει η ίδια.
