Μια ανείπωτη τραγωδία σημάδεψε την οικογένεια Πισπιρίγκου και συγκλόνισε την Πάτρα και το πανελλήνιο πριν από 57 ολόκληρα χρόνια.
Το μακρινό 1965 η γιαγιά, της σήμερα κατηγορούμενης, Ρούλας Πισπιρίγκου, βρήκε βίαιο, ασφυκτικό θάνατο από τον εν διαστάσει σύζυγό της. Εκείνος ήταν 20 ετών και εκείνη 18. Αν και το όνομά της ήταν Σωτηρία όλοι την φώναζαν Ρούλα, όπως και τη μητέρα των τριών νεκρών παιδιών στην Πάτρα.
Η άτυχη Σωτηρία Πεφάνη γνώρισε τον σύζυγό της πριν ενηλικιωθεί, στα 15 της χρόνια. Οι γονείς της αντέδρασαν και τον κατήγγειλαν στην Αστυνομία. Κατηγορήθηκε για αποπλάνηση ανηλίκου και οδηγήθηκε στις φυλακές Πατρών. Τότε προκειμένου να αποφύγει πιθανή καταδίκη του στο Κακουργιοδικείο, παντρεύτηκε τη νεαρή κοπέλα στις 27 Φεβρουαρίου 1962 μέσα στο Τμήμα Μεταγωγών. Μετά από λίγους μήνες ήρθε στον κόσμο το παιδί τους, ο Ανδρέας, ο πατέρας της Ρούλας.
Ο έγγαμος βίος τους εμφάνιζε προβλήματα. Σύμφωνα τα δημοσιεύματα της εποχής, εκείνος τη ζήλευε παθολογικά, ήταν εμμονικός και διαρκώς την παρακολουθούσε, πιστεύοντας πως είχε παράλληλες σχέσεις με άλλους άνδρες. Το πάθος του θα αποτελούσε το κίνητρο για τα όσα θα έκανε στη συνέχεια.
Ενώ βρίσκονται σε διάσταση και με το διαζύγιο να εκκρεμεί δικαστικά, ο Παναγιώτης επέμενε εν μέσω εντάσεων και καυγάδων για επανασύνδεση, εισπράττοντας όμως την άρνηση της Σωτηρίας. Η τελευταία τους συνάντηση θα ήταν μοιραία. Αρνούμενος να δεχτεί την απόρριψη από αυτήν και την οικογένειά της, τη στραγγάλισε με τα ίδια του χέρια του. Το άγριο έγκλημά γίνεται πρωτοσέλιδο.
Το “Φως στο Τούνελ” σχεδόν 60 χρόνια μετά, αναζήτησε συγγενείς της άτυχης Σωτηρίας και εντόπισε την πρώτη ξαδέλφη της, η οποία, όπως λέει, θυμάται την τραγωδία αυτή σαν παραμύθι που της έλεγαν οι δικοί της.
«Εγώ ότι γνωρίζω το έμαθα από τον θείο μου, τον πατέρα της Σωτηρίας. Το έφερε βαρέως γιατί την αγαπούσε πολύ. Οι περισσότεροι συγγενείς της Σωτηρούλας, που τα έζησαν από κοντά όλα αυτά, έχουν φύγει από τη ζωή. Και εκείνοι όμως δεν ήθελαν να μιλούν για αυτή την πικρή ιστορία. Τους πονούσε. Όσοι από το σόι μας ζούμε σήμερα δεν έχουμε μνήμες, καθώς ήμασταν βρέφη όταν συνέβη το τραγικό περιστατικό. Τα έχουμε ακούσει σαν παραμύθι από τους παλαιότερους» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Παναγιώτης Πισπιρίγκος καταδικάζεται σε ισόβια, αλλά αποφυλακίζεται 15 χρόνια αργότερα, το 1980, λόγω καλής διαγωγής, επιστρέφοντας στον τόπο καταγωγής του.
Θύμα της οικογενειακής τραγωδίας το μόλις 14 μηνών αγοράκι που μεγάλωσε χωρίς γονείς, ο Ανδρέας. Όταν παντρεύτηκε και έκανε το πρώτο του κορίτσι, του έδωσε το όνομα Ρούλα, τιμώντας έτσι τη δολοφονημένη του μητέρα, Σωτηρία. Πρόκειται για τη γυναίκα που σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο βαριά κατηγορία, αυτή της δολοφονίας της κόρης της.
Το «Φως στο Τούνελ» συνομίλησε μαζί του. «Ο πατέρας μου δικάστηκε, καταδικάστηκε, πλήρωσε αυτό και βγήκε με εξαιρετική διαγωγή και με υπογραφή του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας. Από την πρώτη ημέρα που βγήκε, έψαξε να με βρει κι αυτό σήμαινε πολλά για μένα. Δεν αδιαφόρησε, όπως δεν αδιαφορώ εγώ τώρα για τα παιδιά μου και για τα εγγόνια μου» ανέφερε ο Ανδρέας Πισπιρίγκος..
