Αποσπάσματα από συνομιλίες που είχε η Ρούλα Πισπιρίγκου με δημοσιογράφους, πριν από καιρό, είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας. Η μάνα των τριών παιδιών από την Πάτρα, που κατηγορείται για τη δολοφονία της μεγαλύτερης κόρης της, της Τζωρτζίνας, είχε μιλήσει εκτενώς για τα επεισόδια της άτυχης 9χρονης και τις νοσηλείες της, δίνοντας την δική της εκδοχή. “Ήξερα πότε αρχίζουν τα επεισόδια, τα έβλεπα στο μόνιτορ”, λέει μεταξύ άλλων. Δίνει, δε, απαντήσεις σε όσους σχολίασαν την συνέντευξη που είχε δώσει η ίδια με τον Μάνο Δασκαλάκη, ενώ αναφέρθηκε και στον συζυγοκτόνο Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.
Στο πρώτο απόσπασμα, που μετέδωσε ο Alpha, ακούγεται η συνομιλία που είχε η Ρούλα Πισπιρίγκου με την Τατιάνα Στεφανίδου, στις 9 Φεβρουαρίου του 2022.
Δείτε αναλυτικά τα όσα είπε η Ρούλα Πισπιρίγκου
“Υπάρχουν πολλές υπόνοιες οι οποίες δεν μου αρέσουν καθόλου, γιατί κανένας άνθρωπος δεν έχει έρθει στη θέση της μάνας που ήταν δίπλα από τα παιδάκια…
Η Τζωρτζινούλα είχε κάποιο επεισόδιο σπασμών. Πέρυσι τον Απρίλιο. Από το φόβο μας και μόνο, επειδή είχε χάσει την αδερφή μπροστά στα μάτια της, από το φόβο μας και μόνο την πήγαμε στο Καραμανδάνειο, εδώ στην Πάτρα. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Νόμιζαν ότι ήταν ψυχολογικό. Όταν λοιπόν πήγαν να της βγάλουν εξιτήριο η Τζωρτζίνα έκανε έναν εμετό. Μας είπαν ότι αρχίζει γαστρεντερίτιδα. Κρατήθηκε μέσα, μπήκε ορός και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά… Μετά άρχιζε να χάνει το οξυγόνο της. Μας είπαν ότι αρχίζει βρογχοπνευμονία. Η κατάληξη της Τζωρτζίνας ήταν να έχει 60 οξυγόνο, με μάσκα και να παθαίνει ανακοπή. Χωρίς να ξέρουμε το γιατί. Η Τζωρτζίνα επανέρχεται μετά από 55 λεπτά. Μετά από 55 λεπτά ανάνηψης.
“Έκανε έναν σπασμό στον ύπνο της. Και από το φόβο μας εμείς και μόνο την πήγαμε στο νοσοκομείο. Όπου και… τέσσερις, πέντε μέρες μετά έπαθε ανακοπή.
Αφού έπαθε την ανακοπή και άργησε να οξυγονωθεί ο εγκέφαλός της, έπαθε την εγκεφαλική παράλυση και έμεινε τετραπληγική. Νοσηλεύτηκε στη ΜΕΘ, όπου δεν σώθηκε η ζωή της, διατηρήθηκε όπως την είχε σώσει το Καραμανδάνειο. Είχε 97% αναπηρία η Τζωρτζίνα”.
Περιγράφει, στη συνέχεια, ότι μετά το Καραμανδάνειο το κοριτσάκι πήγε στο Ρίο.
“Μπορεί να είχε 97% αναπηρία, αλλά η Τζωρτζίνα δεν ήταν ‘φυτό’. Ήταν ένα παιδί το οποίο είχε τρομερή αντίληψη, απλώς, δεν μπορούσε να μιλήσει, να καταπιεί, να κουνήσει τα πόδια της, είχα pampers, δεν μπορούσε να φάει, είχε γαστροστομία… Ήταν ένα παιδί καθηλωμένο.
Εκτός αυτού, στη διάρκεια της νοσηλείας της στο Ρίο, στη ΜΕΘ, εμείς επιμέναμε, μαζί με τον κύριο Ηλιάδη, να μπει ένας απινιδωτής, έτσι ώστε όταν θα βγει στο σπίτι να είμαστε και εμείς σίγουροι ότι το παιδί δεν θα ξαναπάθει ανακοπή.
Το Ωνάσειο όμως, όταν πήγαμε, ήταν κάθετο και δεν ήθελε να βάλει τον απινιδωτή, γιατί επέμεναν ότι δεν έχει καρδιολογικό πρόβλημα το παιδί. Και ότι πρέπει να στραφούμε στο νευρολογικό κομμάτι. Γιατί τα μόνιτορ και όλα αυτά που την είχαν συνδεδεμένη δεν δείξανε ποτέ μια αρρυθμία, ποτέ τίποτα καρδιολογικό. Και όταν τον τοποθέτησε ο γιατρός τον απινιδωτή μου είπε ‘τη διασφαλίζω καρδιολογικά, αλλά αν κάνει πάλι πτώση οξυγόνου, όπως έπαθε την πρώτη ανακοπή, το παιδί θα χαθεί’. Όπως κι έγινε.
Το παιδί εμείς μετά το πήραμε σπίτι μας, το είχαμε μια χαρά, με τις θεραπείες της, τα ΚΔΑΠ, σε πάρτι, σε… τα πάντα… Και ξαφνικά γίνεται μια τυπική μαγνητική, το οποίο παιδί αργεί να ξυπνήσει, ξυπνάει μετά από έξι ώρες από λίγη μέθη. Μετά από έξι ώρες ξύπνησε, την παίρνω στο σπίτι και αρχίζει τα επεισόδια σπασμών. Με αφρούς, με πτώσεις οξυγόνων και τα λοιπά. Έκανε πολλούς εμετούς, δεν κρατούσε ούτε το γάλα της, ούτε το φαγητό της, ούτε τα φάρμακά της κι έτσι, σε επικοινωνία με τον κύριο Ηλιάδη, την βάζω στην παιδιατρική του Ρίου, όπου αρχίζει τρομερά επεισόδια, συνδέεται με τα monitor, τα οποία… αρχίζει τρομερά επεισόδια, πτώσεις οξυγόνου. Το παιδί πήγαινε και ερχότανε στην άλλη ζωή ανά 24ωρο…
“Ανέβαινε στη ΜΕΘ, καθόταν ένα 24ωρο ήταν καλά. Κατέβαινε στην παιδιατρική, ξαναέκανε επεισόδιο”
Να φανταστείτε ότι το παιδί το χάναμε, το επανέφεραν, ανέβαινε στη ΜΕΘ, καθόταν ένα 24ωρο ήταν καλά, κατέβαινε στην παιδιατρική, ξαναέκανε επεισόδιο. Παρουσία γιατρών, είναι καταγεγραμμένα σε βίντεο αυτά τα επεισόδια.
Το λέω για να σας δώσω έμφαση ότι υπήρχαν επεισόδια και δεν έγιναν ξαφνικά όπως έχει ειπωθεί ότι ‘το παιδί είναι καλά και ξαφνικά έφυγε από τη ζωή’. Είχε μια προϊστορία. Και αφού δεν μπόρεσαν εδώ, ούτε στη ΜΕΘ, ούτε στην Παιδιατρική να βρουν τίποτα, από τι γίνεται πάλι αυτό το πράγμα, μας στέλνουνε στο ‘Αγλαΐα’ να κάνει ένα 24ωρο εγκεφαλογράφο, να καταγράψει τα επεισόδια αυτά που κάνει, έτσι ώστε να δουν αν είναι επιληψία και να αλλάξουν τη φαρμακευτική αγωγή. Μπαίνει τέσσερις μέρες στο ‘Αγλαΐα’, αρχίζει τα επεισόδια πάλι εκεί, το ένα έγινε και παρουσία γιατρών, ώρα επίσκεψης.
Με αποτέλεσμα την Παρασκευή να κάνει ένα μεγάλο επεισόδιο, να είναι με οξυγόνο, να μην το κρατάει το οξυγόνο… όταν της βγάζουν το οξυγόνο, το δικό της δεν το κράταγε… κατέβαινε… η οποία κοιμόταν από την Παρασκευή και κατέληξε το Σάββατο. Η ειρωνεία ήταν ότι ο εγκεφαλογράφος δεν κατέγραψε ποτέ επιληπτικό επεισόδιο. Άρα, τα επεισόδια αυτά που πάθαινε ήταν από το οξυγόνο, όχι επιληπτικά. Αλλάξανε βέβαια την αγωγή. Και όταν ήρθε η ΜΕΘ, γιατί ήρθε πολύ γρήγορα στο ‘Αγλαΐα’ και οι γιατροί, εκεί, το παιδί ήταν εν ζωή.
Στα χέρια τους κατέληξε. Γιατί εγώ ήξερα πότε αρχίζουν τα επεισόδια, τα έβλεπα στο μόνιτορ, γιατί ανέβαιναν οι σφίξεις στις 160, 170 και από την αρχή δεν άφηνα χρόνο να χαθεί, φώναζα και ερχόντουσαν. Από την αρχή. Γιατί καταλάβαινα πότε αρχίζει ένα επεισόδιο.
Και η ΜΕΘ βγήκε στα 10 λεπτά που ήμουν έξω και μου λέει ‘ξέρετε κάτι… το παιδί έφυγε’. Και του είπα ‘δεν το δέχομαι’. Αυτή ήταν η κουβέντα μου, ‘γιατί αυτό το παιδί έχει έρθει μετά από 55 λεπτά πίσω… θα πάτε πάλι μέσα και θα συνεχίσετε όσο πρέπει να συνεχίσετε, στα 10 λεπτά δεν μου λέει εμένα κάτι’. Και όντως μπήκε και βγήκε μετά από μιάμιση ώρα. Ο βηματοδότης δούλευε ως βηματοδότης, αλλά ποτέ ως απινιδωτής. Τώρα, αυτό γιατί; Δεν μπορώ να σας το εξηγήσω εγώ.
Και να σας πω ότι το μηχάνημα στην ώρα της τελετής χτύπησε; Με το παιδί νεκρό; Μέσα στην εκκλησία; Την ώρα της τελετής άρχισε και χτύπαγε το μηχάνημα. Ο απινιδωτής…”.
Η απάντησή της στα σχόλια για την πρώτη συνέντευξη – Η αναφορά στον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο
Σε ένα άλλο απόσπασμα που μετέδωσε ο Alpha, η Ρούλα Πισπιρίγκου απαντά στα αρνητικά σχόλια για τη συνέντευξη που παραχώρησε με τον Μάνο Δασκαλάκη, μετά τον θάνατο της Τζωρτζίνας.
“Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, δεν θέλει να καταλάβει. Θέλει έναν δολοφόνο. Οι δημοσιογράφοι το έχουν κάνει όλο αυτό το πράγμα. Αν οι δημοσιογράφοι δεν το είχαν βγάλει καν σαν θέμα, δεν θα είχε γίνει τίποτα τώρα. Και είμαστε σε μία κατάσταση να απολογούμαστε στα τηλέφωνα και στα messenger κάθε 5 λεπτά. Για το τι; Για το ότι δεν είμαστε ελέφαντες”, είχε αναφέρει στην εκπομπή Tlive .
Και συνέχισε: Βγαίνουν και λένε ότι είχα μαλλί κομμωτηρίου, αλλά η ρίζα έχει φτάσει έξι δάχτυλα. ‘Βαμμένο μαλλί’… Αυτό είναι το φυσικό μου μαλλί, το κατσαρό μου. Έτσι με γέννησε η μάνα μου. Λένε για τα νύχια μου. Αυτά τα είχα πριν πεθάνει η Τζωρτζίνα. Πώς θα βγω έξω να τα βγάλω, που ούτε στο νεκροταφείο δεν πηγαίνω να τα βγάλω, που είναι ημιμόνιμο; Αν έβγαζα το σκουλαρίκι θα πενθούσα; Θα έβγαινα εγώ και θα έκλαιγα στην κάμερα; Γιατί; Για να βγαίνουν μετά και να λένε, ‘ααα κι ο Μπάμπης έκλαιγε”. Αλλά το σκότωσε. Την γυναίκα του”.
“Δεν τους πιάνεις πουθενά. Δεν βγήκα για να κλαφτώ” είπε η Ρούλα Πισπιρίγκου και συνέχισε: “Αυτοί που ξέρουν, κατάλαβαν. Αυτοί που δεν ξέρουν, συνεχίζουν. Αυτοί που έπρεπε να την ακούσουν, την άκουσαν… Όπως διάβασα για την αστυνομία. Η αστυνομία λέει ‘αυτό ήταν δώρο γι’ αυτούς. Οτιδήποτε και να κάνουμε, είναι είναι κατά μας. Γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι το έχουμε κάνει εμείς. Εγώ, βασικά. Η αλήθεια δεν αργεί και τότε θα δούμε και για το μαλλί και για το νύχι και για τον Μπάμπη και για το σύνδρομο και για τα όλα”.
