Ο θυμός στο γάμο: Γιατί δεν μου συμπαραστέκεται;
Η συμπόνια είναι ένα πολύπλοκο συναίσθημα, αν και κάπως παραγνωρισμένο. Το μεγαλύτερο μέρος του θυμού στις σχέσεις προέρχεται επειδή στη σχέση δεν υπάρχει συμπόνια. Όταν απουσιάζει η συμπόνια για τον άλλον, για το πώς νιώθει και πώς ζορίζεται, τότε αναδύονται αισθήματα ενοχής και ντροπής, και τα δύο μέλη του ζευγαριού αλληλοκατηγορούνται, με αποτέλεσμα να τσακώνονται και να χωρίζουν.
Γράφει η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος (greekpsychologypages.blogspot.gr).
Τα ζευγάρια γνωρίζουν πολύ καλά ότι μια σχέση δε μπορεί να προχωρήσει αν δεν υπάρχει συμπόνια. Το είπαμε και την άλλη φορά: αν σας συμβεί κάτι τρομερό και το μοιραστείτε με έναν κολλητό φίλο ή το ταίρι σας και το άλλο άτομο σας απαντήσει «οκ, πάρε με τηλέφωνο όταν ξεμπλέξεις», το πιθανότερο είναι ότι θα θυμώσετε πολύ με αυτή τη στάση που δεν έχει την παραμικρή συμπόνια για τη δυσκολία και τη στεναχώρια σας. Παρόλα αυτά, τα ζευγάρια αναλώνονται στο να δικαιολογεί ο καθένας τη δική του συμπεριφορά και να θυμώνει με τα λάθη του άλλου, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μη νιώθει συμπόνια, αλλά να θεωρεί ότι η συμπόνια φταίει που υποφέρουν.
Ο φόβος της συμπόνιας εμφανίζεται όταν κανείς τη συγχέει με:
• λύπηση
• συμφωνία
• δικαιολόγηση της κακής συμπεριφοράς ή υποταγή
• εμπιστοσύνη
Συμπόνια και Λύπηση
Η συμπόνια προϋποθέτει ισότητα: «νιώθω τον πόνο/δυσφορία/δυσκολία σου και παρά τις όποιες διαφορές μας στην τύχη ή τις περιστάσεις, είμαστε και οι δύο ανθρώπινα ίσοι». Αντίθετα, η λύπηση ή ο οίκτος περιλαμβάνει ανισότητα: «σε λυπάμαι επειδή είσαι ανάξιος, καημένος, τεμπέλης, ευαίσθητος, ή έχεις κάποιο ελάττωμα ή πρόβλημα που σε κάνει άξιο λύπησης».
Διαβάστε τη συνέχεια στο boro.gr
