Η μεγαλύτερη από τις τέσσερις αδελφές της αγνοούμενης, Νικολίτσας Παδιά, που έχει γίνει ντέντεκτιβ σε μία προσπάθεια να την εντοπίσει, λύγισε μιλώντας σε δημοσιογράφο της εκπομπής «Φως στο Τούνελ».
Αναφέρθηκε στο περίεργο τηλεφώνημα που είχε λάβει η μητέρα τους από τη Νικολίτσα και τους έλεγε φοβισμένη ότι κάποιοι τη χτυπούσαν.
«Πήρε πρώτα τη μητέρα μου τηλέφωνο. Εγώ είχα ήδη καλέσει την αστυνομία, αλλά δεν ήξερα που ακριβώς βρισκόταν στο Σταθμό Λαρίσης και δεν έγινε κάτι. Εμείς ήμασταν πάντα κοντά της και της μιλάγαμε, αλλά ποιος ξέρει, ίσως οι παρέες που είχε μπλέξει να μην την αφήναν να επικοινωνήσει μαζί μας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Φοβόταν να μιλήσει και να πει κάτι; Φοβόταν για εμάς; Μπορεί να την απειλούσαν, ότι αν μιλούσε θα έκαναν κακό στην οικογένεια της», πρόσθεσε με τρεμάμενη φωνή.
«Δεν ξέρουμε κιόλας αν είναι στη ζωή. Θα είμαστε δίπλα της σε ό,τι χρειαστεί, να μη φοβάται… Μακάρι να βρεθεί. Αν μας ακούει, να βρει ένα τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μας για να τη βοηθήσουμε», κατέληξε εμφανώς συγκινημένη.
Νικολίτσα Παδιά: Το ύποπτο τηλέφωνο και η μαντήλα
Η Ειρήνη, μία από τις αδελφές της νεαρής και ευαίσθητης Νικολίτσας, απευθύνθηκε στο «Τούνελ» σε μία προσπάθεια να την εντοπίσει.
«Ήρθε στο σπίτι, μας ζήτησε στην αρχή βοήθεια κι εμείς κάναμε τα πάντα. Έκατσε τρεις μέρες, μετά πήρε τα κλειδιά της μητέρας μας και της είπε ότι θα φύγει για να λείψει για μία ώρα και εξαφανίστηκε. Έκλεισε κινητά, τα πάντα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Τελευταίο επιβεβαιωμένο στίγμα της φαίνεται να είναι στην Αθήνα, όπου την εντόπισε μία φίλη της.
«Την είδε μία φίλη της μέσα στον Μάϊο να γυρνάει στο κέντρο της Αθήνας με μία μαντήλα στο κεφάλι και έκρυβε το πρόσωπο της, μετά εξαφανίστηκε. Μας είχε πάρει από ένα άλλο τηλέφωνο και μας είπε ότι άλλαξε αριθμό και ότι αυτός θα ήταν ο καινούργιος της. Την ψάχναμε εμείς μέσω Facebook και τηλεφώνου για να τη βρούμε και το τηλέφωνό της το σήκωσε ένας αλλοδαπός. Μας είπε ότι δεν ήξερε καμιά Νικολίτσα και μας το έκλεισε στη μούρη. Μετά που τον ξαναπαίρναμε δεν μας το σήκωνε καν. Δεν ξέρω τι έχει γίνει μ’ αυτό το κορίτσι. Αν την έχει σκοτώσει αυτός ο Πακιστανός που λένε, εάν ζει, εάν την έχει πάει στο Πακιστάν ή εάν κάτι άλλο έχει γίνει», κατέληξε εμφανώς ταραγμένη.
«Θέλουμε να είναι καλά, να τη βοηθήσουμε, αν μας ακούει τουλάχιστον, να δώσει κάποιο σημάδι ζωής, να έρθει.»
