«Εύχομαι να είναι τα τελευταία Τέμπη, για όλα τα παιδιά, για όλο τον κόσμο της χώρας», «θα προτιμούσα να ήμουν εγώ στην θέση της γυναίκας μου», «η Δικαιοσύνη πρέπει επιτέλους να κάνει σωστά το έργο της».
Της Κωνσταντίνας Χαϊνά
Σήμερα, 28 Φεβρουαρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία στη χώρα, που κόστισε την ζωή σε 57 ανθρώπους. Συγγενείς τους, μιλούν στο enikos.gr και η φωνή τους λυγίζει, όσο ξεσπούν, ενώ άλλοι καταφέρνουν να ψελλίσουν μονάχα λίγες προτάσεις. Όλοι τους, ζητούν δικαίωση για να ηρεμήσει η ψυχή των θυμάτων.
«Πώς γίνεται να μιλάμε για αμέλεια, ενώ όλοι γνωρίζουν;»
Η κα Τάνια Κωνσταντινίδου, κόρη της 55χρονης Βασιλικής Χλώρου αναφέρει: «Ενώ έχουμε κάνει πολύ μεγάλη προσπάθεια και έχουμε σταθεί δίπλα στις εισαγγελικές αρχές, δεν έχουμε δει να αναβαθμίζεται το κατηγορητήριο. Επισκέφτηκα την προηγούμενη εβδομάδα τον ανακριτή και του έθεσα το ερώτημα “πώς γίνεται να μιλάμε για αμέλεια, ενώ όλοι γνωρίζουν;”. Δεν μπορεί να μας πει κανείς ότι δεν ήξερε, όταν το 2017 είχε προηγηθεί πάλι δυστύχημα με τρεις νεκρούς. Έχω τρομερή αγανάκτηση. Δεν μπορώ να ακούω άλλο, ότι “δεν μας πέρασε από το μυαλό” ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να διανοηθώ, ένα χρόνο μετά, ενώ η κατάσταση εξακολουθεί να είναι επικίνδυνη στον ελληνικό σιδηρόδρομο, τα τρένα να λειτουργούν κανονικά. Θυμάμαι, πριν από 10 χρόνο, ήμουν με την μητέρα μου, και ήμασταν πάνω στις ράγες, και ερχόταν το τρένο προς τα επάνω μας, γιατί δεν κατέβηκε η προστατευτική μπάρα σε εμάς. Και 10 χρόνια μετά, σαν σήμερα, η μητέρα μου σκοτώθηκε από αυτό».
«Εύχομαι να είναι τα τελευταία Τέμπη»
Απλό την πλευρά του, ο κ. Χρήστος Χούπας, ο οποίος είναι ο πατέρας της 28χρονης Ελπίδας που έχασε την ζωή της επιστρέφοντας με την μοιραία αμαξοστοιχία στη Θεσσαλονίκη, μόλις ακούει για την τραγωδία, λυγίζει. «Εύχομαι να είναι τα τελευταία Τέμπη, για όλα τα παιδιά, για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας. Η Ελπίδα μου ήθελε να ανοίξει τα φτερά της. Και πέταξε για πάντα. Το μόνο που ζητώ είναι η δικαίωση της ψυχούλας της».
«Θα προτιμούσα να είμαι εγώ στην θέση της συζύγου μου»
Ο Νίκος Ζήσης, ταξίδευε μαζί με την σύζυγό του και βρίσκονταν σε ένα από τα βαγόνια της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Η τελευταία φορά που την είδε ζωντανή, ήταν προτού σηκωθεί για να πάει τουαλέτα. Έπειτα, όλα πάγωσαν. «Αλήθεια σας λέω, θα προτιμούσα να είμαι εγώ στην θέση της. Κάνω τα πάντα για τον Χρήστο μας, αλλά η αγάπη που μπορεί να προσφέρει μια μάνα, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Θυμάμαι να μου λέει, “Νίκο, τον Χρήστο μας”».
Ο ίδιος είχε κάνει μια ανάρτηση στο Instagram, όπου φαίνεται ο μικρός Χρήστος να κοιτά την φωτογραφία της μητέρας του, συγκλονίζοντας ολόκληρο το διαδίκτυο.
«Ξέρω ότι σήμερα θα ήθελες να είναι και η μαμά σου εδώ να σου τραγουδάμε το γενέθλιο τραγούδι και να περιμένεις πως και πως να κάνεις <<φου>> το κεράκι σου …Ξέρω ότι κάθε μέρα κάθε στιγμή που με κοιτάς στα μάτια , θα ήθελες να σε κοιτάνε τα μάτια της μαμάς σου που τόσο έλαμπαν όταν σε κοιτούσαν , ξέρω επίσης ότι η ανιδιοτελής αγάπη της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο και αυτό θα είναι το παντοτινό κενό σου …. Ξέρω ότι μπορώ να σου προσφέρω τα πάντα απλόχερα αλλά όχι την μαμά σου … Επίσης ξέρω ότι αν δεν ήσουν εσύ ίσως να μην υπήρχα και γω σήμερα … Ξέρω ότι θα κάνω τα πάντα για να είμαι βράχος δίπλα σου για μια ζωή … Χρόνια πολλά έρωτα της μαμάς και του μπαμπά …. ΣΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΤΑΚΟ ΜΑΣ , ΤΙΤΟ ΜΑΣ , ΑΘΗΝΟΔΩΡΕ ΜΑΣ…!!!!
Υ.Γ Ανέβασα αυτή την φωτογραφία για να φτάσει στις οθόνες σε αυτούς που ευθύνονται για το ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ, να καταλάβουν τι μπορεί να λείπει περισσότερο από ένα μωρό μόλις 3 ετών … την μάνα που το στέρησαν … Ίσως φτάσει στην οθόνη έστω σε έναν από αυτούς …».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
