Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Με την ηθική επικουρία ενός αριστοκρατικού οικογενειακού περιβάλλοντος, σπουδαίας επιχειρηματικής διάνοιας, αλλά και μιας γρανιτένιας θέλησης που τον καθιστούσε αλώβητο και άκαμπτο στους ριπτασμούς των επιχειρηματικών ρίσκων, πραγμάτωσε μια προοδευμένη πορεία στην ζωή του, ο Μαρίνος Κοργιαλένιος. Αναδείχτηκε σε σπουδαία επιχειρηματική φυσιογνωμία του τραπεζικού – χρηματιστηριακού χώρου του Λονδίνου και με περισσήν αγάπη για την πατρίδα, που πάντα υπήρξε προτεραία επιλογή στη ζωή του, προέβη σε μεγάλες εθνικές δωρεές και κληροδοσίες, που του χάρισαν τον βαρύτιμο τίτλο του εθνικού ευεργέτη.
Ο Μαρίνος Κοργιαλένιος είδε το φως της ζωής το 1830 στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς, σε ένα περιβάλλον οικονομικής αυτοδυναμίας και κοινωνικής ευμάρειας, που συνέβαλε ζωτικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Πατέρας του ήταν ο Σπυρίδων Κοργιαλένιος και μητέρα του, η αρχοντικής καταγωγής Ρεγγίνα Πήλικα. Μοίρα τραγική στα 11 χρόνια του θα χάσει τον πατέρα του και θα ξεκινήσει έτσι την μακρά και πολύπλαγκτη κοινωνική και επιχειρηματική του πορεία. Φεύγει λοιπόν το 1846 για την ακμάζουσα οικονομικά και πολιτισμικά Σμύρνη και δουλεύει ως υπάλληλος σε εμπορικά καταστήματα, προσπαθώντας να εισδύσει στον εμπορικό ιστό της Σμύρνης. Λίγο αργότερα θα κάνει ένα άλλο βήμα και θα φύγει ανήσυχο πνεύμα καθώς είναι, για την Οδησσό της Ρωσίας, όπου μέχρι το 1858 δραστηριοποιείται στην εμπορεία σιτηρών και βγάζει αρκετά χρήματα που τον βοηθούν να εδραιωθεί και κοινωνικά συνάμα. Στα 1861 παντρεύεται την κόρη του μεγαλέμπορου του Λονδίνου Γ. Γεραλόπουλου, Αγγελική Γεραλοπούλου, με την οποία δεν θα αποκτήσουν παιδιά. Κίνηση που αναμφίβολα τον εξακοντίζει οικονομικά και κοινωνικά και του διανοίγει νέους ορίζοντες στην ζωή του. Λίγο αργότερα θα συστήσει με τον πεθερό του Γ. Γεραλόπουλο και τον Σ. Μπαλή, μια μεγάλη εμπορική εταιρεία που θα τους αποφέρει μεγάλα κέρδη, αλλά πάραυτα προϊόντος του χρόνου θα χρεοκοπήσει, ένεκα εσφαλμένων τοποθετήσεων.
Ξεκινά έτσι ένας νέος κύκλος στην ζωή του και προσφεύγει στο Λονδίνο το 1872, για να μείνει μόνιμα με την γυναίκα του και δραστηριοποιείται στο χρηματιστηριακό πεδίο. Και ιδρύει την δική του χρηματιστηριακή εταιρεία «M. Corgialenios & Co» με την οποία τα πηγαίνει εξαιρετικά. Με έξυπνες κινήσεις, αλλά και την μακρά εμπειρία και παιδεία του στα χρηματιστηριακά που πάντα ήταν το προσφιλές του πεδίο, κατορθώνει να υπερπηδήσει την κρίση του 1878 και να κερδίσει συνάμα πελώρια χρηματικά ποσά, που τον καθιστούν παντοδύναμο. Είναι η καλύτερη επιχειρηματική περίοδος της ζωής του, κατά την οποία εκτινάσσεται οικονομικά και γίνεται βαθύπλουτος. Προς αυτή την κατεύθυνση κάνει και έξυπνες τοποθετήσεις σε κρατικά χρεόγραφα, έργα τέχνης και κοσμήματα, που του προσαυξάνουν περαιτέρω την περιουσία του. Παράλληλα όμως με την οικονομική του εξακτίνωση ο Μαρίνος Κοργιαλένιος, αποκτά και υψηλό κοινωνικό κύρος στον παροικιακό ελληνισμό του Λονδίνου και γίνεται περίσεπτο μέλος του. Το χρονικό διάστημα μάλιστα 1906-1907 θα χρηματίσει και πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Λονδίνου. Εμβόλιμα αναφέρουμε ότι το 1876 είχε πάρει την αγγλική υπηκοότητα, χωρίς ωστόσο όμως, να διακόψει την ενεργό σχέση του με την Ελλάδα, που πάντα στην καρδιά του, υπήρξε το κεντρικό του μέλημα. Στο απόγειο του επιχειρηματικού του κύρους, ο Μαρίνος Κοργιαλένιος, διετέλεσε από το 1875 Διευθυντής της Αγγλογαλλικής τράπεζας και λίγο αργότερα ίδρυσε και δική του τράπεζα.
Όμως μαζί με την οικονομική του πρόοδο στο Λονδίνο, ο Κοργιαλένιος θέλει να βοηθήσει ζωτικά την Ελλάδα, που βρίσκεται στο στάδιο της ανόρθωσης και του πρώτου της αστικού εκσυγχρονισμού. Αποστέλλει έτσι στον βασιλιά Γεώργιο, ένα πελώριο ποσό, υπέρ της ανορθωτικής προσπάθειας της πατρίδος. Στο ίδιο μήκος κύματος της εθνικής του ευποιίας, δωρίζει μεγάλα ποσά, για νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά και για την ανέγερση Πινακοθήκης στην Ελλάδα, για να καλλιεργηθεί εικαστική παιδεία ιδίως στους νέους ανθρώπους. Παράλληλα και με τον θάνατο του κληροδότησε ογκώδη ποσά για ποικίλους ευαγείς σκοπούς στην πατρίδα, όπως για το Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», για την οικοδόμηση των αναμορφωτικών φυλακών και για την ίδρυση σχολής στα περίχωρα τω Αθηνών, κατά τις δομές του Λονδίνου. Δεν απολησμόνησε ακόμα, ο ευαίσθητος πατριώτης Μαρίνος Κοργιαλένιος και την γενέτειρα του το Αργοστόλι, όπου και εκεί κατέλειπε σημαντικά ποσά, για την ίδρυση Επαγγελματικής Σχολής, ενώ προνόησε ακόμα για τους οικονομικά αδύνατους μαθητές της γενέτειράς του, χορηγώντας μόνιμα έπαθλο υποτροφιών, για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.
Όμως η μεγάλη εθνική ευεργεσία του Κεφαλονίτη επιχειρηματία, που τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό και τον «έχρισε» ουσιαστικά στην χορεία τω μεγάλων μας εθνικών ευεργετών, ήταν η πελώρια δωρεά του, μαζί επίσης με τον μεγάλο μας εθνικό ευεργέτη Εμμανουήλ Μπενάκη, για την ανέγερση του μεγάλου και κομβικού μας νοσοκομείου στην νοσοκομειακή περίθαλψη των Ελλήνων, «Κοργιαλένιο – Μπενάκειο Νοσοκομείο, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός». Μια σπουδαία εθνική προσφορά, που άλλαξε δραματικά επι τα βελτίω, την νοσοκομειακή περίθαλψη της Ελλάδος.
Το 1911 στο Λονδίνο και αφού είχε διανύσει μια πολύπλαγκτη πορεία στην ζωή του, ο διαπρεπής επιχειρηματίας, αλλά και ευαίσθητος εθνικός ευεργέτης Μαρίνος Κοργιαλένιος, έκλεισε για πάντα τα μάτια από την ζωή. Η σορός του μεταφέρθηκε και ενταφιάστηκε στο αγαπημένο του Αργοστόλι. Υπήρξε αναντίλεκτα ένας μεγάλος έλληνας του 19-ου αιώνα, που σφράγισε με τα εμπνευσμένα βήματά του, την κοινωνική μας ζωή.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
