Της Χριστίνας Ι.Σταμούλη
Δικηγόρου-Διαχειρίστριας του Αρχείου Ι.Ε.Σταμούλη
Δεν είναι μόνον οι σημαίες, σε τόσα εμβληματικά κτίρια ανά τον κόσμο, μια κίνηση που προκάλεσε συγκίνηση χθες, ανήμερα της επετείου των 200 χρόνων της Ανεξαρτησίας της Πατρίδας! Ειδικά στη Γερμανία, εκτός από το Μόναχο, το Αμβούργο και το Ντυσσελντορφ, όπου κυμάτισε ψηφιακή η Γαλανόλευκη, στο Βερολίνο μέσα στην αίθουσα της περίφημης Bundestag, ακούστηκαν για πρώτη φορά, όλες οι θέσεις των γερμανικών κομμάτων για το θέμα των οφειλόμενων επανορθώσεων, στην Ελλάδα.
Δύο ψηφίσματα είχαν κατατεθεί, τα οποία εισήχθησαν προς συζήτηση χθες, μια τόσο εμβληματική ημέρα για τη Χώρα μας. Πρόκειται για ένα ψήφισμα του κόμματος Η Αριστερά/Die Linke με το οποίο, «πιο τολμηρά» ζητούσαν μια καθολική αναγνώριση των Ελληνικών απαιτήσεων και των αιτημάτων και ένα ψήφισμα των Πρασίνων/Die Grünen με το οποίο ζητούσαν επίσης αναγνώριση των απαιτήσεων και διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των οφειλόμενων.
Από το βήμα πέρασαν εκπρόσωποι όλων των γερμανικών πολιτικών σχηματισμών. Από τη γνωστή Εναλλακτική (AfD) μέχρι την Αριστερά (Die Linke), όλοι έλαβαν το λόγο με δύο τουλάχιστον και συχνά παραπάνω, εκπροσώπους ο καθένας. Τον λόγο επίσης έλαβε ο κ. Roth, ο αρμόδιος για τα ευρωπαϊκά θέματα Υπουργός της Κυβέρνησης, ένας πολιτικός που προέρχεται από τη γερμανική Σοσιαλδημοκρατία. Από τα έδρανα παρακολούθησε τη διαδικασία και η πρέσβυς της Ελλάδας κ. Μ. Μαρινάκη.
Φυσικά τα ψηφίσματα δεν μπόρεσαν να περάσουν αφού Β90/Grünen και Die Linke συγκεντρώνουν στο γερμανικό κοινοβούλιο συνολικά 136 ψήφους, δηλαδή ένα ποσοστό 20% περίπου. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί στη Γερμανία.
Έντονη υπήρξε η αντιπαράθεση μεταξύ του εκπροσώπου της AfD (M. Jorgen) και του εισηγητή των Πρασίνων (M. Sarrazin), ο οποίος δευτερολογώντας έφερε τους Γερμανούς νεοναζί προ των ιστορικών ευθυνών της ιδεολογίας τους. Εντυπωσιακή και η θέση του εισηγητή της Die Linke (Gr. Gysi) ο οποίος διευρύνοντας τον προβληματισμό όχλησε την κυβέρνησή του λέγοντας «δεν θέλετε να μιλήσουμε για αποζημιώσεις, πού είναι η πολιτική στήριξη που οφείλεται στην Ελλάδα; Γιατί συνεχίζεται ο εξοπλισμός της Τουρκίας; »
Στην Ελλάδα η συζήτηση του θέματος των επανορθώσεων άνοιξε πριν από 30 χρόνια και έκτοτε με κυκλοθυμίες και σκαμπανεβάσματα παραμένει ενεργή. Τόσα χρόνια έχουν περάσει από την επανένωση της Γερμανίας, ενώ μετράμε άλλα 25 από την επίδοση της ρηματικής διακοίνωσης και την ταυτόχρονη κατάθεση της αγωγής του Διστόμου.
Στο διάστημα αυτό η επίσημη Γερμανία, εκμεταλλευόμενη την, οικονομική και πολιτική της δύναμη εκπέμπει ένα σήμα απόρριψης των απαιτήσεων με τη θέση «το θέμα θεωρείται νομικά και πολιτικά λήξαν». Μέρος του επίσημου κυβερνητικού σχεδιασμού της είναι επίσης και η διαχείριση της ιστορικής μνήμης με έναν τρόπο που θα «βολεύει» και θα «φιμώνει». Όμως η Γερμανία κάνει τη δουλειά της, εμείς τι κάνουμε;
Όποιος υποστηρίζει ότι μια ωραία πρωία η Γερμανία θα αλλάξει τροπάρι και θα αρχίσει να καταβάλει δις και τρις ή ονειρεύεται ή κοροϊδεύει.
Απέναντί μας έχουμε έναν ισχυρότατο αντίπαλο τον οποίο μόνον εκ των έσω θα μπορέσουμε να κλονίσουμε.
Διαμαρτυρόμαστε γιατί Έλληνες ιστορικοί προσφέρουν την έρευνά τους σε γερμανικά ιδρύματα! Δώσαμε ποτέ υποτροφίες στη νέα γενιά των Ελλήνων επιστημόνων για να κρατήσουμε την έρευνά τους «για πάρτη μας»;!
Διαμαρτυρόμαστε γιατί η επίσημη Γερμανία μας γυρίζει την πλάτη. Τι κάνουμε όμως με κινήσεις συμπαράστασης από Γερμανούς πολίτες που δεν ταυτίζονται με την επίσημη πολιτική των κυβερνήσεών τους; Τι θα κάνουμε τώρα με την παρέμβαση ενός μέρους του γερμανικού πολιτικού συστήματος υπέρ των απόψεών μας;
Το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων του Β’ ΠΠ θα λυθεί μόνον αν καθίσουμε σε ένα τραπέζι και συζητήσουμε επί ίσοις όροις, έχοντας χαράξει τις ελληνικές κόκκινες γραμμές και έχοντας επιλέξει τα δικά μας εργαλεία.
Γιατί, σήμερα, να πετάξουμε τα εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υπέρ ημών, στα σκουπίδια;
