Σχέδιο Β’: Το Μεγάλο Ψέμα για “Ευρωζώνη χωρίς Μνημόνια”
«Το Μεγάλο Ψέμα για “Ευρωζώνη χωρίς Μνημόνια” γκρεμίζεται από την ίδια την Ευρωζώνη», αναφέρει κεντρικό άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του κόμματος του Αλέκου Αλαβάνου, «Σχέδιο Β’».
«Στον κεντρικό στρατηγικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, ότι «θα καταργήσουμε το μνημόνιο μέσα στην Ευρωζώνη» απαντάει απόλυτα και αποστομωτικά η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση με μια σειρά πρόσφατα και δεσμευτικά νομοθετήματα», σημειώνει το άρθρο και διευκρινίζει:
«Πρόκειται για τέσσερις κανονισμούς που αφορούν ειδικά στις χώρες της Ευρωζώνης και υλοποιούν με αυστηρότατους όρους τις προβλέψεις της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και του Συμφώνου Σταθερότητας για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών και τη δημοσιονομική πειθαρχία. Οι δύο από αυτούς εκδόθηκαν στα τέλη του 2011, στην πρώτη κορύφωση της ελληνικής κρίσης, λίγο πριν την αντικατάσταση της κυβέρνησης Παπανδρέου από τη συμμαχική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ. Οι άλλοι δύο εκδόθηκαν τον Μάη του 2013, όταν έγινε πια αισθητό ότι οι κρίσεις ελλειμμάτων, χρέους και χρηματοπιστωτικής αστάθειας εξελίσσονται σε μόνιμο χαρακτηριστικό της Ευρωζώνης».
Σύμφωνα με το «Σχέδιο Β’», «μέσα από αυτούς τους Κανονισμούς γίνεται εντελώς σαφές ότι αυτό που λέγεται «μνημόνιο» δηλαδή η υπαγόρευση πολιτικών σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς και η καταπάτηση της εθνικής ανεξαρτησίας έχει πάρει πια θεσμικό και διαρκή χαρακτήρα και αφορά σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Πιο αυστηρά και εξοντωτικά μάλιστα σε αυτές που έχουν προσφύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, όπως η Ελλάδα, αφού τα πιο ακραία άρθρα αναφέρονται σε αυτές».
«Η ίδια εννοιολογία και ορολογία που γνωρίζουμε από το «μνημόνιο» χρησιμοποιείται στις διατυπώσεις που αναφέρονται σε πάγιες διατάξεις, ιδιαίτερα για τις χώρες της Ευρωζώνης: “συντονισμός πολιτικών”, “καθοδήγηση” και “στρατηγική καθοδήγηση”, “παρακολούθηση” και “στενή παρακολούθηση”, “συμμόρφωση”, ”εποπτεία” και “ενισχυμένη εποπτεία”, “συστάσεις”, “προειδοποιήσεις”, “ειδικός μηχανισμός επιβολής”, “επιτόπιες αποστολές” και “τακτικές αποστολές επιθεώρησης”, “κυρώσεις” και “πρόσθετες κυρώσεις”, “πρόστιμα”», συνεχίζει το άρθρο και τονίζει:
«Προκαλεί εντύπωση πως κοινοβουλευτικές δυνάμεις επιμένουν σε ένα τόσο μεγάλο ψέμα προς τον ελληνικό λαό, δηλαδή πως άλλο είναι η Ευρωζώνη άλλο οι μηχανισμοί υπαγόρευσης και επιβολής του «μνημονίου». Ίσως νομίζουν ότι η συνεχής επανάληψη ενός ψέματος το κάνει πιστευτό. Το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι να εντείνουν τη σύγχυση μέσα στην κοινωνία και, σε όσους κατανοούν την ταύτιση μνημονίου και Ευρωζώνης, την μοιρολατρία και απαισιοδοξία για την ύπαρξη εναλλακτικής λύσης».
«Ο ελληνικός λαός όμως αφυπνίζεται πια και κατανοεί ότι Ευρωζώνη και «μνημόνια» είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Και ότι μέσα στην Ευρωζώνη θα έχουμε «μνημόνια» στον αιώνα τον άπαντα. Και ότι υπάρχει εναλλακτική λύση, που απαιτεί όμως ανάμεσα στα άλλα και την έξοδο από το ευρώ», καταλήγει το άρθρο, παραθέτοντας ενδεικτικά αποσπάσματα από τους τέσσερις Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ειδικά για τις χώρες του ευρώ.
