Σαχινίδης: Η ύφεση ξεκίνησε το 2008
Υπέρ της θέσης ότι η χώρα πρέπει πάντα να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις και να μη χρειάζεται στήριξη από το μνημόνιο τάχθηκε ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης, μιλώντας στην έναρξη των εργασιών της δεύτερης ημέρας του συμποσίου του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο πρόσθεσε ότι «για να γίνει αυτό πρέπει η χώρα να χρειάζεται να κάνει διαρθρωτικές αλλαγές» και σημειώνοντας ότι «αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα την επόμενη ημέρα, μετά την έξοδο από το μνημόνιο».
Ο Φίλιππος Σαχινίδης, υποστήριξε ότι με την προϋπόθεση επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος το 2013 η χώρα το 2014 μπορεί να έχει μικρή άντληση από τις αγορές.
Απαντώντας στον κ. Χριστοδουλάκη, είπε, μεταξύ άλλων, ότι η ύφεση προϋπήρχε της επιβολής του μνημονίου και ξεκίνησε το 2008 και πως δεν έχει ακούσει και κάποια εναλλακτική για το πώς θα μπορούσε να μειωθεί ένα πρωτοφανές πρωτογενές έλλειμμα. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι οι μεταρρυθμίσεις έπρεπε να συνεχιστούν με την ίδια ένταση όπως πριν την ένταξη στην ΟΝΕ. Σημείωσε ότι η σημερινή προοπτική υπάρχει χάριν των θυσιών του λαού και των αποφάσεων του πρώτου προγράμματος προσαρμογής, σε μια περίοδο όπου η Ευρώπη ήταν ηττοπαθής και προσκάλεσε το ΔΝΤ, αλλά και στη χώρα υπήρχε έλλειψης πολιτικής συναίνεσης.
«Με το πρόγραμμα μειώθηκε το έλλειμμα το 2010 κατά 5%. έτσι έγινε δυνατό σήμερα να μιλάμε για τη δυνατότητα επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος», τόνισε.
Ο κ. Σαχινίδης υπογράμμισε ότι η συζήτηση, στα μέσα του Σεπτέμβρη, με τους εταίρους για την αξιολόγηση, δεν πρέπει να εξαντληθεί στο θέμα της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά να επικεντρωθεί στα ζητήματα του μετασχηματισμού της οικονομίας και της οργάνωσης «της επόμενης ημέρας», μετά το μνημόνιο. «Το ΠΑΣΟΚ έχει τη δυνατότητα να πιέσει στην κατεύθυνση αυτή», είπε.
Ακόμα, τόνισε ότι «το νέο ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ μετά την κρίση για να διεκδικήσει το ρόλο του οφείλει να επαναπροσδιορίσει ποιους θέλει να εκφράσει και πως πρέπει να συνεχίζει την πορεία του ως ο πολιτικός φορέας των πολιτικών αλλαγών αλλά και των μεταρρυθμίσεων. Είπε ακόμα ότι πρέπει να προσδιορίσει με ποιους μπορεί και πρέπει να συνεχίσει, με ποια στόχευση και ποιες προγραμματικές συμφωνίες, για να σημειώσει ότι «οι συμμαχίες όμως δεν μπορούν να ακυρώνουν το λόγο ύπαρξής μας» και πως αυτή η επισήμανση «αφορά συμμαχίες και προς τις δύο κατευθύνσεις».
Παίρνοντας το λόγο στη συνέχεια, ο κ. Χριστοδουλάκης απάντησε στο ερώτημα του κ. Σαχινίδη για το τι θα μπορούσε να γίνει εναλλακτικά αντί του μνημονίου, παραπέμποντας στο παράδειγμα της Ισπανίας που χωρίς το ΔΝΤ «πήρε το κόστος πάνω της για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται» και στο παράδειγμα της Ιρλανδίας του 2009 που «είχε υψηλότερα σπρεντ από τα ελληνικά ομόλογα αλλά έκανε σφιχτό προϋπολογισμό με περικοπές και αναδιοργάνωση του κοινωνικού κράτους».
Στο θέμα, μεταξύ άλλων, των πλειστηριασμών αναφέρθηκε ο Βασίλης Ράπανος, χαρακτηρίζοντας «πρώτο αναξιόπιστο εταίρο» το κράτος, εξηγώντας πως δεν έχει καταλάβει γιατί το κράτος απαγορεύει στις τράπεζες τους πλειστηριασμούς, ενώ το ίδιο κάνει πλειστηριασμούς.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
