Ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο έκανε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, όταν πριν από 40 χρόνια ολοκλήρωνε τη φοίτησή του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, αρχίζοντας τη λαμπρή καριέρα του στις Ένοπλες Δυνάμεις.
του Χρήστου Μαζανίτη
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, παραβρέθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ως απόφοιτος της τάξης του 1983, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της Σχολής στη Βάρη Αττικής, με μέριμνα του Συνδέσμου της.
Εκεί είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με παλιούς φίλους και συμμαθητές του. Οι ιστορίες που είχαν να διηγηθούν πολλές και οι αναμνήσεις ακόμη περισσότερες. Τότε που ως νέοι αντιμετώπιζαν με δέος τους ανωτέρους τους και τα παράσημα που κοσμούσαν τις στολές έδιναν τροφή για τα δικά τους όνειρα.
Και ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος κατάφερε να κατακτήσει το υπέρτατο όνειρο κάθε Εύελπι. Να ανέλθει στο Ανώτατο ιεραρχικά Αξίωμα των Ενόπλων Δυνάμεων ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.
Κατά την επίσκεψή του στη Σχολή πήγε στον θάλαμο όπου κοιμόταν ως Δεκανέας Εύελπις ΙV στην 3η Διμοιρία 11ου Λόχου Ευελπίδων.
Θυμήθηκε την 20η Σεπτεμβρίου 1979 που μπήκε στη Σχολή και την 25η Ιουλίου του 1983 που κατάφερε να αποφοιτήσει «και αφού ως Ευέλπιδες διδαχθήκαμε το “ΑΡΧΕΣΘΑΙ” ως νέοι Ανθυπολοχαγοί μπορέσαμε να εφαρμόσουμε επάξια το “ΑΡΧΕΙΝ”, σύμφωνα με το σοφότατο έμβλημα της Σχολής μας» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στην Επιμνημόσυνη δέηση, που πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου εντός της ΣΣΕ, μνημονεύτηκαν τα ονόματα των εκλιπόντων Αξιωματικών Τάξης 1983.
Κατά τον χαιρετισμό του, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ εξέφρασε τη χαρά και την ιδιαίτερη συγκίνησή του που βρέθηκε ανάμεσα στους συμμαθητές με τους οποίους 43 χρόνια πριν τους ένωσε η κοινή επιθυμία και το μεγάλο όνειρο να εισέλθουν στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων για να γίνουν Αξιωματικοί.
Έκανε επίσης σύντομη αναδρομή στην ιστορία της τάξης του 1983, από την 20η Σεπτεμβρίου του 1979 που εισήλθαν στην παλαιά Σχολή στο Πεδίο του Άρεως στη μετεγκατάσταση της Σχολής στη σημερινή της έδρα με την Τάξη 1983 να είναι η πρώτη Διοικούσα της νέας Σχολής, στα 4 χρόνια κοινής διαβίωσης, εκπαίδευσης, δυσκολιών και συγκινήσεων, έως και την 25η Ιουλίου του 1983 που ορκίστηκαν Ανθυπολοχαγοί και ο καθένας ακολούθησε την προσωπική διαδρομή του.
Επιπλέον έκανε ιδιαίτερη μνεία στον ιερό και ακατάλυτο δεσμό μεταξύ συμμαθητών που ξεκίνησαν από την ίδια αφετηρία, και μέσα από τη φοίτησή τους στη Σχολή αλλά και κατά τη μακροχρόνια υπηρεσία τους στον Ελληνικό Στρατό, δέθηκαν με παντοτινούς δεσμούς συναδελφικότητας και ανεξίτηλες αναμνήσεις.
Απέτισε επίσης φόρο τιμής στους Διοικητές και στο διδακτικό προσωπικό όλων των επιπέδων εκπαίδευσης, τόσο στη Σχολή όσο και αργότερα στον στρατιωτικό βίο, καθώς και στους συμμαθητές της Τάξης 1983 που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή. «Δεν ξεχνάμε όμως ποτέ και τους συμμαθητές μας που δεν βρίσκονται σήμερα στη ζωή. Τους θυμόμαστε πάντοτε με τις καλύτερες αναμνήσεις και τους νιώσαμε σαν να ήταν παρόντες, μαζί μας, έστω κι αν βρίσκονται ψηλά στους ουρανούς» είπε.
Τέλος, αναφέρθηκε στην εξέλιξη και αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων σε επίπεδο προσωπικού, οργάνωσης, εξοπλισμών, υποδομών, καθώς και στον τομέα των διεθνών συνεργασιών και συμμαχιών με φίλους, εταίρους και συμμάχους που καθιστούν τη χώρα μας πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, αλλά και πέραν αυτών.
«Αγαπητοί συμμαθητές όπως σας είπα σήμερα είμαι απολύτως ευτυχής που ως Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και επί των ημερών μου, οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι χάρη στο πανάξιο προσωπικό τους πιο έτοιμες και πιο ισχυρές από ποτέ. Οι άνδρες και οι γυναίκες τους είναι πραγματικά οι πανάξιοι φύλακες, οι πανάξιοι υπερασπιστές της ελευθερίας και της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών, με τις Ένοπλες Δυνάμεις να αποτελούν το ατσάλινο, άθραυστο και αδιαπέραστο κέλυφος αυτού του στρειδιού, που μέσα του κρύβει το πολύτιμο μαργαριτάρι που λέγεται Ελλάδα.
Είναι στ’ αλήθεια μεγάλη μου Τιμή που είμαι ένας από εσάς, που είμαι απόφοιτος της Τάξεως του 1983», ανέφερε στην ομιλία του.
Δείτε φωτογραφίες:
