ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
REAL BOMB:Ο πολυσχιδής Γιώργος Κιμούλης σχεδιάζει τον επόμενο χειμώνα ν’ ανεβάσει σε δική του θεατρική διασκευή το μυθιστόρημα του Κλάους Μανν “Μεφίστο”!
Το έργο έχει ως βασικό πρωταγωνιστή τον Χέντρικ Χόφγκεν. Έναν γερμανό ηθοποιό αριστερών πεποιθήσεων, ο οποίος έχει ως μοναδικό στόχο να γίνει ο πιο διάσημος ηθοποιός της χώρας του. Όταν ο Χίτλερ έρχεται στην εξουσία, διαγράφει το σοσιαλιστικό του παρελθόν, εγκαταλείπει τη γυναίκα και την ερωμένη του, προδίδει τους φίλους του, αδιαφορώντας για κάθε τι το πολιτικό. Η διαβολική του εμφάνιση ως Μεφιστοφελής στον Φάουστ του Γκαίτε είναι το σκαλοπάτι που περίμενε μία ζωή. Οι ανταμοιβές που εισπράττει λόγω της ταύτισης του ονόματός του με τους Ναζί, είναι πέρα από τα πιο τρελά του όνειρα. Γίνεται επικεφαλής του Κρατικού Θεάτρου, εισέρχεται στους υψηλότερους κύκλους του Βερολίνου, κερδίζει του κοινού και αποκτά μια βίλα που μοιάζει με κάστρο. Οι ηθικές όμως συνέπειες της προδοσίας του αρχίζουν να τον στοιχειώνουν, μετατρέποντας τον ονειρικό κόσμο του σε εφιάλτη.
Το μυθιστόρημα του Κλάους Μαν, που γράφτηκε το 1936, αποτελεί μελέτη πάνω στις σχέσεις τέχνης και πολιτικής. Οι περισσότεροι χαρακτήρες βασίζονται πάνω σε αληθινά πρόσωπα. Ο Χόφγκεν είναι ο Γκούσταφ Γκρύντγκενς, κορυφαίος Γερμανός ηθοποιός τον οποίο ο Κλάους Μανν στηλίτευσε για την καταπάτηση των πιστεύω του και τη συνεργασία του με τους Ναζί. Για πολλά χρόνια είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία του βιβλίου αυτού, λόγω της δικαστικής απόφασης που είχε βγει, μετά τη μήνυση που είχε καταθλεσει ο γιός του ηθοποιού Γκρύντγκενς.
“Σε μία εποχή όπου στην Ευρώπη ο φασισμός ασκεί νέα επίδραση λόγω των οικονομικών αβεβαιοτήτων και της κατάρρευσης του μεταπολεμικού «κράτους πρόνοιας»” τονίζει ο πολυπράγμων δημιουργός “ουδείς επιτρέπεται να παραβλέπει την εμφανή πλέον παλινόρθωση του φασισμού με όλα τα γνωστά και αποτρόπαια χαρακτηριστικά του και να ησυχάζει με τη φράση του Χόφγκεν: “Τι θέλουν από μένα οι άνθρωποι; Εγώ είμαι ένας απλός ηθοποιός. Τίποτ’ άλλο.” Άλλωστε είναι γνωστό, πως ό,τι ξεχνάμε, το ξαναζούμε”.
