Ο Νίκος Χατζηνικολάου υποδέχτηκε στο «Ενώπιος Ενωπίω» τον Γιάννη Βογιατζή.
Ο σπουδαίος Έλληνας τραγουδιστής μίλησε για όλους και για όλα, και αποκάλυψε τη διαδρομή του στη μουσική και τον κινηματογράφο.
“Έζησα κατοχή, εμφύλιο και δικτατορία. Βοήθησα το σπίτι μου από 12 ετών, έπρεπε να δουλέψω, έμενα στο Παγκράτι και δούλευα στη Νέα Σμύρνη και πήγαινα με τα πόδια, τα λεφτά δεν περισσεύαν για συγκοινωνίες, στην εφηβεία έπιασα δουλειά στα λιπάσματα στην Δραπετσώνα” είπε αρχικά.
“Έπαιρνα 26 δραχμές μεροκάματο, όταν βγήκα στα ταλέντα και αμέσως έγινα επαγγελματίας. Στα ταλέντα βρέθηκα τυχαία και ενώ δεν σκόπευα να λάβω μέρος στον διαγωνισμό ένας φίλος μου ο Δημόπουλος, ήμασταν απ’ έξω και μου λέει αν τραγουδήσεις θα σου δώσω δύο τσιγάρα. Την άλλη μέρα πήρα 36 δραχμές μεροκάματο, και το ρολόι καθώς κέρδισα στον διαγωνισμό, πλουτίσαμε και σταμάτησα από τα λιπάσματα. Η μητέρα μου με πίστεψε πολύ τότε” περιέγραψε ο σπουδαίος τραγουδιστής.
“Ήμουν έτοιμος να δώσω στην σχολή Ευελπίδων σαν τον πατέρα μου αλλά παράλληλα πήγα στην αεροπορία, είχα κάνει και συγκρότημα εκεί. Ήταν δύσκολο τότε να κάνεις επιτυχία. Για αυτό πηγαίναμε στις βραδιές ταλέντων. Ο Γιώργος Οικονομίδης ήταν αυθεντία και μεσολάβησε η μητέρα του. Μάλιστα όταν είχα πάει τραγούδησαν όλοι και εμένα δεν με φώναξε κανείς και έκλαιγα” αποκάλυψε.
“Και μου λέει τότε ο Οικονομίδης γιατί κλαις και μόλις του είπα, σταμάτησε τον κόσμο που είχε σηκωθεί να φύγει και έτσι τραγούδησα και ο κόσμος μπροστά μπροστά χειροκροτούσε! Νόμιζα ότι με κορόιδευαν. Την άλλη μέρα με παίρνει στη δουλειά και μου έδινε 50 δραχμές μεροκάματο” πρόσθεσε.
“Συμπρωταγωνίστησα με πολλούς σπουδαίους, τον Αυλωνίτη, τον Μακρή. Ήταν η μεγάλη σχολή για μένα. Ήμασταν μαθητούδια αυτών των ανθρώπων. Θυμάμαι τον Ορέστη Μακρή στο θέατρο και καθόμασταν στο καμαρίνι μας έλεγε τι να κάνουμε. Εκεί έμαθα ότι εργοδότης μου είναι ο κόσμος. Κανένας επιχειρηματίας δεν σε προσλαμβάνει αν ο κόσμος δεν σε θέλει” είπε χαρακτηριστικά
“Από τον Νίκο Γούναρη είχα μάθει μια συμβουλή, ότι η αρχή είναι μια σκάλα που την ανεβαίνεις, όχι και τόσο δύσκολα εσύ γιατί είσαι καλός, έφτασες στην ευθεία και περπατάς αργά γιατί από την άλλη μεριά είναι η σκάλα που κατεβαίνεις. Αν καθυστερήσεις θα ζήσεις και περισσότερα χρόνια και θα αρέσεις στον κόσμο” συμπλήρωσε.
Η φιλία με τον Τόλη Βοσκόπουλο
Ο Γιάννης Βογιατζής αναφέρθηκε στη στενή φιλία και στη συνεργασία που είχε με τον Τόλη Βοσκόπουλο.
“Έπεσε μια απαγορευτική σιγή με τον Τόλη. Ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί, όταν ήταν με την Στέλλα Στρατηγού. Όποτε τον έπιανε η τρέλα με έπαιρνε τηλέφωνο και στις 2 και 3 το βράδυ και βρισκόμασταν. Είχε ένα δωματιάκι από πάνω το διαμέρισμα και μαζευόμασταν και γράφαμε τραγούδια και λέγαμε τα δικά μας” περιέγραψε ο τραγοδιστής. ‘
“Κάποια στιγμή, όταν χώρισε από τη Στέλλα και έκανε δεσμό με τη συγχωρεμένη τη Ζωίτσα, δεν ξέρω τι συνέβη και δεν έχω καταλάβει ακόμα γιατί εξαφανίστηκε. Είχαμε χρόνια να μιλήσουμε, μια φορά είχαμε μιλήσει όταν ήταν με την Γκερέκου στου Ψυρρή… Είπαμε μια καλησπέρα πολύ τυπικά και ήθελα κάποια στιγμή, του το έλεγα να μιλήσουμε, να μου εξηγήσει. Σε τι έφταιξα…” είπε με πίκρα ο Γιάννης Βογιατζής.
“Μπορεί να φοβόντουσαν μήπως του βάλω λόγια επειδή ήμασταν πολύ κολλητοί, ποτέ μου δεν το έχω καταλάβει. Τον αγαπούσα πάρα πολύ τον Τόλη και όχι γιατί μου είχε δώσει τα δύο τραγούδια. Για το ένα από αυτά, το “Αδέλφια μου, αλήτες πουλιά” με έβγαλαν και χουντικό. Είχε γράψει ο Γιάννης ο Καψής στα “Νέα” ότι είμαι χουντικός επειδή το είπα το 1971″ είπε ο Γιάννης Βογιατζής.
Δείτε το Α μέρος:
Μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες, που έχει τραγουδήσει ο Γιάννης Βογιατζής, είναι το “σ’αγαπώ σ‘ όλες τις γλώσσες”. Όπως αποκάλυψε, δεν ήθελε να το πει.
“Αυτό το τραγούδι ήταν για τις ανάγκες της ταινίας, εγώ δεν θα τραγουδούσα τέτοιο κομμάτι. Είπα τότε “για την ταινία θα το πεις”. Γι’ αυτό και δεν ήταν καλά γραμμένο. Σε ένα εστιατόριο στη Θεσσαλονίκη πήγα με τη γυναίκα μου και υπήρχε μια κινέζα σερβιτόρα και της έλεγα “τσε τσα κο” και τη ρώτησα αν μιλάει ελληνικά και μου λέει στα ελληνικά το σ’ αγαπώ είναι “ουάι ινί”. Άλλα ντ’ άλλα ήταν ο στίχος… και μου το ζητάγανε “τσε τσα κό”” είπε ο Γιάννης Βογιατζής.
“Στον Σπάρτακο οφείλω τα πάντα, μέγας μαέστρος, ήμουν τραγουδιστής ορχήστρας και κάναμε μια μπάντα. Στη Λέσχη των Αμερικάνων αξιωματικών είπα ένα τραγούδι με θράσος το “because off you”. Ήξερα πέντε λέξεις και με φωνάξανε και μου δώσανε συγχαρητήρια, εγώ νόμιζα ότι θα έτρωγα ξύλο. Το 1959 στο πρώτο φεστιβάλ ο Σπάρτακος ήθελε να τραγουδήσω το “Εσένα” και μου το είπε ο Δημήτρης Χορν που ήταν στην επιτροπή. Επέμενε ο Σπάρτακος και μου είπε “στον Σπάρτακο πρέπει να του βγάζεις το καπέλο γιατί αλλιώς δεν θα το τραγουδούσες” πρόσθεσε.
Η αποκάλυψη του Μεταξόπουλου για το “Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά” και το στριπτίζ
“Από τα 67 χρόνια που χορεύω τα περισσότερα ήταν με τον Γιάννη Βογιατζή, σε θέατρα και σε κέντρα. Αυτό που μας έκανε γνωστούς ήταν ότι κάναμε κωμικά νούμερα στο κέντρο. Είναι η εποχή που ο Γιάννης είπε το “Αδέλφια μου, αλήτες πουλιά” και μπήκαμε σε ένα κοστούμι και ο Γιάννης έκανε τον εαυτό του και εγώ έκανα τον Βοσκόπουλο. Το γέλιο ήταν ότι μετά κάναμε στριπτίζ και βγάζαμε σιγά σιγά τα ρούχα” ανέφερε ο Φώτης Μεταξόπουλος.
“Την ώρα που γδυνόμαστε κατέβαζα το φερμουάρ από παντελόνι και έβγαζε ο Βογιατζής το χέρι του έξω και καταλαβαίνετε τι γινόταν. Επίσης κάναμε τις αδελφές Μπρόγερ, και ένα από τα ωραιότερα ήταν ο Αντώνιος με την Κλεοπάτρα με τη Μαρινέλλα στο Παγκόσμιο. Πήγαμε Αυστραλία. Μεγάλη επιτυχία. Ο Γιάννης επί δεκαετίες ήταν το πρώτο όνομα στη διασκέδαση. Όταν γυρίσαμε με πάντρεψε και γίναμε και κουμπάροι” σημείωσε.
“Δεν ξέρει κανένας ότι ο Φώτης Μεταξόπουλος είχε φανταστική φωνή και ήταν ο μόνος χορευτής που έχουμε κάνει ντουέτο στη δισκογραφία στο οι “Μόρτες” του Μουζάκη” σχολίασε με την σειρά του ο Γιάννης Βογιατζής και συμπλήρωσε “Ο Φώτης ήταν μεγάλη υπόθεση, ήταν χορογράφος, χορευτής, σκηνοθέτης”.
Δείτε το Β μέρος:
Γιάννης Βογιατζής: Η πρόταση για τον ύμνο του Ολυμπιακού και ο λόγος που που δεν τον τραγούδησε
Ο Γιάννης Βογιατζής ανέλυσε στο “Ενώπιος Ενωπίω” για το πώς κατάφερε να πει τον ύμνο του Παναθηναϊκού, αλλά και για τον λόγο που δεν κατάφερε να πει τον ύμνο του Ολυμπιακού.
“Το 1962 ήμασταν στην εξέδρα εγώ, ο Μουζάκης και ο Οικονομίδης και βλέπαμε την ομάδα μας. Ο ύμνος αυτός είχε τραγουδηθεί πιο μπροστά από τον Λέανδρο, τον πατέρα της Βίκυς Λέανδρος, αλλά δεν πήγε… Δεν ξέρω για ποιο λόγο. Τότε μου λέει ο Οικονομίδης θα μας πεις τον ύμνο; Και καλά έκανα και τον είπα γιατί είναι η μεγαλύτερη μου επιτυχία, διαχρονική” είπε ο αγαπημένος τραγουδιστής.
“Όλοι ερωτεύτηκαν τη συγκεκριμένη εκτέλεση, ήταν ύμνος. Θα μπορούσα να είχα τραγουδήσει τον ύμνο του Ολυμπιακού, μου έκαναν πρόταση και τους είπα ότι ήθελα λεφτά και μου λένε γιατί σε εμάς ζητάς λεφτά, και τους είπα ότι ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου. Όμως έχω τραγουδήσει και τον ύμνο της Ξάνθης τον οποίο την τρίτη ημέρα τον κατεβάσανε” είπε ο Γιάννης Βογιατζής.
Δείτε το Γ μέρος:
