Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου τους βιβλίου με τίτλο «Μαύροι Πίνακες», η Σοφία Καζαντζιάν και ο Μάριος Ιορδάνου μίλησαν στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία» για όλα όσα τους προβληματίζουν γύρω από τη σημερινή κοινωνία, αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας συγγραφέας στην Ελλάδα.
Το νέο τους συγγραφικό εγχείρημα αποτέλεσε την αφορμή για μια βαθιά ανθρώπινη και γεμάτη ένταση τοποθέτηση, γύρω από τις παθογένειες του σύγχρονου κόσμου. Οι δύο δημιουργοί δεν διστάζουν να αναμετρηθούν με το παρόν και να μιλήσουν ανοιχτά για τις πληγές του.
Όπως τονίζουν χαρακτηριστικά: «Δε με νοιάζει το μέλλον, όταν νοσεί το παρόν. Δεν πηγαίνεις στη λύση, αν δεν έχεις δει το πρόβλημα. Εγώ θέλω μια κοινωνία χωρίς βία, ρατσισμό, φασισμό και σιωπή. Να είναι ο καθένας ελεύθερος να ορίσει τον εαυτό του όπως γουστάρει και να ζήσει όπως θέλει, σεβόμενος και το δικαίωμα του άλλου να κάνει το ίδιο. Θέλω μια κοινωνία που δεν θα ανατινάζονται παιδιά, δεν θα κακοποιούνται ζώα και δεν θα είμαστε όλοι πρόβατα. Ιστορία τι διαβάζεις για να την ξαναγράψεις, πρόκειται να την επαναλάβεις. Η επανάληψη είναι κόλαση και η κόλαση.»
Όπως εξηγούν, η συγγραφή γι’ αυτούς δεν περιορίζεται μόνο στα βιβλία. Είναι ένας διαρκής διάλογος με το κοινό, είτε μέσω σεναρίων, είτε θεατρικών έργων. Παρότι η ερώτηση για το αν ένας συγγραφέας μπορεί να ζήσει από το έργο του στην Ελλάδα παραμένει αναπάντητη, το πάθος τους για την έκφραση δεν περιορίζεται από τα οικονομικά εμπόδια.
Όπως λένε οι ίδιοι: «Δεν το γνωρίζω αυτό. Όμως τώρα κυκλοφορούμε με το πρώτο μας βιβλίο και συνεχίζουμε να γράφουμε τόσο σενάρια, όσο και βιβλία αλλά και θεατρικές παραστάσεις. Έχουμε ανοίξει πολλούς δρόμους για να πούμε τις ιστορίες μας και, αν αυτοί οι δρόμοι κλείσουν, θα ανοίξουμε άλλους.»
