Κατερίνα Καραβάτου: «Έχω αισθανθεί πολλή μοναξιά – Η απώλεια της μητέρας μου με τάραξε γιατί…» – ΒΙΝΤΕΟ

Στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου «The 2Night Show», βρέθηκε καλεσμένη η Κατερίνα Καραβάτου το βράδυ της Τρίτης 19 Δεκεμβρίου.

Η γνωστή παρουσιάστρια μίλησε για την πορεία της από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη, για τους γονείς της, αλλά και για την τηλεόραση. Παράλληλα, εξομολογήθηκε πως είναι αρκετά ευγνώμων με όσα έχουν συμβεί στη ζωή της, με την επανάσταση να συμβαίνει στα 40 της χρόνια.

Όσον αφορά την προσωπική της ζωή δεν θέλησε να κάνει κάποια δήλωση δημόσια αφού θέλει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική για τα παιδιά της. Εξάλλου, θα προχωρήσει σε κάποια σχετική αναφορά για νέο σύντροφο εφόσον και αν υπήρχε κάτι αρκετά σοβαρό που τα παιδιά της ήδη γνώριζαν.

«Στο Star Fm κάναμε το μεγάλο μπαμ με την Κλεοπάτρα Πατλάκη και τον Δημήτρη Σαράντο. Έχουμε ξεκινήσει το 2003 το Star Morning Show και ένα μεγάλη επιτυχία στο ραδιόφωνο. Είχε στηθεί πάνω στις προσωπικότητές μας η εκπομπή. Αισθανόμασταν ότι γίνεται κάτι εξαιρετικά επαγγελματικό. Κάναμε φάρσες, μας πήραν τηλέφωνο και μας λένε ότι ο Λαζόπουλος θέλει τα βιογραφικά μας. Μετά από κανένα 15νθήμερο μας ξαναπήραν και μας λένε ότι περιμένουν τα βιογραφικά μας. Θεωρούσαμε ότι είναι φάρσα. Ήρθε ένα επιτελείο από τον Alpha, κάνουμε μια πρώτη συζήτηση, μετά ήρθε ο Λάκης Λαζόπουλος και μετά από αυτό άρχισαν να κινούνται οι διαδικασίες. Μετά ήρθε η Ζήνα Κουτσελίνη, κάναμε δοκιμαστικό και ήρθε η εκπομπή στην Αθήνα.

Στόχος μου δεν ήταν ποτέ να κατέβω στην Αθήνα. Η ζωή μου ήταν σε ένα σημείο που θα γίνονταν κι άλλες κινήσεις που θα με έκαναν να ριζώσω εκεί. Δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω, δεν είχα κάποιον στόχο. Δεν ήξερα τι θέλω να γίνω. Έχω κάνει guest σε μια ταινία που λέγεται Το πουλί της Κύπρου και πρωταγωνιστούσε ο Κρατερός. Έχω παίξει και στο θέατρο. Μου έχουν κάνει πρόταση να παίξω και σε θέατρο στην Αθήνα αλλά δεν τη δέχτηκα, ντράπηκα και φοβήθηκα».

«Έπρεπε να είμαι καθωσπρέπει»

«Η μαμά μου όταν μπόρεσε να συλλάβει είχε μια δύσκολη εγκυμοσύνη. Ήταν δέκα χρόνια μαζί με τον πατέρα μου και δυσκολεύτηκαν να κάνουν παιδί. Έπρεπε να είναι κλινήρης και ήταν 7 μήνες. Ο γιατρός θεώρησε ότι έπρεπε να γεννηθώ πιο νωρίς. Γεννήθηκα 30/12 και με έκρυψαν για να μη φάω τη χρονιά και όχι 1/1 που έγραφε η ταυτότητά μου.

Όταν ήμουν μικρή το επίθετο της μαμάς ήταν Αναγνωστάκη και είχα περάσει μια περίοδο που σκεφτόμουν να με λένε έτσι αλλά μεγαλώνοντας μου άρεσε το Καραβάτου.

Ήμουν καλή μαθήτρια υποχρεωτικά γιατί οι γονείς μου ήταν δάσκαλοι. Ο μπαμπάς ήταν διευθυντής, η μαμά μου δασκάλα, οι γνωστοί και φίλοι ήταν δάσκαλοι και νόμιζα ότι ήταν όλοι δάσκαλοι και μόνο ο θείος μου γιατρός. Δεν πέρασα καμία εφηβεία. Ήμουν ένα παιδί πολύ προγραμματισμένο, ήθελα να είμαι πολύ εντάξει, έπρεπε να είμαι καθωσπρέπει γιατί οι γονείς μου ήταν αυτοί που ήταν. Στην πενταήμερη δεν πέρασα καλά! Τα υποχρεωτικά γλέντια, κέφια ποτέ δεν με ενδιέφερε. Δεν έκανα επαναστάσεις, δεν δημιουργούσα προβλήματα, δεν ήμουν στην αντίδραση. Ήξερα το πλαίσιο που έπρεπε να κινηθώ χωρίς να μου το πουν».

«Ένιωσα μόνη όταν έχασα τη μαμά μου»

«Έχω αισθανθεί πάρα πολύ μεγάλη μοναξιά. Επί της ουσίας η ενηλικίωση ενός ανθρώπου ξεκινά όταν χάνει τη μητέρα του. Ακόμη και καλή σχέση να μην έχεις εκεί είναι το σημείο της ενηλικίωσης. Εγώ εκεί το αισθάνθηκα γιατί είμαι όντως μόνη. Το ότι δεν υπάρχουν οι γονείς μου και πρέπει να φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου και δεν υπάρχει αυτό το αποκούμπι, με τάραξε πάρα πολύ. Είμαι πολύ ευτυχής για τα παιδιά μου και ευγνώμων για αυτό.

Η ενσυναίσθηση της Αέλιας από όταν γεννήθηκε είναι αξιοπρόσεκτη και αξιοπερίεργη. Πράγματα που τους βάζω να κάνουν τους εξηγώ για να ξέρουν ότι είναι δυνατοί, ότι μπορούν να είναι ανεξάρτητοι και μπορούν να μην έχουν ανάγκη κανέναν. Και εγώ και ο Κρατερός τους λέμε ότι οι γονείς θα είναι εκεί αλλά θέλω τα παιδιά αυτά να είναι από μόνα τους αυτοδύναμα και ανεξάρτητα. Κι ας απομακρυνθούν από μένα πιο νωρίς και ας συγκρουστούμε περισσότερο. Δεν έχω την ανάγκη να κρέμονται από πάνω μου!».

«Δεν μπορώ την ανθρωποφαγία»

«Η τηλεόραση είναι πολύ διαφορετική από αυτή που γνώρισα όταν ήρθα στην Αθήνα. Μου αρέσει που είμαστε πιο προσεκτικοί στον τρόπο που μιλάμε και άλλα που δεν καταλαβαίνω. Δεν μπορώ την ανθρωποφαγία, είμαι της παλιάς σχολής να βρίσκουμε θέματα που έχουν ενδιαφέρον, να είναι πρωτότυπα. Θυμάμαι όταν κάναμε με τον Κρατερό τη Φωλιά των Κουκου υπήρξε κοινό που ήθελε όλη αυτή την ατμόσφαιρα που ήταν ψυχαγωγική εκπομπή και ήθελε μόνο αυτό».

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ