Η Αθηνά Οικονομάκου καταφέρνει να χωρά σε όλους τους ρόλους της και να παραμένει ο εαυτός της. Με αφορμή την παράσταση-υπερπαραγωγή «Η τρελή του Σαγιό», σε διασκευή και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, στην οποία συμπρωταγωνιστεί στη σκηνή του «Παλλάς» με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και τον Νίκο Μουτσινά, μιλά για τους λόγους που την έκαναν να επιστρέψει στο θέατρο, αναφέρεται στη σχέση της με τα social media και, έχοντας ξεκάθαρη εικόνα για τα «θέλω» της, κάνει την αυτοκριτική της. Αυτοδημιούργητη και γεμάτη ενέργεια, ευαίσθητη και χωρίς να υποκρίνεται κάτι που δεν είναι, πατά γερά στα πόδια της και δείχνει τον δρόμο για το πώς μπορεί ο καθένας να κατακτήσει την ευτυχία.
Συνέντευξη στη Χρύσα Κακιώτη και την Realnews
Είσαι πολύ ενεργή στα social media. Σου έχει συμβεί να θες να πάρεις απόσταση κάποιες φορές;
Μου έχει συμβεί, ειδικά το τελευταίο διάστημα. Νιώθω ότι τα social media έχουν χάσει τη μαγεία και την αθωότητα που είχαν τα πρώτα χρόνια – και εγώ επίσης. Είναι ξεκάθαρο ότι χρησιμοποιούνται από όλους για επαγγελματικούς σκοπούς, το οποίο από τη μία, ναι μεν, με ωφελεί, από την άλλη δεν το είχα στο μυαλό μου έτσι. Ακολουθώ τον δρόμο που ακολουθούν αυτά, δεν έχει νόημα να κάνεις αλλιώς. Επίσης, δεν έχω τόσο χρόνο πια. Οταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα social media δεν είχα παιδιά, δεν είχα οικογένεια, περαιτέρω υποχρεώσεις, τις δύο επιχειρήσεις που έχω τώρα. Επίσης, επειδή βλέπω ότι πρέπει να προσέχεις τι γράφεις, τι ανεβάζεις, πώς εκφράζεσαι, νιώθω μια παραπάνω λογοκρισία σε σχέση με τα πρώτα χρόνια. Το θετικό είναι ότι περνούν και πολλά μηνύματα, έχουν γίνει ολόκληρες επαναστάσεις. Απλώς έχει παρεκτραπεί η κατάσταση, σε βαθμό που νιώθεις ότι δεν πρέπει να εκφραστείς παραπάνω. Αυτή τη στάση κρατάω, δεν έχω τον χρόνο να αναλύω καθημερινά τι σκέφτομαι για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα. Δεν έχω την ανάγκη να δείξω την προσωπικότητά μου με αυτόν τον τρόπο, τα χρησιμοποιώ καθαρά για επαγγελματικούς λόγους και φυσικά είμαι πολύ αληθινή σε οτιδήποτε δημοσιεύω – αλλά με μέτρο, χωρίς να εμπλέκομαι σε ουσιαστικά ζητήματα. Διότι αυτό που βλέπεις να συμβαίνει στο προφίλ σου, εμένα με ταράζει, με απογοητεύει και δεν έχω τον χρόνο και την ανάγκη να το διαχειριστώ. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν, γιατί μπορεί ένα «και» να δημιουργήσει έναν οχετό μηνυμάτων, όπου οι μισοί σε υποστηρίζουν, οι άλλοι μισοί σε κακολογούν. Προσπαθώ να περνάω αλώβητη από όλο αυτό. Αυτό κάνω και όσο κρατήσει. Γνωρίζοντας πως κάποια στιγμή θα τελειώσει, με απόλυτη συνείδηση, διότι οι εποχές αλλάζουν.
Θα μπορούσες να το σταματήσεις, να πεις «αρκετά»!
Αλήθεια είναι, έχουν υπάρξει στιγμές που το έχω σκεφτεί. Ομως, επειδή έχω πραγματική σύνδεση με το μεγαλύτερο ποσοστό των followers μου, αυτός είναι ο λόγος που με κρατάει. Ξεκίνησε τόσο αγνά, δεν είχα ιδέα πού θα έφταναν, το μέγεθος και η επιρροή που έχουν τα social media, ακόμη και τα οικονομικά οφέλη που σου προσφέρουν, το πώς μπορεί να διαφημίσεις την επιχείρησή σου, την παράσταση που παίζεις. Ημουν πολύ αθώα και έχω χάσει αυτή την αθωότητα. Δεν με συνεπαίρνει πια, δεν με γοητεύει. Ωστόσο, με τον τρόπο που τα χειρίζομαι, προσπαθώ να κρατηθώ όσο το δυνατόν πιο αγνή στα social media -γιατί έχω έναν δικό μου τρόπο- και αυτό με κρατάει και συνεχίζω, πέρα από το ότι με βοηθάει επαγγελματικά πάρα πολύ.
Κατά καιρούς πολλοί συνάδελφοί σου έχουν αναφερθεί επικριτικά σε όσους ηθοποιούς ασχολούνται με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το έχεις νιώσει;
Δεν το έχω νιώσει από συναδέλφους, γιατί είμαι στον χώρο από το 2007 μέχρι το 2021, όταν σταμάτησα πριν γεννήσω την κόρη μου. Δεν νιώθω ότι τα παράτησα για να κάνω κάτι άλλο. Εχω κάνει παράλληλα πολλά και ενδεχομένως κάποιος να σκεφτεί: «Influencer είναι; Επιχειρηματίας είναι αυτή η κοπέλα; Θέλει τελικά να είναι ηθοποιός;». Ομως, επειδή δεν έχω πάψει να δουλεύω και οι άνθρωποι με τους οποίους έχω συνεργαστεί ξέρουν πόσο αγαπάω τη δουλειά μου και πόσο επαγγελματίας είμαι, δεν το έχω νιώσει. Ολα αυτά που έχω επιλέξει να κάνω μπορεί πολλούς ανθρώπους να τους έχουν κάνει να αμφισβητήσουν το τι θέλω να κάνω και το τι μου αρέσει, ή το γιατί το κάνω ή πώς καταφέρνω να το κάνω. Ναι,το νιώθω και το πιστεύω και εγώ, γιατί δεν το φανταζόμουν… Ηρθαν στη ζωή μου το ένα μετά το άλλο, χωρίς να τα έχω σκεφτεί, ούτε καν ονειρευτεί.
Ωστόσο, η δουλειά μου αυτή είναι και λόγω της ανασφάλειας του επαγγέλματος ξεκίνησα και όλα τα υπόλοιπα. Για να μην έχω την ανασφάλεια κάθε σεζόν για τι θα γίνει, αν θα έχω δουλειά, αν θα έχω πρόταση, αν θα πληρωθώ. Οι προτάσεις που θα έχω θα είναι αυτές που με ενδιαφέρουν ή θα πρέπει να πω το «ναι» σε κάτι που δεν με κάνει χαρούμενη και δημιουργική; Για να αποφύγω όλα αυτά και με βάση τη δυναμική που είχα, επειδή ήμουν ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο από την υποκριτική και την ηθοποιία, έγιναν οι επιχειρήσεις. Το Instagram ήρθε από σπόντα. Ούτε θεωρούμαι influencer, ούτε μου αρέσει να λέγομαι influencer, ούτε πιστεύω ότι είμαι. Δεν έχω σκοπό να επηρεάσω κανέναν άνθρωπο και δεν θέλω να αναλάβω αυτό τον ρόλο στη σημερινή κοινωνία.
Δεν θέλω, σχεδόν αισθάνομαι άσχημα όταν μου λένε ότι αποτελώ πρότυπο. Είναι τόσο μπερδεμένα τασημερινά πρότυπα και είναι τόσο μπερδεμένοι οι γονείς. Να δημιουργήσουμε πρότυπα τελείως διαφορετικά για τα παιδιά μας και να πατήσουν στα πόδια τους. Με ανησυχεί το πόσο επηρεάζεται η σημερινή γενιά από όλα αυτά τα πρότυπα που θεωρεί ότι πρέπει να αντιγράψει. Με ανησυχεί και δεν θέλω να αναλάβω τον ρόλο να επηρεάζω κανέναν. Είμαι ένα κορίτσι που ξεκίνησε από το μηδέν, έχω καταφέρει κάποια πράγματα, μου αρέσει που κάνω πράγματα που γουστάρω να κάνω, που έχω επιλέξει μόνη μου, που δεν μου τα φόρεσε κανείς, γιατί με κάνουν ευτυχισμένη και με κάνουν να νιώθω δημιουργική. Τόσο απλά.
Πώς είσαι ως μητέρα;
Είμαι από τη φύση μου υπερπροστατευτική και υπέρ των ορίων. Επειδή, όμως, τα έχω σε υπέρμετρο βαθμό όλα αυτά, προσπαθώ να μην είμαι καταπιεστική, να είμαι πιο δεκτική και να υποχωρώ σε πράγματα που παλαιότερα θα δυσκολευόμουν. Δεν θέλω να επιβάλλομαι, αλλά προσπαθώ να περάσω στα παιδιά μου τον σεβασμό, τους καλούς τρόπους, τα όρια, το πρόγραμμα που βοηθά στην εξέλιξη και στο μεγάλωμά τους. Εχω μεγαλώσει και εγώ σε μια οικογένεια που υπήρχαν όρια, αυστηρότητα, οπότε υποσυνείδητα αυτό μου βγαίνει, αλλά νομίζω ότι είμαι μια καλύτερη εκδοχή. Με αγάπη, σεβασμό στην προσωπικότητα των παιδιών μου, γιατί είναι και τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Δεν προσπαθώ να τα βάλω σε καλούπια, αλλά προσπαθώ να έχουν τρόπους, να έχουν ήθος, αρχές. Σε όλα τα υπόλοιπα δεν πρόκειται να επιμείνω, γιατί η ζωή είναι δική τους. Να είναι ευτυχισμένα, να νιώθουν ότι πατούν στα πόδια τους γερά, να νιώθουν ότι εγώ και ο μπαμπάς τους θα είμαστε δίπλα τους σε οτιδήποτε θα επιλέξουν.
Είσαι διαλλακτική, σκέφτεσαι σε πολλά επίπεδα… Εχει βοηθήσει η ψυχοθεραπεία;
Αυτό είναι, νομίζω, το πρόβλημά μου, σκέφτομαι πολύ περισσότερο από όσο πρέπει. Αυτό προσπαθώ να λύσω. Σκέφτομαι και υπεραναλύω τα πάντα. Δίνω σημασία σε όλα.
Ο έρωτας παραμένει κινητήριος δύναμη για εσένα;
Φυσικά, δεν θα μπορούσα να μείνω σε μια σχέση που δεν υπάρχουν ουσιαστικά συναισθήματα και, όταν μιλάμε για αληθινά συναισθήματα, δεν μιλάμε μόνο για έρωτα, μιλάμε για αληθινή αγάπη. Είμαι πάρα πολύ καλά, με τα χρόνια προσπαθούμε πάρα πολύ, επιδιώκουμε και εγώ και ο σύζυγός μου να είμαστε όσο πιο κοντά γίνεται, να μην απομακρυνόμαστε, που είναι πολύ σύνηθες σήμερα για τα παντρεμένα ζευγάρια με παιδιά. Η καθημερινότητα είναι πολύ απαιτητική και, αν δεν το θέλεις πραγματικά, είναι πολύ εύκολο να βρεθείς σε απόσταση με τον άλλον και να μη βρίσκεις κανέναν λόγο να κρατήσεις αυτή τη σχέση. Οπότε είμαστε από κοινού αποφασισμένοι να το παλεύουμε καθημερινά, αλλά θέλει τρομερή προσπάθεια. Επιδιώκουμε κάθε χρόνο να δυναμώνει η σχέση μας και μέχρι τώρα τα καταφέρνουμε.
Τι θεωρείς ότι είναι καλό να κάνουν δύο σύντροφοι;
Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει ψυχανάλυση, να επιλέξει έναν καλό ψυχαναλυτή, στον οποίο να έχει εμπιστοσύνη και να επενδύσει σε μια τέτοια σχέση. Για εμένα είναι ίσως το μόνο σε αυτή την εποχή που μπορεί να σώσει τον ίδιο τον άνθρωπο, τις ανθρώπινες σχέσεις και την κοινωνία γενικότερα. Αλλάζεις τόσο πολύ μέσω της ψυχοθεραπείας, αν πραγματικά σε ενδιαφέρει να δουλέψεις και να βρεις τον εαυτό σου. Να ανακαλύψεις τι είσαι εσύ και, αν δε σου αρέσει, να το αλλάξεις. Να ξέρεις τι νιώθεις και γιατί, να αγαπάς, να συγχωρείς, να καταλαβαίνεις, να βοηθάς, να ζεις την κάθε σου μέρα όπως πρέπει να τη ζεις, πατώντας γερά στα πόδια σου. Για να ξέρεις πως ό,τι κάνεις είναι δικές σου επιλογές και όχι γιατί έτυχε λόγω των παιδικών τραυμάτων ή επειδή η ζωή σε οδήγησε σε έναν άλλο δρόμο.
Αυτή θα μπορούσε να είναι και η ευχή σου για τη νέα χρονιά;
Φυσικά. Εύχομαι σε όλο τον κόσμο να νιώσει την ευτυχία, να βρει τι τον κάνει ευτυχισμένο, τι του δίνει ζωή, τι του δίνει δύναμη, να μπορεί να ελπίζει και να εύχεται. Γιατί φτάσαμε στο σημείο να είναι όλος ο κόσμος τόσο απελπισμένος, με τόσα αρνητικά συναισθήματα, και πρέπει κάποιος να σε βγάλει από αυτό και αυτό μόνο κάποιος ειδικός μπορεί να το κάνει. Για να αρχίσεις να πιστεύεις πάλι. Γιατί, όταν αρχίσεις να πιστεύεις, όλα γίνονται. Γιατί, πραγματικά, όπου το πας εσύ πηγαίνει. Δεν είναι ένας εύκολος δρόμος, αλλά νιώθεις ότι είσαι σε έναν δρόμο που εσύ είσαι ο οδηγός και όχι οι άλλοι.
