Της Ευανθίας Τασσοπούλου
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1932 στα Ταμπούρια. Φέτος συμπληρώνει τα 89 του χρόνια.
“Μεγάλωσα στην Αρχαία Ολυμπία και είναι σαν να μην έφυγα ποτέ. Τα όνειρά μου, τα 60 αυτά χρόνια είναι στο Αλφειό και κάνω μπάνιο. Ή πάω στο Γυμνάσιο, ή στο σταθμό του τρένου, που ήταν τα αγαπημένα μου μέρη. Εκεί βλέπω τα όνειρά μου τόσα χρόνια” δήλωσε ο Άγγελος Αντωνόπουλος σε συνέντευξή του τον Φεβρουάριο του 2020 στον Νίκο Χατζηνικολάου και στην εκπομπή “Ενώπιος Ενωπίω”.
“Ανεβάσαμε σαν παιδιά ένα θεατρικό έργο πάνω σε μια ταράτσα, έγινε χαμός, μαζεύτηκαν όλοι και ήταν αρκετό για να μπει το μικρόβιο. Ήταν σπουδαία” συμπλήρωσε. “Έκανα διάφορες δουλειές, όμως δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Το είχα συνέχεια στο μυαλό μου. Πήγα στο υπόγειο στο Θέατρο Τέχνης, ο Κουν τότε ήταν πολύ απασχολήμένος. Κόσμος… Χατζηδάκις, Τσαρούχης… ηθοποιοί. Πώς να τον απασχολήσω εγώ; Κάθισα σε τέτοια θέση ώστε να τον αναγκάσω να με προσέξει. Έτσι και έγινε, με ρώτησε τι θέλω και του είπα θέλω να γίνω ηθοποιός, μου είπε να πάω την άλλη ημέρα, αλλά ήταν χειρότερα. Του απήγγειλα την Ιθάκη του Καβάφη. Και μου λέει ο Κουν, τι να σας πω συνήθως τα ποιήματα δεν τα λέμε έτσι, αλλά την Ιθάκη με πείσατε ότι μόνο έτσι μπορούμε να την λέμε. Αυτό ήταν για εμένα φοβερό, απογειωτικό” ανέφερε ο Άγγελος Αντωνόπουλος. “Ο πατέρας μου πήρε την μητέρα μου από το χωριό και την έφερε στην Αθήνα. Αλλά, έφυγε νωρίς. Η μητέρα ζούσε στα Ολύμπια, έτσι το λέμε εμείς, σε ένα μαγέρικο. Εκεί έτρωγαν οι αρχαιολόγοι με τους συνεργάτες τους. Κάποιο βράδυ ο παππούς, ο πατέρας της λέει κερνάω γιατί γεννήθηκε η κόρη μου, ένας από αυτούς λέει θα την βαφτίσω εγώ. Ήρθε η ημέρα της βάφτισης ο νονός ήταν στις Μυκήνες, του τηλεφώνησαν να έρθει και βάπτισε το παιδί Μυκήνα. Ήταν ο Σλήμαν” περιέγραψε για την μητέρα του.
“Γεννήθηκα στα Ταμπούρια, μεγάλωνα όχι με σπουδαίες προϋποθέσεις. Έκανα διάφορες δουλειές μέχρι που είδα θέατρο και θαμπώθηκα. Τα έχασα με την μαγεία αυτή που είδα, στο Εθνικό Θέατρο τον “Θείο Βάνια” του Κουν. Έτσι αποφάσισα να γίνω ηθοποιός. Το είπα στην μάνα μου, τι να σου πω παιδί μου μου απάντησε. Εκείνο το απόγευμα της είπα φεύγω να δώσω εξετάσεις. Μέναμε σε ένα δωμάτιο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αυτή ήταν στο μπαλκόνι και με περίμενε. Έζησε και τον “Άγνωστο Πόλεμο” και μια οικονομική μου άνθηση, είχα σκοπό να της προσφέρω ότι καλύτερο μπορούσα” αφηγήθηκε ο ηθοποιός.
Το παρασκήνιο πίσω από τις θρυλικές σειρές «Πανθέοι» και «Άγνωστος Πόλεμος»
Ο σπουδαίος ηθοποιός βίωσε στιγμές αποθέωσης στις θρυλικές σειρές “Πανθέοι” και “Άγνωστος πόλεμος”. “Εκείνη τη γενιά την είχα κερδίσει. Είχα μεγάλη επικοινωνία με αυτούς τους ανθρώπους. Το 67, το 68, το 69 και το 70, είχε 30 χρόνια απόσταση από το 40′. Αυτό σημαίνει ότι οι θεατές των σειρών είχαν ζήσει τον πόλεμο. Ο κόσμος μου έλεγε στο καμαρίνι ότι έκλαιγε επειδή έβλεπε ένα επεισόδιο και το είχε ζήσει” περιέγραψε.
Φυσικά αναφέρθηκε στο περιστατικό που του πετούσαν γαρδένιες στο θέατρο εκείνη την εποχή: “Ξαφνιαστήκαμε, αντιλαμβάνεστε σε πόσο δύσκολη θέση ήρθα, διότι επί σκηνής είχα καταξιωμένους συναδέλφους και μεγάλους και ξαφνικά βρέθηκα εγώ με αυτή την εκδήλωση. Ήταν μια Κυριακή απόγευμα, μας ξάφνιασε όλους αυτό”.
Ο σπουδαίος ηθοποιός αναφέρθηκε στο γεγονός ότι μόνο δύο επεισόδια από αυτές τις σειρές έχουν διασωθεί: “Είναι μια αδιαφορία και μια γαϊδουριά αυτών που εργάζονται εκεί. Έγραψαν πάνω στις μπομπίνες αθλητικά ματς. Ήταν εγκληματική αδιαφορία” κατέληξε.
