Qatar Gate: Πώς το Κατάρ χρησιμοποιεί την επιρροή του στον κόσμο – Η «διπλωματία των Rolex»

Το Κατάρ έχει στόχο την ανάπτυξη ενός δικτύου παγκόσμιας επιρροής, όπως λένε οι ειδικοί.  Πολλές φορές, μάλιστα, χαρακτηρίζεται, από κάποιου είδους εμμονή, στο πλαίσιο επίτευξης του στόχου αυτού. Το εμιράτο του Κόλπου προσπαθεί με κάθε μέσο να προσελκύσει συμπάθεια και συμμαχίες, όπως αναφέρει η ανάλυση της εφημερίδας Le Soir. Ίσως αυτή τη στιγμή γνωρίζουμε ελάχιστα για το Qatar Gate.

Qatar Gate: Πώς ένα δίκτυο ΜΚΟ άνοιγε δρόμους για πλουτισμό – Ο Παντσέρι, ο Ταλαμάνκα, ο Τζιόρτζι και οι περίεργες «συγκατοικήσεις»

Από την περασμένη Παρασκευή, οι έρευνες και οι κατηγορίες έχουν στοχεύσει ευρωβουλευτές, τους βοηθούς τους, έναν πρώην ευρωβουλευτή και έναν αξιωματούχο σε μια υπόθεση διαφθοράς γύρω από το εμιράτο του Κόλπου. Η χώρα θεωρείται ύποπτη ότι ήθελε να εξαγοράσει ευνοϊκές απόψεις και να επηρεάσει ψήφους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Κατάρ αναπτύσσει ένα δίκτυο παγκόσμιας επιρροής, του οποίου η διαφθορά, εάν αποδειχθεί, θα ήταν μόνο το εγκληματικό μέρος του “παγόβουνου”. Τα τελευταία χρόνια, και πολύ περισσότερο λίγους μήνες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το εμιράτο έχει διπλασιάσει τις προσπάθειές του να αποκαταστήσει την εικόνα του στην Ευρώπη.

Εκπρόσωποι του Κατάρ, όπως ο Διευθύνων Σύμβουλος του “Κατάρ 2022” ή ακόμη και ο ίδιος ο εμίρης (σε συνέντευξή του στη Le Point), έχουν προβάλει τα επιχειρήματα του καθεστώτος στα Μέσα Ενημέρωσης.

Qatar Gate: Αυτό είναι το έγγραφο-ντοκουμέντο που «καίει» την Εύα Καϊλή – ΒΙΝΤΕΟ

Όλα τα έξοδα πληρωμένα – Η «διπλωματία των συνόδων κορυφής»

Το Κατάρ αισθάνεται… παρεξηγημένο. Εργάζεται λοιπόν για να το αλλάξει αυτό. «Υπάρχει μια αγγλοσαξονική παράδοση στο Κατάρ», επισημαίνει ο Nabil Ennasri, διδάκτωρ πολιτικών επιστημών και συν-συγγραφέας του «The Empire of Qatar, ο νέος κύριος του παιχνιδιού». «Η λέξη lobbying, η οποία είναι μια βρώμικη λέξη στο γαλλικό λεξιλογικό πεδίο, δεν υπάρχει στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Σε μεγάλους οργανισμούς που είναι συνηθισμένοι σε αυτούς τους ελιγμούς, σε αδίστακτες διαδικασίες, όπως η Fifa, αυτή η πρακτική έχει φλερτάρει με τα όρια της νομιμότητας. Έχει αναπτυχθεί και σε άλλους κύκλους», συνεχίζει ο ερευνητής.

Για να διασφαλίσει ένα δίκτυο και συμμαχίες, το Κατάρ εφαρμόζει τη «διπλωματία των συνόδων κορυφής». Συνήθως προσκαλεί στελέχη, δημοσιογράφους κ.α. στη Ντόχα, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, σε μεγάλες διεθνείς εκδηλώσεις, όπως το Φόρουμ της Ντόχα ή την Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής Καινοτομίας για την Εκπαίδευση, το Νταβός της εκπαίδευσης.

Politico για Qatar Gate: Έφεση κατά της απόφασης για τον Talamanca άσκησε ο ομοσπονδιακός εισαγγελέας του Βελγίου

«Ένα δίκτυο σφυρηλατείται χάρη σε αυτά τα γεγονότα: στελέχη, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, λομπίστες, δεξαμενές σκέψης που ανταλλάσσουν απόψεις κατά τη διάρκεια των δείπνων», υπογραμμίζει ο Nabil Ennasri, ο οποίος συμμετείχε σε μία από τις εκδόσεις του Φόρουμ του Νταβός. Ο αναπληρωτής Ecolo Samuel Cogolati ή Els Van Hoof (CD&V), πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων στο Επιμελητήριο, είπε στην L’Echo ότι αρνήθηκε προσκλήσεις από τη χώρα του Κόλπου. Ο βουλευτής επιβεβαιώνει στη Le Soir ότι τον προσέγγισαν τέσσερις φορές το 2022 και τον προσκάλεσαν να μείνει σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων.

Ο Quentin Müller, δημοσιογράφος και συγγραφέας του The Oil Man’s Slaves , προσεγγίστηκε επίσης. «Με κάλεσαν να πάω στο Κατάρ, όλα τα έξοδα πληρωμένα, για να γράψω θετικά άρθρα για τη χώρα. Εκείνη την εποχή, το Κατάρ προσπαθούσε να αλλάξει την άποψη που επικρατούσε και να βρει Γάλλους δημοσιογράφους να κάνουν αυτή τη δουλειά. Είναι προπαγάνδα», λέει γι’ αυτό το επεισόδιο, το οποίο αναφέρει λεπτομερώς στο βιβλίο του. Την άνοιξη του 2021, προσκλήθηκε να συναντήσει έναν άνδρα που εργαζόταν στην Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια οργάνωση κοντά στο καθεστώς, στο πολυτελές ξενοδοχείο Peninsula στο Παρίσι. Σε αντάλλαγμα για τα άρθρα του, θα αμείβονταν. Αρνήθηκε την προσφορά.

Οι αποκηρυγμένοι πρώην λομπίστες

Όπως και άλλες χώρες, το Κατάρ δεσμεύει μια σειρά από λομπίστες, που προσπαθούν να υποστηρίξουν την υπόθεση. Τους τελευταίους μήνες, ο Γαλλο-Αλγερινός λομπίστας, Tayeb Benabderrahmane, έχει γίνει πρωτοσέλιδο. Συνελήφθη σε ένα σκάνδαλο γύρω από την PSG, κατηγορούμενος ότι ήθελε να βλάψει το αφεντικό της PSG, Nasser al-Khelaïfi. Από την πλευρά του, έκανε καταγγελία για απαγωγές και βασανιστήρια, καθώς και εκβιασμό και συνενοχή, αφού είχε φυλακιστεί για αρκετούς μήνες στο Κατάρ το 2020. Σύμφωνα με τη Le Monde, προσλήφθηκε για να υποστηρίξει θέσεις του Κατάρ κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού που οργάνωσαν οι γείτονές του στον Κόλπο. Συγκεκριμένα, δημοσίευσε ένα άρθρο στο περιοδικό National Defense, το οποίο υπερασπίζεται την άποψη του Κατάρ ενάντια στους εχθρούς του.

Η Sihem Souid, οργανώνει εκδρομές δημοσιογράφων και δημοσιεύει φωτογραφίες στην ιστοσελίδα της με τους πολιτικούς που συναντά. Μιλάει δημόσια για τη δουλειά της ως επικοινωνιολόγος, όπως σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Politico. Είχε τεθεί στο στόχαστρο μιας προσπάθειας απαξίωσης από την πλευρά των ανταγωνιστών της στα λόμπι. Η Le Soir ταξίδεψε στο Κατάρ το 2019 ως μέρος ενός από αυτά τα δημοσιογραφικά ταξίδια που διοργάνωσε το πρακτορείο λόμπι Edile Consulting, τονίζοντας ιδιαίτερα το χάσμα μεταξύ της επίσημης επικοινωνίας και της πραγματικότητας που περιγράφουν οι μετανάστες εργάτες . Σε ένα πιο διάσημο είδος, το εμιράτο έχει επίσης πληρώσει για τις υπηρεσίες του Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο οποίος συνέχισε να εμφανίζεται σε εκδηλώσεις, συνεντεύξεις για να διαφημίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

«Το λόμπι του Κατάρ δεν περιοριζόταν σε κλασικές συνομιλίες»

Στους διαδρόμους των διεθνών θεσμών, όπως όλες οι χώρες, το Κατάρ σπρώχνει τη διπλωματία του. Ο Υπουργός Εργασίας του Κατάρ, Αλί μπεν Σάμιχ Αλ-Μάρι, αύξησε τους τελευταίους μήνες τα ταξίδια του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και στους βελγικούς θεσμούς.

Πολλές επικριτικές φωνές λένε για τις πιέσεις. Στο βιβλίο του, ο Βέλγος συνδικαλιστής Luc Cortebeeck περιγράφει μια έντονη εκστρατεία λόμπι με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, φορέα του ΟΗΕ. «Η στρατηγική ήταν η ίδια με αυτή που ακολούθησε το Μπαχρέιν λίγα χρόνια νωρίτερα, και άλλες χώρες που μπαίνουν στο στόχαστρο του εποπτικού συστήματος της ΔΟΕ συχνά την ακολουθούν. Πρώτον, αρνούνται ή ελαχιστοποιούν το πρόβλημα και αν αυτό αποδειχθεί ανεπαρκές, ανακοινώνουν νέα νομοθεσία και προσπαθούν να επιδείξουν καλή θέληση. Όσοι έβαλαν το πρόβλημα στην ατζέντα της ΔΟΕ κατηγορούνται ότι το κάνουν για πολιτικούς λόγους ή καταγγέλλονται ως πράκτορες πολιτικών αντιπάλων. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η λέξη «τρομοκράτης» δεν ήταν ποτέ μακριά. (…) Το λόμπι του Κατάρ δεν περιοριζόταν σε ουσιαστικές διαφωνίες ή παραδοσιακές συνομιλίες στους διαδρόμους ή στο μπαρ των αντιπροσώπων. Κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, οι εκπρόσωποι του Κατάρ κάλεσαν ξεδιάντροπα μεμονωμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου στην αίθουσα συνεδριάσεων».

«Diplomacy of the Rolex»

Πέρα όμως από αυτές τις προσπάθειες να επηρεάσει τη δημόσια σφαίρα, αρκετά τυπική στους διεθνείς θεσμούς, το Κατάρ εφαρμόζει και τη «διπλωματία των Rolex», προσφέρει εύκολα δώρα πολλών χιλιάδων ευρώ στους συνομιλητές του. Ο Γάλλος δημοσιογράφος Christian Chesnot περιγράφει ακόμη και μια ιεραρχία στον βαθμό πολυτέλειας του Rolex ανάλογα με τη δύναμη του «συνομιλητή». Το Αμερικανικό Ομοσπονδιακό Μητρώο, περιγράφει τα δώρα του Κατάρ έως το 2019: ρολόγια πολυτελείας, iPhone… Σε έναν στρατηγό προσφέρθηκε ένα Rolex αξίας 15.000 δολαρίων, το οποίο στη συνέχεια παρέδωσε στις ομοσπονδιακές Αρχές. Ο πρώην γενικός εισαγγελέας Ali ben Fetais Al-Marri, ήταν συνηθισμένος στην πρακτική.

«Υπάρχει ένα έθιμο φιλοξενίας στο Κατάρ που μπορεί να διολισθήσει σε ένα φαινόμενο συμπαιγνίας όταν φτάσει στο αποκορύφωμά του», επισημαίνει ο Nabil Ennasri. «Στην παράδοση των χωρών του Κόλπου, έχετε καθήκον να τιμήσετε τον οικοδεσπότη σας, να του δώσετε την καλύτερη θέση, να τον ανταμείψετε με κάποιο δώρο».

Γιατί όμως να πολλαπλασιάζονται, παντού, οι μέθοδοι επιρροής; Κάθε χώρα επιδιώκει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Αλλά για το Κατάρ, έχει μετατραπεί σε «εμμονή», πιστεύει ο Nabil Ennasri. Η χώρα εξασφαλίζει συμμαχίες από όλες τις πλευρές και προστατεύει τη φήμη της. Περιτριγυρισμένο από τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία οδήγησαν σε έναν βαρύ οικονομικό και συνοριακό αποκλεισμό που έπληξε το εμιράτο, το Κατάρ αισθάνεται συνεχώς υπό απειλή από τους γείτονές του.

Για να αντιμετωπίσει αυτό το αίσθημα απειλής, θέλει (και πέτυχε) να γίνει ουσιαστικός παίκτης στη διεθνή σκηνή. Μέσω του αθλητισμού, αλλά και στρατιωτικά (με την αμερικανική βάση Al-Udeid) και διπλωματικά (όπως φαίνεται από τον κομβικό ρόλο που έπαιξε στην εκκένωση από το Αφγανιστάν). Το Κατάρ είναι μια μικρή χώρα, πολύ πλούσια, της οποίας ο πλούτος είναι αντιστρόφως ανάλογος με την ευαλωτότητά της.

«Η χώρα είχε μια επιτακτική ανάγκη επιβίωσης, μια εμμονή να βγει από την αποτελμάτωση, ήθελε να μεγιστοποιήσει τις συμμαχίες της και να βρει την υποστήριξή της, για να αποδείξει ότι ήταν ικανή για ανθεκτικότητα», συνεχίζει ο Nabil Ennasri. Το Κατάρ ήθελε να γίνει αναντικατάστατος παίκτης της παγκοσμιοποίησης, το κέντρο του κόσμου από τη μικρή του χερσόνησο. Έχει γίνει. Αλλά με ποιο κόστος;

 

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ