Του Παναγή Γαλιατσάτου
Οι εξαγγελίες του Ερσίν Τατάρ και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για το άνοιγμα μέρους της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου δεν έπεσαν από τον ουρανό. Αποτελούν μέρος ενός σχεδίου που ακολουθεί μεθοδικά η Τουρκία ήδη από την επόμενη ημέρα του Κραν Μοντανά και ως στόχο έχει τη διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους και τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες από διπλωματικές πηγές, το άνοιγμα μέρους της περίκλειστης πόλης ήταν μόνο η αρχή. Η Άγκυρα σκοπεύει, μόλις κοπάσουν οι διπλωματικές αντιδράσεις, να θέσει και άλλο κομμάτι της περίκλειστης πόλης, των Βαρωσίων, όπως ονομάζεται η παραθαλάσσια αυτή συνοικία, υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Και μεθοδεύει τις κινήσεις της για διεθνή αναγνώριση, με πρώτο βήμα τον ΟΗΕ, όπου θα επιδιώξει καθεστώς παρατηρητή για τα κατεχόμενα, αντίστοιχο με αυτό που απολαμβάνει η Παλαιστινιακή Αρχή. Ο ίδιος ο Ερντογάν δεν κρύβει τις επιδιώξεις του. Σε ομιλία του την Πέμπτη στην Αγκυρα δήλωσε ξεκάθαρα ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να αποκτήσει το συντομότερο δυνατόν ευρεία αναγνώριση το «Κυπριακό Τουρκικό Κράτος» και ευχήθηκε σύντομα να αρχίσουν να βλέπουν συγκεκριμένα αποτελέσματα από αυτές τις προσπάθειες: «Εμείς υποστηρίζουμε μέχρι τέλους τη νέα πρόταση λύσης των αδελφών μας Τούρκων της Κύπρου στη βάση του κυρίαρχου κράτους… Θα καταβάλουμε κάθε είδους προσπάθεια για να αποκτήσει ευρεία αναγνώριση, το συντομότερο, το Κυπριακό Τουρκικό Κράτος».
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η τουρκική και η τουρκοκυπριακή ηγεσία έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται σχέδιο ώστε το ψευδοκράτος να καταθέσει αίτηση στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για το καθεστώς του μόνιμου παρατηρητή (permanent observer). Στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών θεωρούν ότι το καθεστώς αυτό, το οποίο απολαμβάνουν σήμερα η Παλαιστινιακή Αρχή και η Αγία Εδρα, είναι ο πιο εύκολος στόχος, καθώς δεν προβλέπονται προϋποθέσεις και όροι ούτε στον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ, αλλά ούτε στον κανονισμό της Γενικής Συνέλευσης. Το καθεστώς παρατηρητή είναι μια εθιμική πρακτική που ξεκίνησε από την επιθυμία της Ελβετίας να μη γίνει μέλος αλλά παρατηρητής το 1946. Αξίζει να σημειωθεί ότι το καθεστώς μόνιμου παρατηρητή μπορεί να αποδοθεί και σε κρατικές οντότητες (όπως δόθηκε αρχικά στην Παλαιστινιακή Αρχή). Οι σχετικές αιτήσεις εξετάζονται από την έκτη επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης, η οποία ασχολείται με νομικά ζητήματα, προτού προωθηθούν στην Ολομέλεια.
Χωρίς τη δυνατότητα βέτο
Τα πλεονεκτήματα που βλέπει η Αγκυρα σε αυτή τη μεθόδευση είναι ότι η παραχώρηση του καθεστώτος του παρατηρητή είναι θέμα της Γενικής Συνέλευσης και δεν εμπλέκεται στη διαδικασία το Συμβούλιο Ασφαλείας – και άρα δεν υπάρχει δυνατότητα βέτο. Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρωτοβουλία μπορεί να εκδηλωθεί και στο πλαίσιο της επόμενης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που θα γίνει τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη. Η Τουρκία μπορεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη υποστήριξη από κάποια φιλικά της κράτη, όπως είναι το Κατάρ, το Πακιστάν και το Αζερμπαϊτζάν. Το πιθανότερο, βέβαια, είναι το αίτημα αυτό να απορριφθεί, ωστόσο θα έχει γίνει μια αρχή για να το επαναφέρει στο μέλλον. Ο Ερντογάν, άλλωστε, κινείται δραστήρια στη διεθνή πολιτική σκηνή για να εξασφαλίσει υποστήριξη. Και δεν ήταν καθόλου τυχαία μια αποστροφή της ομιλίας του, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στα κατεχόμενα, στην οποία αναφέρθηκε στη στήριξη που παρέχει η Τουρκία στον αγώνα του Κοσόβου για αναγνώριση. Υπενθυμίζοντας ότι έγινε πράξη η συνεργασία μεταξύ των Κοινοβουλίων του Αζερμπαϊτζάν και των κατεχόμενων, ο Τούρκος Πρόεδρος είπε σχετικά με το αν αναμένει επαφές από άλλες χώρες: «Η καθιέρωση και η ανάπτυξη τέτοιων επαφών με διάφορες χώρες του κόσμου, ειδικά με το Αζερμπαϊτζάν, σε υψηλό επίπεδο, είναι η προσπάθειά μας. Κάνουμε παρόμοια δουλειά σε αυτό το σημείο για όλες τις καταπιεσμένες χώρες. Για παράδειγμα, μια από αυτές είναι το Κοσσυφοπέδιο. Για το Κοσσυφοπέδιο, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αυξήσουμε τον αριθμό των χωρών που το αναγνωρίζουν».
Διαβάστε εδώ κι εδώ το δημοσίευμα της Realnews
