Η τουρκική αμυντική βιομηχανία πανηγυρίζει από χθες ότι έπειτα από πολλές αναβολές κατάφερε να πετάξει το εγχώριας ανάπτυξης και παραγωγής αεροσκάφος, που όπως υποστηρίζει θα είναι εφάμιλλο του F-35 και καλύτερο, αφού θα φέρει δύο κινητήρες.
του Χρήστου Μαζανίτη
Ο λαός συνηθίζει να λέει στην καθημερινότητά του «κινεζιές» όταν θέλει να χαρακτηρίσει κάτι όμορφα σχεδιασμένο, ελκυστικό αντικείμενο, χαμηλής αξίας κτήσης, ευτελούς όμως ποιότητας που σε σύντομο χρονικό διάστημα παραδίδει… πνεύμα.
Τον όρο αυτό έρχεται να διεκδικήσει με αξιώσεις η Τουρκία στην αμυντική βιομηχανία κατασκευάζοντας «τουρκιές». Οπλικά συστήματα, που ενώ στα χαρτιά είναι πολλά υποσχόμενα, επί της ουσίας κάθε άλλο παρά λειτουργικά ή αποτελεσματικά μπορούν να είναι.
Από το αεροπλανοφόρο ANADOLU που ήταν να πετάνε τα τουρκικά F-35B, βαπτίστηκε σε ελικοπτεροφόρο – αεροπλανοφόρο drones όταν οι ΗΠΑ πέταξαν τους Τούρκους από το πρόγραμμα λόγω S-400, μέχρι τα αμφιβόλου ποιότητας drones, τα οποία έχουν δοκιμαστεί μέχρι στιγμής εναντίον ατάκτων ενώ στην Ουκρανία έχουν αποτύχει παταγωδώς, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι μπορεί να γίνει μεγάλη παραγωγός οπλικών συστημάτων.
Η αλήθεια είναι ότι μάλλον ως παραγωγός φθηνών και εναλλακτικών συμβατικών οπλικών συστημάτων κάνει τζίρους διεθνώς, αφού πολλές είναι οι χώρες που είτε δεν μπορούν να προμηθευτούν πανάκριβα οπλικά συστήματα με τεχνολογία αιχμής είτε δεν έχουν πρόσβαση στα οπλικά συστήματα λόγω περιορισμών από τις χώρες κατασκευής τους.
Ποιος θα διανοείτο να μπορέσει η Αλβανία για παράδειγμα να δώσει 70 εκατ. για να αγοράσει ένα αμερικανικής κατασκευής drone MQ-9 για παράδειγμα ενώ μπορεί να αγοράσει ένα Bayraktar από την Τουρκία με 5 εκατ. ;
Έτσι μετά και τα θωρακισμένα οχήματα – τζιπ (σ.σ. που στην Λιβύη άνοιγαν σαν κονσερβοκούτια από τις δυνάμεις του Χάφταρ) η Τουρκία βρήκε κενό στον αέρα και πιστεύει ότι θα μπορέσει να παράξει ένα ανταγωνιστικό μαχητικό, που βαφτίζει 5ης γενιάς.
Χθες λοιπόν, έπειτα από πολλές αναβολές, οι Τούρκοι απογείωσαν το μαχητικό TF-X ή ΚΑΑΝ όπως το ονομάζουν.
Πρόκειται για δικινητήριο που μοιάζει στο F-35, αλλά σύμφωνα με έμπειρους πιλότους οι ομοιότητες σταματούν εκεί.
Οι κινητήρες του προέρχονται από κανιβαλισμό μαχητικών F-16, σε καμία περίπτωση δεν είναι stealth (άρα δεν είναι 5ης γενιάς) ενώ τα ηλεκτρονικά του είναι αγνώστου ικανότητας.
Κι όσο εντυπωσιακά είναι τα πλάνα οι Τούρκοι δεν απάντησαν στα εξής ερωτήματα:
- Πόση ώρα πέταξε;
- Σε τι υψόμετρο;
- Ποιο είναι το βεληνεκές;
- Τι ταχύτητες αναπτύσσει;
Ισχυρίζονται ωστόσο ότι μετά το 2030 θα είναι το βασικό τους αεροπλάνο και θα μπορέσουν να το παράξουν σε μαζικούς ρυθμούς, κάνοντας και εξαγωγές, με το Πακιστάν και το Αζερμπαϊτζάν να είναι οι πρώτοι πελάτες.
Μάλιστα ισχυρίζονται ότι θα μπορεί να απονηώνεται από το νέο αεροπλανοφόρο μήκους 285 μέτρων κι εκτοπίσματος 60.000 τόνων που όπως ανακοίνωσε ετοιμάζεται να ναυπηγήσει.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στην σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή του F-35 που ξεκίνησε την δεκαετία του ’90, η πτήση του πρωτότυπου έγινε το 2000 και η παραγωγή του άρχισε το 2014 με την συμμετοχή 8 χωρών.
Η Τουρκία διατείνεται ότι θα τα κάνει όλα αυτά σε 6 χρόνια μόνη της.
