Τo ελληνικό χρέος στον αφρό των γερμανικών εκλογών
Επρόκειτο για ολέθριο λάθος, μελετημένη κίνηση τακτικής ή απλή κρίση ειλικρίνειας;
Χρειάστηκαν λίγα μόλις εικοσιτετράωρα από τη στιγμή που ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μπροστά σε ένα κοινό 250 συνταξιούχων στη μικρή πόλη Αχρενσμπουργκ κοντά στη Βαλτική Θάλασσα, μίλησε ανοικτά για την ανάγκη νέου πακέτου βοήθειας για την Ελλάδα, για να αποσαφηνιστεί ότι ο «γερόλυκος» του τακτικισμού δεν είχε κάνει λάθος.
Ο Β. Σόιμπλε επέλεξε αρκετά νωρίς και πριν μπει η προεκλογική εκστρατεία στην τελική ευθεία, να «κάψει» το μοναδικό χαρτί το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η αντιπολίτευση για να κλονίσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος για το CDU και την Α. Μέρκελ: το ενδεχόμενο να υπάρχει κρυφή ατζέντα που θα ρίξει στις πλάτες των Γερμανών φορολογούμενων το κόστος από τη νέα διάσωση της Ελλάδας.
Αντιδράσεις
Η δημόσια παρέμβαση Σόιμπλε και η επιμονή του τις επόμενες ημέρες ότι δεν επρόκειτο περί «αποκάλυψης», αλλά ότι επανειλημμένα έχει αφήσει ανοικτό στο παρελθόν το ενδεχόμενο να απαιτηθεί νέα βοήθεια για την Ελλάδα έδειχνε να εκπλήσσει αρχικά ακόμη και την κ. Μέρκελ, η όποια έδειχνε να θέλει να διατηρεί το ήπιο και χαλαρό τέμπο στο οποίο κυλούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή η προεκλογική περίοδος.
Άλλους κυβερνητικούς εταίρους όμως όπως το CSU μάλλον τους ενόχλησε η «ειλικρίνειά» του, καθώς ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Χορστ Ζεεχόφερ τάχθηκε εναντίον τής εκ προοιμίου απόφασης για νέα βοήθεια προς την Ελλάδα.
Οι Βαυαροί χριστιανοκοινωνιστές έχουν έναν ακόμη λόγο να ανησυχούν, καθώς στις 15 Σεπτεμβρίου πραγματοποιούνται εκλογές στο κρατίδιό τους που θα αποτελέσουν και τη μεγάλη «δημοσκόπηση» πριν από τις γενικές εκλογές, μία εβδομάδα αργότερα.
Αρχικά με τη δήλωσή του ο κ. Σόιμπλε προσέφερε χαμόγελα αισιοδοξίας στο SPD και τον υποψήφιό του για την καγκελαρία Πέερ Στάινμπρουκ, καθώς οι Γερμανοί ψηφοφόροι δεν δείχνουν να έχουν ακόμη κουραστεί από την «ανιαρή» καγκελάριο, ενώ φαίνεται ότι δεν εμπιστεύονται τον κ. Στάινμπρουκ ότι θα τα καταφέρει καλύτερα στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη και στη βελτίωση της γερμανικής οικονομίας.
Έτσι το επιχείρημα ότι την επομένη των εκλογών της 22ας Σεπτεμβρίου θα αποκαλυφθεί ένα νέο πακέτο δισεκατομμυρίων το οποίο θα επιβαρύνει τους Γερμανούς φορολογουμένους λόγω της αποτυχίας της πολιτικής της κ. Μέρκελ στην κρίση της Ευρωζώνης, θα μπορούσε να αποτελέσει τη «σημαία» του SPD. Κάτι που αμέσως αντιλήφθηκε ο 69χρονος πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Ο έμπειρος πολιτικός σε κοινή προεκλογική εμφάνισή του με τον κ. Στάινμπρουκ στο Ντέτμολντ προσπάθησε να πλήξει την Α. Μέρκελ σε ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία: την κατηγόρησε, με αφορμή τις δηλώσεις Σόιμπλε, για «συγκάλυψη και απόκρυψη», προσθέτοντας ότι την «εμπιστοσύνη του λαού την κερδίζεις με τη σαφήνεια και την αλήθεια». Και με το γνωστό ύφος του απάντησε στις δηλώσεις Μέρκελ ότι «δεν βλέπει την ανάγκη νέας βοήθειας προς την Ελλάδα», λέγοντας ότι προφανώς «φοράει λάθος γυαλιά…».
Ο επικεφαλής του SPD Σίγκμαρ Γκάμπριελ ζήτησε από την Α. Μέρκελ να δηλώσει ξεκάθαρα ποιες θα είναι οι πρόσθετες βοήθειες που θα δοθούν μετά τις εκλογές, ενώ εκ μέρους της Αριστεράς ο Μπερντ Ρίξινγκερ ζήτησε να υπάρξει συζήτηση στη Βουλή σε ειδική συνεδρίαση στις αρχές Σεπτεμβρίου για την «ομολογία αποτυχίας του Σόιμπλε».
Ομως το SPD δεν μπορεί εύκολα να αντέξει αυτή την αντιπαράθεση, καθώς η απάντηση ήρθε σαν ομοβροντία από την κυβερνητική συμμαχία. Aπό την ίδια την κ. Μέρκελ μέχρι το FDP και τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χριστιανικής Ενωσης Φόλκερ Κάουντερ ανταπέδωσαν τα πυρά στον Γκ. Σρέντερ, κατηγορώντας τον ότι επέτρεψε στην Ελλάδα να ενταχθεί στην Ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία…
Εξάλλου το SPD έχοντας υπερψηφίσει όλα τα προηγούμενα πακέτα διάσωσης θα είναι δύσκολο να δηλώσει τώρα ότι δεν θα εγκρίνει και το επόμενο πακέτο το οποίο προανήγγειλε ο κ. Σόιμπλε ότι θα απαιτηθεί…
Για την Ελλάδα η εμπλοκή της στην προεκλογική αντιπαράθεση έχει και θετικές και αρνητικές συνέπειες. Είναι θετικό ότι το Βερολίνο είναι αποφασισμένο να επιμείνει στην επιλογή της διάσωσης ακόμη κι αν απαιτηθεί και νέα οικονομική βοήθεια που θα προστεθεί στα προηγούμενα δυο πακέτα των 237 δισ. ευρώ.
Συγχρόνως είναι θετικό ότι η συζήτηση αυτή έχει ανοίξει προεκλογικά στη Γερμανία και έτσι δεν θα υπάρχουν αναστολές και ενστάσεις μετεκλογικά. Συγχρόνως όμως η πίεση που δέχεται η Α. Μέρκελ και ο Β. Σόιμπλε θα οδηγήσει σε περιορισμό των επιλογών για ενίσχυση της Ελλάδας και μεγαλύτερη αυστηροποίηση των όρων που θα τεθούν.
Τα υπέρ και τα κατά κάθε πρότασης
Στο πρώτο ντιμπέιτ θα πάρουμε «γεύση» από το νέο πακέτο
Tην επομένη Κυριακή, 1η Σεπτεμβρίου, αργά το βράδυ, θα γνωρίζουμε ποια μορφή θα πάρει η εμπλοκή του ελληνικού ζητήματος στη γερμανική προεκλογική αντιπαράθεση, καθώς εκείνη την ημέρα θα πραγματοποιηθεί το πρώτο τηλεοπτικό ντιμπέιτ της Α. Μέρκελ με τον Π. Στάινμπρουκ.
Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να προβλεφθεί η μορφή που θα πάρει η βοήθεια προς τη χώρα μας για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού που πιθανότατα θα προκύψει. Είτε θα πρέπει να δοθεί οικονομική βοήθεια κάτι που θέλει να αποφύγει το ΔΝΤ, είτε θα πρέπει να υπάρξει κούρεμα, επιλογή που απορρίπτει η Γερμάνια.
Είναι δύσκολο
Θα πρέπει αρχικά να αποκλειστεί το ενδεχόμενο κουρέματος του χρέους που κατέχουν ιδιώτες και υπολογίζεται σε 38 δισ. ευρώ καθώς υπόκεινται στο βρετανικό δίκαιο και το κούρεμά του πιθανόν να στοίχιζε περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα. Ομως και το κούρεμα του χρέους προς τους δημόσιους πιστωτές αποδεικνύεται πολύ δύσκολη περίπτωση καθώς σε ό,τι αφορά τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις φθάνει τα 185 δισ. ευρώ (χωρίς να υπολογίζεται το χρέος προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ). Εκτός των θεσμικών εμποδίων που προκύπτουν από τις συνθήκες σε μια δύσκολη συγκυρία οι κυβερνήσεις δεν θα ήταν εύκολο να πείσουν τους λαούς τους για την αναγκαιότητα μιας ακόμη συνεισφοράς μερικών δισ. ευρώ.
Από κει και πέρα θα πρέπει να αναζητηθούν άλλες συνδυαστικές λύσεις, όπως η μετατροπή του χρέους σε μακροχρόνια ομόλογα με μειωμένα ή ακόμη και μηδενικά επιτόκια. Αυτή η επιλογή θα διευκόλυνε την Ελλάδα, προσφέροντας μια μεγάλη ανάσα αν και μακροπρόθεσμα θα αύξανε το χρέος.
Από την άλλη, η λύση αυτή αν και θα προκαλούσε υψηλό κόστος για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, θεωρητικά θα κρατούσε ζωντανή τη δυνατότητα επιστροφής μέρους των χρημάτων αυτών, με την πώληση ελληνικών ομολόγων όταν η Ελλάδα επιστρέψει στις αγορές.
Στο παζλ θα πρέπει να προστεθεί και η προοπτική ενίσχυσης της Ελλάδας μέσω και των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ.
Πηγή: Έθνος της Κυριακής
