“Μπορούμε να μιλήσουμε;”. Μία απλή και όμως τρομακτική φράση για ορισμένους. Ας είμαστε ειλικρινείς, σε πολλούς μπορεί να πυροδοτήσει άγχος, ανησυχία και δυσφορία. Αυτή είναι η πρόκληση και σίγουρα υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά στην συμπεριφορά.
Δεν είναι τόσο η λέξεις, αλλά η κατανόηση και η ερμηνεία τους, ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε σ’ αυτές. Μερικοί άνθρωποι, στους οποίους παρατηρούνται ορισμένα χαρακτηριστικά, μπορεί να τρομοκρατηθούν στο άκουσμα της φράσης αυτής.
Αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί σας πιάνει πανικός όταν κάποιος σας λέει ότι θέλει να μιλήσετε, αξίζει να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο. Ας αναλύσουμε τα επτά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ανθρώπων που τους πιάνει πανικός όταν ακούν το περιβόητο: “Θέλω να μιλήσουμε”.
Οι άνθρωποι που πανικοβάλλονται όταν κάποιος λέει «μπορούμε να μιλήσουμε;», έχουν 7 χαρακτηριστικά
- Υπερανάλυση
- Ευαισθησία στην κριτική
- Τελειομανία
- Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
- Άγχος
- Βαθιά συμπόνοια
- Αποφυγή συγκρούσεων
Υπερανάλυση
Μήπως το μυαλό σας σπεύδει να βγάλει συμπεράσματα; Οι άνθρωποι που υπεραναλύουν, είναι γνωστό πως δίνουν υπερβολικές διαστάσεις σε όλες τις καταστάσεις.
Γι’ αυτό, στο άκουσμα της ερώτησης αυτής, έχουν ήδη υποθέσει το χειρότερο σενάριο. Η έντονη ανησυχία τους, δεν τους εγκαταλείπει ακόμη και μετά την κουβέντα. Οι άνθρωποι που υπεραναλύουν, σκέφτονται ξανά και ξανά τη συζήτηση, αναλύοντας κάθε λέξη και το ύφος της κουβέντας, γεμίζοντας με άγχος και στρες.
Το κλειδί για την αντιμετώπιση τους ζητήματος, είναι η ενσυνειδητότητα και η εστίαση στο παρόν, ώστε να βοηθήσετε το υπερδραστήριο μυαλό σας να ηρεμήσει!
Ευαισθησία στην κριτική
Οι άνθρωποι που νιώθουν να ‘τους κόβονται τα πόδια’ με το που ακούν τη φράση αυτή, έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στην κριτική. Γνωρίζουν από εμπειρίες του παρελθόντος πως, η φράση αυτή, είναι προετοιμασία για κριτική ή αρνητικά σχόλια. Γι’ αυτό, στο άκουσμά της, έχουν ήδη προετοιμαστεί για τη χειρότερη δυνατή έκβαση.
Η κριτική άλλωστε, για τους ανθρώπους αυτούς, μοιάζει με προσωπική επίθεση, όσο καλοπροαίρετη και αν είναι. Δεν έχει σημασία τόσο το περιεχόμενο της κάθε κουβέντας ή της κριτικής, όσο ο τρόπος με τον οποίον αυτή ερμηνεύεται.
Η κατανόηση του γνωρίσματος αυτού, μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να αναθεωρήσουν όσα πιστεύουν για την κριτική και να τη θεωρήσουν ως ευκαιρία εξέλιξης, παρά ως προσωπική επίθεση. Όλα είναι θέμα αντίληψης.
Τελειομανία
Η τελειομανία είναι δίκοπο μαχαίρι. Ας είμαστε ειλικρινείς. Εκτός από τις υψηλές απαιτήσεις και την επιδίωξη της τελειότητας, οι τελειομανείς τρέμουν το ενδεχόμενο του λάθους και της ατέλειας. Τους πυροδοτεί πολύ άσχημα συναισθήματα και φόβους.
Μπορεί ακόμη να χάνουν τον ύπνο τους. Κατακλύζονται από αμφιβολία και άγχος, αμφισβητούν τις ικανότητες και την αξία τους. Υπάρχουν τρόποι να απαλλαγούν από τον φόβο αυτό. Μπορούν να καταλάβουν πως, δεν είναι ανάγκη να είναι σε όλα τέλειοι. Το λάθος είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης και δεν μειώνει την ικανότητα και την αξία κανενός. Αντίθετα, είναι κάτι απελευθερωτικό!
Προβλήματα με την αυτοεκτίμηση
Οι άνθρωποι με προβλήματα αυτοεκτίμησης, γενικά έχουν αρνητική γνώμη για τον εαυτό τους. Ακούγοντας λοιπόν την ερώτηση “μπορούμε να μιλήσουμε;”, υποθέτουν αμέσως πως, έχουν κάνει κάτι λάθος.
Αυτό μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Περιμένοντας δηλαδή, να τους επικρίνουν αρνητικά, καταλήγουν να βιώνουν έντονο άγχος και φόβο.
Το θετικό είναι πως, το πρώτο βήμα προς την επίλυση της συμπεριφοράς αυτής, είναι η καλλιέργεια αυτοεκτίμησης.
Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει νοοτροπία και να μάθει να πιστεύει στην αξία του, όσο αρνητική και αν είναι η γνώμη των άλλων.
Είναι μια προσπάθεια που αξίζει να καταβάλλετε!
Άγχος
Έχετε ακουστά τον όρο “καταστροφολογία”; Ένας άνθρωπος που είναι από τη φύση του αγχώδης, στο άκουσμα της φράσης αυτής, έχει ήδη σχηματίσει τα πιο καταστροφικά σενάρια και αντιδρά με πανικό.
Πρόσφατες μελέτες, δείχνουν πως οι άνθρωποι που αγχώνονται υπερβολικά, είναι πιθανότερο να ανταποκριθούν με πανικό σε καθημερινές φράσεις όπως, “μπορούμε να μιλήσουμε;”.
Η κατανόηση του γνωρίσματος αυτού, μπορεί να βοηθήσει τους αγχώδεις ανθρώπους να αναπτύξουν στρατηγικές για να διαχειριστούν αποτελεσματικά το άγχος τους.
Πρέπει να μάθουν να παίρνουν αποστάσεις, να σκέφτονται ψύχραιμα και να μην παρασύρονται από τον πανικό τους!
Βαθιά συμπόνοια
Η συμπόνοια είναι ένα αξιοθαύμαστο γνώρισμα που μας δίνει τη δυνατότητα σύνδεσης και ουσιαστικής επικοινωνίας. Την ίδια στιγμή, μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα.
Για παράδειγμα, αν ένας πολύ συμπονετικός άνθρωπος ακούσει τη φράση, “μπορούμε να μιλήσουμε;”, θα τον καταβάλλουν συναισθήματα έντονου άγχους.
Μπορεί να πανικοβληθεί στη σκέψη πως, ο άλλος δυσκολεύεται, αντιμετωπίζει προβλήματα, πριν καλά – καλά, ξεκινήσει η κουβέντα. Οι άνθρωποι με ενσυναίσθηση κουβαλούν στους ώμους τους το βάρος των συναισθημάτων των άλλων.
Ενώ η συμπόνοια είναι αξιοθαύμαστη, πρέπει να θυμόμαστε να φροντίζουμε τη συναισθηματική μας ευημερία. Άλλωστε, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε κανέναν αν εμείς είμαστε εξουθενωμένοι.
Αποφυγή συγκρούσεων
Οι άνθρωποι που αποφεύγουν τις συγκρούσεις, τρέμουν στο ενδεχόμενό τους. Κάνουν τα πάντα προκειμένου ν’ αποφευχθούν. Έτσι, είναι φυσικό, η φράση, “μπορούμε να μιλήσουμε” να πυροδοτεί τον εσωτερικό τους “συναγερμό”.
Ίσως να περιμένουν να ξεσπάσει κάποιος καβγάς ή μία διαφωνία, κάτι που θα τους πανικοβάλλει. Αποφεύγοντας κανείς τη σύγκρουση ωστόσο, δεν κάνει τα αίτιά της να εξαφανιστούν. Αντίθετα, αυτό που καταφέρνει είναι να καθυστερήσει το αναπόδραστο, οδηγώντας στη συσσώρευση περισσότερου άγχους και ανησυχίας μακροπρόθεσμα.
Μπορείτε να μάθετε να διαχειρίζεστε αποτελεσματικά τις συγκρούσεις. Είναι αναγκαίο να κατανοήσετε πως, η διαφωνία είναι φυσιολογικό μέρος της ζωής και δεν είναι ανάγκη να μετατρέπεται σε πεδίο μάχης. Άλλωστε, κάθε κουβέντα είναι ευκαιρία για κατανόηση και εξέλιξη.
Μην αφήνετε τον φόβο της σύγκρουσης να την αναχαιτίζουν!
Tips
Η αλήθεια είναι πως, όλοι έχουμε ευαίσθητα σημεία. Είναι λογικό. Σκοπός είναι να καταλάβουμε τι πυροδοτεί έντονες αντιδράσεις και να μπορέσουμε να το διαχειριστούμε.
Παρατηρήστε τις αντιδράσεις σας. Παρατηρήστε την έκρηξη του πανικού σας όταν ακούτε αυτή τη φράση.
Ρωτήστε τον εαυτό σας, από πού προέρχεται. Μήπως είναι μια αυτόματη απόκριση προκειμένου να αποφύγετε την πρόκληση; Η επίγνωση είναι το πρώτο, σημαντικό βήμα προς την αλλαγή.
Δώστε στον εαυτό σας μια πρόκληση. Αντιμετωπίστε τους φόβους σας, κάνοντας κάθε φορά ένα μικρό βήμα.
Κάντε αυτές τις συζητήσεις, ακόμη και αν σας προκαλούν δυσφορίας. Να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας πως, θα τις διαχειριστείτε. Να θυμάστε πως, μέσα από τη δυσφορία και τη δυσκολία, εξελισσόμαστε. Η αλλαγή δεν έρχεται από την μια στιγμή στην άλλη – είναι λογικό.
Δεν χρειάζεται να βιάζεστε. Σημασία έχει να καταλάβετε το νόημα της προσπάθειας, να ανακαλύψετε στοιχεία για τον εαυτό σας, να αποκτήσετε περισσότερη δύναμη.
Μην επιτρέπετε στα λόγια των άλλων να σας στερούν την ψυχική σας ηρεμία.
