Ένας συνδυασμός που μοιάζει παράδοξος: υπάρχουν άνδρες που, αν και εξαιρετικοί μπαμπάδες, είναι κακοί ως σύντροφοι. Τα παιδιά τους, τους λατρεύουν αλλά εκείνοι πασχίζουν να διατηρήσουν μία υγιή σχέση με τη σύντροφό τους. Πρόκειται για μία κατάσταση που συχνά μπερδεύει και εξαντλεί συναισθηματικά τις γυναίκες.
Οι ειδικοί στον τομέα των συντροφικών σχέσεων έχουν παρατηρήσει κάποια συχνά μοτίβα συμπεριφοράς και έχουν να μοιραστούν ορισμένα κοινά γνωρίσματα των ανδρών που, παρότι εξαιρετικοί γονείς, ως σύντροφοι δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά.
Ως μπαμπάδες, είναι αφοσιωμένοι και βάζουν ως προτεραιότητα τις ανάγκες των παιδιών τους, αν και συχνά δεν καταφέρνουν το ίδιο με τη σύντροφο. Δεν χάνουν καμία εκδήλωση που συμμετέχει το παιδί τους, όμως δεν ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές ανάγκες της γυναίκας τους.
Το ερώτημα είναι, τι προκαλεί αυτή τη διαφορά; Πώς μπορεί ένας άνθρωπος που έχει τη δυνατότητα να καλλιεργεί τις σχέσεις και να φροντίζει τους ανθρώπους του, να μην ανταποκρίνεται στον συντροφικό του ρόλο;
Η απάντηση βρίσκεται στην κατανόηση των χαρακτήρων και των συμπεριφορών των συγκεκριμένων ανδρών. Οι ειδικοί έχουν παρατηρήσει 8 συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που επιδεικνύουν οι άνδρες που είναι εξαιρετικοί γονείς, όμως δεν είναι εξαιρετικοί σύντροφοι.
Τα 8 χαρακτηριστικά των ανδρών που είναι εξαιρετικοί μπαμπάδες αλλά κακοί σύζυγοι
- Συναισθηματικά μη διαθέσιμοι
- Ανάγκη ελέγχου
- Ασυνέπεια στη συμπεριφορά
- Δυσκολία στην επικοινωνία
- Ροπή προς την απάθεια
- Έλλειψη αυτογνωσίας
- Αδυναμία ανάληψης ευθύνης
- Αποφυγή συγκρούσεων
Η κατανόηση των 8 συμπεριφορών που δείχνουν ότι ένας καλός πατέρας χρειάζεται προσπάθεια ώστε να γίνει εξίσου καλός σύντροφος, είναι το κλειδί για την κατανόηση της προσωπικότητάς του και η αρχή για την επίλυση του ζητήματος.
Συναισθηματικά μη διαθέσιμοι
Το πρώτο και κυρίαρχο χαρακτηριστικό των ανδρών που χαρακτηρίζονται ως εξαιρετικοί μπαμπάδες αλλά κακοί σύντροφοι, είναι η έλλειψη συναισθηματικής διαθεσιμότητας προς τη σύντροφο. Οι άνδρες αυτοί, έχουν επενδύσει ιδιαίτερα στην καλλιέργεια της στοργικής σχέσης με τα παιδιά τους. Ωστόσο, στο επίπεδο της συντροφικής σχέσης, συχνά είναι απόμακροι ή μη διαθέσιμοι. Η έλλειψη συναισθηματικής διαθεσιμότητας εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Μπορεί ν’ αποφεύγουν να συζητήσουν, να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους, ή να μην μπορούν να στηρίξουν συναισθηματικά τη σύντροφό τους. Η απουσία συναισθηματικής εγγύτητας δημιουργεί απόσταση ανάμεσα στους συντρόφους και μπορεί να οδηγήσει τη σύντροφο σε έντονη θλίψη. Βέβαια, η απουσία συναισθηματικής διαθεσιμότητας, δεν γίνεται πάντα σκόπιμα ή κακοπροαίρετα. Συχνά, είναι αποτέλεσμα ψυχικού τραύματος, μη επαρκών συναισθηματικών δεξιοτήτων ή άλλων ψυχολογικών παραγόντων.
Ανάγκη ελέγχου
Η ανάγκη για έλεγχο εκπηγάζει από την ανασφάλεια και τον φόβο, ενώ μπορεί να εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους στη δυναμική των οικογενειακών σχέσεων. Στον γονεϊκό τους ρόλο, μπορεί η ανάγκη για έλεγχο να ερμηνεύεται ως προστατευτικότατα ή σταθερότητα, η οποία καταφέρνει να δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά. Οι άνδρες αυτοί μπορούν να καθιερώνουν αυστηρό πρόγραμμα, να τηρούν την πειθαρχία και να επιβλέπουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η ελεγκτική συμπεριφορά μπορεί να δρα ευνοϊκά, συντελώντας στην ευημερία και την ασφάλεια των παιδιών. Όταν όμως, η ελεγκτική συμπεριφορά επεκτείνεται στη συντροφική σχέση, διαταράσσει τις ισορροπίες. Η προσπάθεια άσκησης ελέγχου μπορεί να δυσχεραίνει τα συναισθήματα, τις ενέργειες και τις αποφάσεις της συζύγου. Μπορεί να οδηγεί σε ανισορροπία και να προκαλεί θυμό και συγκρούσεις.
Ασυνέπεια στη συμπεριφορά
Στη σχέση τους με τα παιδιά, οι άνδρες αυτοί καταφέρνουν να τηρούν τον λόγο τους και να είναι μία σταθερή και αξιόπιστη παρουσία στις ζωές τους. Η συνέπεια αυτή βοηθά στην ανάπτυξη της εμπιστοσύνης και της σταθερότητας στη σχέση γονιού και παιδιού. Αντίθετα, στη σχέση με τη σύζυγο, οι συγκεκριμένοι άνδρες μπορεί να είναι απρόβλεπτοι και ασυνεπείς. Ίσως να δίνουν υποσχέσεις που να τις αθετούν, να μην είναι σταθερά παρόντες στη σχέση, να έχουν διακυμάνσεις στα επίπεδα αφοσίωσης. Η κατανόηση και επίλυση αυτής της ασυνέπειας, είναι αναγκαία για τη βελτίωση της δυναμικής της συζυγικής σχέσης. Η αναγνώριση του γεγονότος ότι ένας αξιόπιστος πατέρας είναι, την ίδια στιγμή, ένας απρόβλεπτος σύντροφος, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για την επίλυση του ζητήματος.
Δυσκολία στην επικοινωνία
Στον ρόλο τους ως γονείς, οι άνδρες αυτοί μπορεί να καταφέρνουν να επικοινωνούν ξεκάθαρα και αποτελεσματικά με τα παιδιά τους. Μπορούν να καθοδηγούν, να διεξάγουν, να συμμετέχουν σε ανοιχτό και παραγωγικό διάλογο σχετικά με τις ανάγκες και τις ανησυχίες των παιδιών τους. Αντίθετα, στη σχέση με τη σύντροφο, οι δεξιότητες επικοινωνίας, πάσχουν. Μπορεί να πασχίζουν με την έκφραση των συναισθημάτων και των επιθυμιών τους, κάτι που οδηγεί σε παρανοήσεις ή συγκρούσεις. Αντίστοιχα, δυσκολεύονται να καταλάβουν και ν’ ανταποκριθούν στις συναισθηματικές ανάγκες της συζύγου τους. Η αδυναμία της αποτελεσματικής επικοινωνίας είναι πολύ απειλητική για έναν γάμο. Χωρίς την επικοινωνία, η επίλυση των συγκρούσεων είναι δύσκολη, η ανάπτυξη της εγγύτητας παρεμποδίζεται και η αμοιβαία κατανόηση μοιάζει αδύνατη. Μπορεί να κάνουν τις συζύγους τους να νιώθουν ασήμαντες ή αόρατες. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων επικοινωνίας είναι θεμελιώδης για τη βελτίωση της συζυγικής σχέσης, όμως απαιτεί προσπάθεια και από τους συντρόφους ή ακόμη και επαγγελματική βοήθεια.
Ροπή προς την απάθεια
Άνδρες που είναι καλοί μπαμπάδες αλλά όχι καλοί σύντροφοι, δείχνουν ενδιαφέρον για τις δραστηριότητες, την εκπαίδευση και την ευημερία των παιδιών τους. Όμως, στη σχέση με την γυναίκα τους, έχουν έναν πιο παθητικό ρόλο. Μπορεί να μην συμμετέχουν ενεργά στις λήψεις των αποφάσεων ή ν’ αποφεύγουν ν’ αναλάβουν πρωτοβουλία στη σχέση. Ως αποτέλεσμα, η γυναίκα αισθάνεται παραμέληση ή νιώθει να την πιέζει το υπερβολικό βάρος των ευθυνών που επωμίζεται στη σχέση. Η παθητική στάση ενός συζύγου μπορεί να έχει διάφορες πηγές-φόβος της σύγκρουσης, έλλειψη ενδιαφέροντος, αδυναμία διαχείρισης των συναισθημάτων του, είναι μόνο λίγα από τα πολλά ενδεχόμενα. Η παθητική στάση του άνδρα, οδηγεί σε έλλειψη ισορροπίας και θυμό. Είναι αναγκαίο να βρεθούν τρόποι ώστε οι σύντροφοι να είναι ισότιμοι στη σχέση.
Έλλειψη αυτογνωσίας
Οι άνδρες που, ως μπαμπάδες είναι εξαιρετικοί αλλά ως σύντροφοι είναι κακοί, μπορεί να έχουν εξαιρετική αντίληψη των αναγκών και των συναισθημάτων των παιδιών τους. Συχνά μπορούν να εντοπίσουν και ν’ ανταποκριθούν αποτελεσματικά στα συναισθήματα των παιδιών τους. Όμως, στη σχέση με τη σύντροφο, μπορεί να πάσχουν από χαμηλή αυτογνωσία. Ενδέχεται να μην καταλαβαίνουν πώς οι πράξεις και οι ενέργειές τους επηρεάζουν τη σύντροφό τους, ή να μην καταφέρνουν ν’ αναγνωρίσουν τις ίδιες τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Η έλλειψη αυτογνωσίας τους οδηγεί σε παρεξηγήσεις, συγκρούσεις και συναισθήματα απομόνωσης στη σχέση. Η έλλειψη αυτογνωσίας μπορεί να εμποδίζει τους άνδρες αυτούς απ’ το να δουν και να καταλάβουν τα συγκεκριμένα μοτίβα συμπεριφοράς που συνθλίβουν τη σχέση. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να μην καταφέρνουν να έχουν ουσιαστική και αποτελεσματική επικοινωνία, ούτε να επιλύουν τις συγκρούσεις τους.
Αδυναμία ανάληψης ευθύνης
Συχνά, άνδρες που είναι εξαιρετικοί μπαμπάδες αλλά όχι εξαιρετικοί σύντροφοι, δυσκολεύονται ν’ αποδεχτούν και ν’ αναλάβουν την ευθύνη των λαθών που κάνουν στη σχέση. Στη σχέση με τα παιδιά τους μπορεί να μην έχουν πρόβλημα ν’ αναλάβουν την ευθύνη και να ζητήσουν συγγνώμη, διδάσκοντάς τους την αξία της ανάληψης ευθύνης. Μπορεί όμως να μην καταφέρνουν ν’ αναλάβουν ευθύνη στη σχέση με τη σύντροφό τους, χρησιμοποιώντας περισπασμούς ή υπεκφυγές. Μπορεί να είναι πρώτοι στο να εντοπίζουν τα λάθη που κάνει η γυναίκα αλλά να μην μπορούν να δουν τα δικά τους, οδηγώντας σε συναισθήματα θυμού και συγκρούσεις στη σχέση. Η ανικανότητα ν’ αναλάβουν ευθύνη συχνά προέρχεται από τον φόβο τους ότι, η παραδοχή του λάθους τους, σημαίνει αδυναμία. Ενδέχεται ακόμη, να είναι ένας μηχανισμός άμυνας απέναντι στα συναισθήματα ενοχής ή ντροπής. Όποια και αν είναι η πηγή της συμπεριφοράς τους, αυτή η στάση τους μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό στη σχέση. Η επίλυση των ζητημάτων καλλιεργεί την ταπεινοφροσύνη και την προθυμία ν’ αναλάβετε την ευθύνη των πράξεων σας. Σημαίνει ότι κατανοείτε ότι, η παραδοχή του λάθους, δεν είναι σημάδι που μαρτυρά αδυναμία, αλλά αντίθετα, είναι ένδειξη δύναμης και ωριμότητας.
Αποφυγή συγκρούσεων
Στη σχέση με τα παιδιά τους, οι άνδρες αυτοί μπορεί να είναι ικανοί να διαχειριστούν αποτελεσματικά τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις, επιδεικνύοντας υποδειγματική κατανόηση και υπομονή. Αντίθετα, στη σχέση τους με τη σύντροφο, μπορεί ν’ αποφεύγουν την επίλυση των συγκρούσεων ή τις έντονες συζητήσεις. Μπορεί να επιλέγουν ν’ αποστασιοποιηθούν ή να κλειστούν στον εαυτό τους, από το να επικοινωνήσουν ανοιχτά και ειλικρινά, προσπαθώντας να επιλύσουν τα προβλήματα. Η αποφυγή των συγκρούσεων, οδηγεί στη συσσώρευση των ανεπίλυτων προβλημάτων, με αποτέλεσμα την αύξηση του στρες και της έντασης στη σχέση.
Tip: Η αναγνώριση και η κατανόηση των συμπεριφορών που μαρτυρούν ότι ένας άνδρας είναι εξαιρετικός ως πατέρας, όχι όμως και ως σύζυγος, είναι το πρώτο σημαντικό βήμα προς την εξέλιξη και η βελτίωση. Αν αναγνωρίσατε τα σημάδια αυτά στον εαυτό σας, είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι δεν πρέπει να τα δείτε ως αφορμή για κριτική ή επίκριση, αλλά μάλλον ως ευκαιρία για αναστοχασμό και προσωπική ανάπτυξη.
Να θυμάστε ότι σκοπός δεν είναι η ριζική αλλαγή του χαρακτήρα, αλλά η βελτίωση των δυναμικών της συζυγικής σχέσης. Είναι η ανάγκη να καλλιεργήσετε τα δυνατά σας σημεία, τα οποία έχετε ως πατέρας, ενώ παράλληλα ενισχύετε τις ιδιότητες που βελτιώνουν τη συντροφική σας σχέση, ώστε να γίνετε ένας υποστηρικτικός και με κατανόηση σύζυγος. Το ταξίδι της αυτοβελτίωσης άλλωστε, συχνά περιλαμβάνει την αναγνώριση των ελαττωμάτων και την προσπάθεια ανάπτυξης συναισθηματικής νοημοσύνης, επικοινωνιακών δεξιοτήτων και της ικανότητας διαχείρισης και επίλυσης των συγκρούσεων αποτελεσματικά και εποικοδομητικά.
Συχνά, η προσπάθεια αυτή μπορεί να γίνει και με την καταφυγή στην επαγγελματική βοήθεια, όπως η ψυχοθεραπεία, ή η συμβουλευτική, η οποία θα σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα προβληματικά στοιχεία της συμπεριφοράς σας. Το κυριότερο είναι να δείξετε υπομονή, ενσυναίσθηση και να έχετε ανοιχτό μυαλό. Άλλωστε, η βελτίωση των ανθρωπίνων σχέσεων είναι μία διεργασία που απαιτεί υπομονή και από τις δύο πλευρές. Αν είστε απ’ την πλευρά του συζύγου, κατανοήστε την οπτική της γυναίκας, τα συναισθήματά της, και προσπαθήστε να βελτιώσετε την ποιότητα της σχέσης σας.
Ο ρόλος του συζύγου, είναι εξίσου σημαντικός με τον ρόλο του πατέρα στην οικογένεια. Η εξισορρόπηση των δύο ρόλων δημιουργεί μία ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή, γεμάτη με αμοιβαίο σεβασμό, αγάπη και κατανόηση. Ξεκινήστε το ταξίδι της προσωπικής εξέλιξης, για χάρη τόσο των παιδιών όσο και της συντρόφου σας, αλλά κυρίως για εσάς. Άλλωστε, η ιδιότητα του καλού πατέρα και του καλού συζύγου, κάνει έναν άνδρα να είναι σπουδαίος.
