Υπερβολική σκέψη: μπορεί να σας κάνει να χάσετε πολλά πραγματικά υπέροχα πράγματα στη ζωή σας. Μπορεί να είστε τόσο απασχολημένοι με το να ανησυχείτε για το τι μπορεί να πάει στραβά ή τι μπορεί να σκεφτούν οι άνθρωποι, ώστε να ξεχάσετε να ζήσετε πραγματικά τη ζωή σας.
Αυτές είναι οι 8 σημαντικές εμπειρίες ζωής που συχνά χάνουν όσοι κάνουν υπερανάλυση των πάντων!
8 σημαντικές εμπειρίες που χάνουμε απ’ τη ζωή μας όταν υπεραναλύουμε τα πάντα, είναι:
- η χαρά του αυθορμητισμού
- η χαρά του αποροσδόκητου
- ο ενθουσιασμός του ρίσκο
- το τώρα
- η εμπιστοσύνη στο ένστικτο
- η σύνδεση με τους άλλους
- η αποδοχή των ατελειών
- η τέχνη της μη προσκόλλησης
Η χαρά του αυθορμητισμού
Ο αυθορμητισμός είναι φρεσκάδα και χαρά για τη ζωή. Είναι ένα ταξίδι που πας με καλούς φίλους χωρίς να το έχεις οργανώσει, η απόφασή σου να κάνεις κάτι νέο. Όσοι υπεραναλύουν τα πάντα στη ζωή, χάνουν την ικανοποίηση των αυθόρμητων αποφάσεων. Κάποιες απ’ τις ομορφότερες εμπειρίες που έχει να προσφέρει η ζωή, δεν τις σχεδιάζουμε.
Η χαρά του απροσδόκητου
Όσο και αν το θέλουμε, είναι αδύνατον να προβλέψουμε και να σχεδιάσουμε τα πάντα. Πολύ συχνά, η ζωή είναι απρόβλεπτη. Η χαρά της ζωής δεν βρίσκεται στο ν’ αποφεύγουμε, αλλά ν’ αγκαλιάζουμε και να χαιρόμαστε το απροσδόκητο. Το αναπάντεχο μπορεί να είναι τρομακτικό, μπορεί να είναι και συναρπαστικό, είναι ζήτημα οπτικής.
Ο ενθουσιασμός του ρίσκο
Η υπερανάλυση μας κρατάει μακριά από κινδύνους και ρίσκο. Ορισμένες φορές, ένα ρίσκο μπορεί να μας προσφέρει μία σημαντική εμπειρία και ένα μοναδικό συναίσθημα. Ως ρίσκο δεν εννοούμε πάντα ακραία και επικίνδυνα αθλήματα, αλλά μπορεί να είναι κάτι που είναι πρωτόγνωρο για εμάς
Το τώρα
Η ανάλωση όλου του πολύτιμου χρόνου στη στρατηγική οργάνωση του μέλλοντος, κατατρώει τη χαρά του να ζεις το παρόν. Έρευνα το Harvard έχει διαπιστώσει ότι το 47% του χρόνου μας αφιερώνεται στον σχεδιασμό του αύριο, χάνοντας κάθε στιγμή από το τώρα: την ομορφιά του ηλιοβασιλέματος, τη γεύση του καφέ. Οι στιγμές είναι φευγαλέες, μοναδικές και δεν γυρίζουν πίσω.
Η εμπιστοσύνη στο ένστικτο
Τα ένστικτα είναι έμφυτες, ανθρώπινες λειτουργίες που, στο πέρασμα των αιώνων έχουν τελειοποιηθεί. Η αποσιώπηση των φαινομενικά ανεξήγητων μηνυμάτων που μας στέλνει το ένστικτο και η υπερανάλυση με τη λογική, μπορεί να μας οδηγήσει σε αποφάσεις ακατάλληλες για εμάς.
Η σύνδεση με τους άλλους
Η υπερανάλυση μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στη σύνδεσή μας με τους άλλους. Φιλτράρουμε την κάθε μας σκέψη και λογοκρίνουμε τον εαυτό μας, με αποτέλεσμα να ξεχνάμε την ουσιαστική σύνδεση με τους ανθρώπους στη ζωή μας.
Η αποδοχή των ατελειών μας
Η υπερανάλυση πηγαίνει χέρι-χέρι με την αμφισβήτηση του εαυτού και την αυτοκριτική. Η υπερβολική σκέψη και ανάλυση της κάθε μας ατέλειας, που έχουμε ως άνθρωποι, μπορεί να είναι εξουθενωτική. Κυρίως, είναι ανώφελη, αφού οδηγεί στη σύγκριση και κάνοντάς μας ανίκανους να εκτιμήσουμε την μοναδικότητά μας.
Η τέχνη της μη προσκόλλησης
Η υπερανάλυση είναι αποτέλεσμα της θέλησής μας να έχουμε τον έλεγχο κάθε κατάστασης. Στην πραγματικότητα, είναι αδύνατον να ελέγξουμε ή να προβλέψουμε τα περισσότερα απ’ όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Δεν είναι απλό να σταματήσουμε να επιμένουμε να ελέγχουμε τις καταστάσεις τις ζωή μας, αλλά τα οφέλη από την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας ν’ ανταποκριθούμε, είναι ασύγκριτα.
