Εάν ξεφυλλίσεις ένα άλμπουμ με παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Αθήνας θα διαπιστώσεις πως στο πέρασμα των δεκαετιών η πόλη έχει αλλάξει ριζικά.
Το «πρόσωπο» της πρωτεύουσας έχει «μεταμορφωθεί» πολλές φορές και σήμερα σχεδόν τίποτα δεν θυμίζει την Αθήνα του 50′ για παράδειγμα. Ακόμα και οι μεγαλύτερης ηλικίας κάτοικοι ίσως δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν την πόλη και τις περιοχές της, αν δουν φωτογραφίες της με άρωμα άλλης εποχής.
Μία τέτοια φωτογραφία είναι και η παρακάτω. Είναι τραβηγμένη πριν από έναν αιώνα. Αναγνωρίζεις τον δρόμο που φαίνεται στην φωτογραφία; Αν είσαι κάτοικος Αθηνών σίγουρα έχεις περάσει από εκεί.
Κουίζ για την παλιά Αθήνα: Αναγνωρίζεις τον δρόμο που φαίνεται στην φωτογραφία;
Αν δεις την απάντηση δεν θα πιστεύεις πώς έχει αλλάξει το σημείο με τα χρόνια.
-Πειραιώς
-Συγγρού
-Λ. Αθηνών
Η απάντηση στο κουίζ για την παλιά Αθήνα
Στη φωτογραφία που έχει τραβηχτεί στις 12 Ιουνίου 1937 από τον φωτογράφο Willy Pragher. Αρχεία Φράιμπουργκ (Freiburg).
Η Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού είναι μια σύγχρονη λεωφόρος, η οποία συνδέει το κέντρο των Αθηνών με το Φάληρο και την Καλλιθέα στην περιοχή Τζιτζιφιές. Κατασκευάστηκε σχεδόν ακριβώς στην ίδια ευθεία που βρισκόταν κατά την αρχαιότητα πλατιά οδός, και κατά τα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους καρόδρομος, που κάλυπταν τις ανάγκες μεταφοράς ανθρώπων και αγαθών, από και προς το λιμάνι του Φαλήρου. Αποτελεί τμήμα της Εθνικής Οδού 91.
Η σύλληψη της ιδέας κατασκευής του συγχρόνου δρόμου έλαβε χώρα κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, περίοδο εκσυγχρονισμού και μεγάλων δημοσίων έργων, επί πρωθυπουργίας του Χαριλάου Τρικούπη (1881-1895). Η κατασκευή της λεωφόρου ξεκίνησε το 1898, βάσει σχεδίων που πραγματοποίησε ένας μηχανικός του ελληνικού στρατού, ο Ιωάννης Γενίσαρλης. Μεγάλο τμήμα του έργου χρηματοδοτήθηκε από κληροδοτήματα του Ανδρέα Συγγρού, του οποίου και το όνομα φέρει.
Αξιοσημείωτα κατά μήκος της τότε οδού Φαλήρου, ένα χρόνο μετά τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, και συγκεκριμένα στις 14 Φεβρουαρίου 1898, πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ από τους Γ. Καρδίτση και Ι. Κυριακό. Στον τόπο της αποτυχημένης απόπειρας χτίστηκε σε ανάμνηση ο Ιερός Ναός του Αγίου Σώστου.
Οι εργασίες της λεωφόρου ολοκληρώθηκαν πολύ αργότερα, κατά τη διακυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου (1928-1932). Με τη Μικρασιατική Καταστροφή να αποτελεί πρόσφατο παρελθόν (1922), άρχισαν να δημιουργούνται κατά μήκος της από Έλληνες της προσφυγιάς γειτονιές όπως η Νέα Σμύρνη, ο Νέος Κόσμος και η Καλλιθέα.
Το φουτουριστικό στίγμα που αποδόθηκε στη λεωφόρο Συγγρού ενέπνευσε με πολλούς τρόπους τους λογοτέχνες της γενιάς του 1930. Τη λεωφόρο Συγγρού έφερε στα ελληνικά γράμματα το 1929 ο συγγραφεύς Γιώργος Θεοτοκάς (1905-1966) αναφέροντάς τη στο έργο του «Ελεύθερον πνεύμα». Τη «Λεωφόρο Συγγρού, 1930» – αφιερωμένη στον Θεοτοκά – θα κάνει ποίημα και ο νομπελίστας ποιητής Γεώργιος Σεφέρης (1900-1971).
Ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος χαρακτηρίζεται ως ταχείας κυκλοφορίας. Ξεκινά από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και καταλήγει στο Φαληρικό Δέλτα, διαθέτοντας τέσσερις λωρίδες ανά κατεύθυνση συν τους βοηθητικούς παράδρομους, με πολλούς ανισόπεδους κόμβους και υπόγειες διαβάσεις. Στο πρόσφατο παρελθόν, η Συγγρού διέθετε σχετικά κακή φήμη λόγω της υπάρξεως κατά μήκος της πολλών νυχτερινών κέντρων και οίκων ανοχής, κάτι που εμπόδιζε την καθιέρωσή της ως επιχειρηματικό κέντρο.
Ωστόσο, τα τελευταία λίγα χρόνια το προφίλ της έχει αναβαθμιστεί σημαντικά, ενώ πλέον σε αυτή έχουν δημιουργηθεί επαγγελματικοί χώροι υψηλών προδιαγραφών. Κατά μήκος της στεγάζονται το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, το Ιωσηφόγλειο Ορφανοτροφείο, πολυτελή ξενοδοχεία, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (παλαιό εργοστάσιο της ζυθοποιίας Φιξ), επιβλητικά κτίρια ιδιωτικών επιχειρήσεων, καθώς και κέντρα πολιτισμού με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Πηγή πληροφοριών: wikipedia
