Αρχαιολόγος βρήκε τυχαία το κεφάλι αγάλματος ενός αρχαίου Έλληνα θεού – Αποκαλύφθηκε λόγω της κακοκαιρίας Daniel

Ο ερευνητής αρχαιολόγος της Λιβύης, Issam Menfi, βρήκε το κεφάλι του αγάλματος του Βάκχου, το οποίο χρονολογείται από την ελληνική εποχή, μέσα σε ένα κανάλι νερού, κοντά στην αρχαία πόλη της Κυρήνης.

Πίσω από την ακτή της Μεσογείου, στους πρόποδες της περιοχής al-Jabal al-Akhdar, βρίσκεται η αρχαία πόλη της Κυρήνης. Η σημερινή της θέση είναι στο Σαχάτ, της ανατολικής Λιβύης. Η Κυρήνη ιδρύθηκε το 631 π.Χ. από μια ομάδα μεταναστών από την Σαντορίνη, το ελληνικό νησί, στο Αιγαίο Πέλαγος.

Ο Βάττος, ο πρώτος βασιλιάς τους, ίδρυσε τη δυναστεία των Βαττιάδων, η οποία κυβέρνησε την Κυρήνη για οκτώ γενιές (μέχρι το 440 π.Χ.). Υπό την κυριαρχία των Βαττιάδων, η πόλη άνθισε οικονομικά και επεκτάθηκε σε διάφορα λιμάνια, γνωστά σήμερα ως Marsa Susah, al-Marj και Benghazi.

Ωστόσο, με την άνοδο της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου, το 323 π.Χ., η Κυρήνη έγινε ένα από τα κέντρα με τη μεγαλύτερη πνευματική επιρροή στον κλασικό κόσμο. Με μια ιατρική σχολή και σπουδαίους φιλοσόφους, η Κυρήνη προκάλεσε τελικά το ενδιαφέρον των Ρωμαίων και τέθηκε υπό τον έλεγχό τους το 96 π.Χ. Η επαρχία της Κυρηναϊκής ενώθηκε (πολιτικά) με την Κρήτη το 67 π.Χ., καθιστώντας την Κυρήνη τοπική πρωτεύουσα.

Η Κυρήνη γνώρισε δύο αιώνες σχετικής ειρήνης και ευημερίας υπό ρωμαϊκή κυριαρχία, η οποία διακόπηκε από μια εξέγερση των Εβραίων της Κυρήνης το 115 μ.Χ., με αποτέλεσμα τη σταθερή παρακμή της πόλης, στην συνέχεια. Η παρακμή της Κυρήνης επιδεινώθηκε από έναν ισχυρό σεισμό το 365 μ.Χ. Η κατάκτησή της από τους Άραβες, το 642 μ.Χ. σφράγισε τη μοίρα της πόλης, αφήνοντάς την σε ερείπια που βρίσκονται ακόμη και σήμερα.

Το αντικείμενο που ανακαλύφθηκε ως αποτέλεσμα της καταιγίδας Daniel που έπληξε την ανατολική περιοχή της Λιβύης, τον περασμένο Σεπτέμβριο, σύμφωνα με το Λιβυκό Πρακτορείο Ειδήσεων, διασώθηκε από τον Menfi για επιστημονικούς σκοπούς.

Το πρακτορείο ανέφερε ακόμη ότι το κεφάλι του αγάλματος είναι η μορφή του θεού Βάκχου, που είναι γνωστός επίσης και ως “Διόνυσος”. “Βάκχος” ήταν το πιο κοινό όνομα στη ρωμαϊκή εποχή. Είναι ο θεός της αμπελουργίας και του κρασιού. Το άγαλμα παραδόθηκε στην Αρχή Ελέγχου Αρχαιοτήτων της Κυρήνης.

Ο Βάκχος συνδεόταν επίσης με τη γονιμότητα, την δραματουργία και το γλέντι. Όσον αφορά την γεωργία, ο Βάκχος απεικονιζόταν ως θεός των δέντρων και του δάσους, και συχνά τον αναζητούσαν για να βοηθήσει τους οπωρώνες να αναπτυχθούν.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ