Οι επιστήμονες ανέπτυξαν έναν «Doom» αλγόριθμο, ο οποίος χρησιμοποιώντας την ιστορία της ζωής ενός ανθρώπου μπορεί να προβλέψει πώς θα ζήσει αλλά και το πότε θα πεθάνει.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Nature Computational Science, το μοντέλο «life2vec» είναι ακριβές περίπου στο 78% του χρόνου, γεγονός που το τοποθετεί στο ίδιο επίπεδο με άλλους αλγορίθμους που έχουν σχεδιαστεί για να προβλέπουν παρόμοια αποτελέσματα ζωής.
Σε αντίθεση με άλλα μοντέλα, το life2vec λειτουργεί σαν chatbot, χρησιμοποιώντας υπάρχουσες λεπτομέρειες για να προβλέψει τι θα ακολουθήσει.
Κατασκευάστηκε από επιστήμονες στη Δανία και τις ΗΠΑ, οι οποίοι εκπαίδευσαν έναν αλγόριθμο μηχανικής μάθησης σε μια τεράστια δεξαμενή δεδομένων, τροφοδοτώντας τον με κάθε είδους πληροφορίες για πάνω από έξι εκατομμύρια πραγματικούς ανθρώπους από την Δανία, όπως εισόδημα, επάγγελμα, τόπο διαμονής, τραυματισμούς και ιστορικό εγκυμοσύνης.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα μοντέλο που μπορεί να επεξεργαστεί απλή γλώσσα και να παράγει προβλέψεις σχετικά με την πιθανότητα ενός ατόμου να πεθάνει νωρίς ή το εισόδημα που θα έχει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Ορισμένοι από τους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε πρόωρο θάνατο περιλαμβάνουν το να είναι κανείς άνδρας, να έχει διάγνωση ψυχικής υγείας ή να ασκεί εξειδικευμένο επάγγελμα. Πράγματα που συνδέονται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής περιλαμβάνουν το υψηλότερο εισόδημα ή το να έχει κανείς ηγετικό ρόλο.
Θεωρώντας κάθε μέρος της ζωής σας σαν να ήταν λέξεις σε μια πρόταση, ο αλγόριθμος «life2vec» προβλέπει πού θα καταλήξει η ιστορία με βάση όσα έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής.
Ακριβώς όπως οι χρήστες του ChatGPT του ζητούν να γράψει ένα τραγούδι, ποίημα ή δοκίμιο, οι επιστήμονες μπορούν να θέσουν στο life2vec απλές ερωτήσεις όπως “θάνατος εντός τεσσάρων ετών;” για ένα συγκεκριμένο άτομο.
Το μοντέλο εκπαιδεύτηκε με δεδομένα από το 2008 έως το 2016. Με βάση τα δεδομένα του πληθυσμού τους, προέβλεψε σωστά ποιος είχε πεθάνει μέχρι το 2020 σε περισσότερα από τα τρία τέταρτα των περιπτώσεων.
Ο αλγόριθμος δεν είναι διαθέσιμος για το ευρύ κοινό -ή τις εταιρείες-, προκειμένου να προστατευτούν τα προσωπικά δεδομένα των ανθρώπων των οποίων τα στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν για την εκπαίδευση του συστήματος, όπως δήλωσε στη DailyMail ο επικεφαλής ερευνητής Sune Lehmann.
«Εργαζόμαστε ενεργά για να βρούμε τρόπους να μοιραστούμε ορισμένα από τα αποτελέσματα πιο ανοιχτά, αλλά αυτό απαιτεί περαιτέρω έρευνα που θα γίνει με τρόπο που να μπορεί να εγγυηθεί την ιδιωτικότητα των ατόμων που συμμετέχουν στη μελέτη» τόνισε ο Lehmann, που είναι καθηγητής δικτύων και πολύπλοκων συστημάτων στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δανίας.
Ακόμη και όταν το μοντέλο γίνει διαθέσιμο στο κοινό, οι νόμοι περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής της Δανίας θα καθιστούσαν παράνομη τη χρήση του «life2vec» για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με άτομα.
Πώς συνδυάζει τα δεδομένα ο αλγόριθμος
Με τον ίδιο τρόπο που το ChatGPT και άλλα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα εκπαιδεύτηκαν με βάση σωρεία υπαρχόντων γραπτών έργων, το life2vec διδάχθηκε με δεδομένα από τη ζωή των ανθρώπων, που γράφτηκαν ως μια σειρά από προτάσεις πλούσιες σε δεδομένα.
Αυτές περιλαμβάνουν προτάσεις όπως «Τον Σεπτέμβριο του 2012, ο Φρανσίσκο έλαβε είκοσι χιλιάδες κορώνες Δανίας ως φύλακας σε ένα κάστρο στην Ελσινόρη» ή «Κατά τη διάρκεια του τρίτου έτους της στο γυμνάσιο, η Ερμιόνη παρακολούθησε πέντε μαθήματα επιλογής».
Ο Lehmann και η ομάδα του ανέθεσαν διαφορετικά tokens σε κάθε πληροφορία και όλα αυτά τα δεδομένα χαρτογραφήθηκαν σε σχέση μεταξύ τους. Οι κατηγορίες στις ιστορίες ζωής των ανθρώπων καλύπτουν όλο το φάσμα των ανθρώπινων εμπειριών. Αυτό που κάνει ο αλγόριθμος «life2vec» είναι να χαρτογραφεί τον τεράστιο αστερισμό των παραγόντων που συνθέτουν τη ζωή ενός ατόμου, επιτρέποντας σε κάποιον να του ζητήσει να κάνει μια πρόβλεψη με βάση εκατομμύρια άλλους ανθρώπους και πολλούς πολλούς παράγοντες.
Μπορεί επίσης να κάνει προβλέψεις για την προσωπικότητα των ανθρώπων. Για να γίνει αυτό, ο Lehmann και η ομάδα του εκπαίδευσαν το μοντέλο να προβλέπει τις απαντήσεις των ανθρώπων σε ερωτήσεις ενός τεστ προσωπικότητας.
Ο Lehmann τονίζει ότι τα δεδομένα ήταν όλα από τη Δανία, οπότε αυτές οι προβλέψεις μπορεί να μην ισχύουν για τους ανθρώπους που ζουν σε άλλα μέρη – εκτός από το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανώς δεν θέλουν πραγματικά να ξέρουν πότε θα πεθάνουν.
«Το μοντέλο ανοίγει σημαντικές θετικές και αρνητικές προοπτικές για να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν πολιτικά. Παρόμοιες τεχνολογίες για την πρόβλεψη των γεγονότων της ζωής και της ανθρώπινης συμπεριφοράς χρησιμοποιούνται ήδη σήμερα μέσα σε εταιρείες τεχνολογίας που, για παράδειγμα, παρακολουθούν τη συμπεριφορά μας στα κοινωνικά δίκτυα, μας σκιαγραφούν με εξαιρετική ακρίβεια και χρησιμοποιούν αυτά τα προφίλ για να προβλέψουν τη συμπεριφορά μας και να μας επηρεάσουν. Η συζήτηση αυτή πρέπει να αποτελέσει μέρος της δημοκρατικής συζήτησης, ώστε να εξετάσουμε πού μας οδηγεί η τεχνολογία και αν αυτή είναι μια εξέλιξη που θέλουμε» δήλωσε ο Lehmann στο Newswise.
πηγή: FOXreport.gr
