Οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως ένα κτίριο ηλικίας 3.000 ετών σε ένα αρχαίο ιερό αφιερωμένο στον θεό της Σελήνης, Σιν.
Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στην ιερή πόλη Soğmatar στο πλαίσιο του προγράμματος “Κληρονομιά για το Μέλλον” του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμoύ, ανάγοντας την ιστορία του χώρου στη Νεό – Ασσυριακή περίοδο και αποκαλύπτοντας νέα στρώματα του πνευματικού και διοικητικού παρελθόντος της περιοχής.
Κοντά στο χωριό Yağmurlu στη Σανλιούρφα της νοτιοανατολικής Τουρκίας, η αρχαία πόλη Soğmatar προσελκύει το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων και των ιστορικών λόγω του κοσμικού της συμβολισμού.
Στην αρχαιότητα, ο χώρος ήταν ιερό κέντρο αφιερωμένο στον Σιν, τον θεό της Σελήνης στην Μεσοποταμιακή μυθολογία και τον Σάμας, τον θεό του Ήλιου στη θρησκεία της Ακκαδίας – θεότητες που αναπαριστούσαν την κοσμική τάξη και το θείο φως.
Οι ανασκαφές στην ιερή πόλη Soğmatar, διεξάγονται με επικεφαλής τον Celal Uludağ, τον διευθυντή του μουσείου της Σανλιούρφα, σε συνεργασία με το υπουργείο πολιτισμού και τουρισμού.
Την ομάδα που εργάζεται επί του πεδίου, συντονίζουν η Δρ. Süheyla İrem Mutlu και o Δρ. Semih Mutlu απ’ το πανεπιστήμιο της Χαρράν, διεξάγοντας παράλληλα τις ανασκαφές στον κεντρικό τύμβο και την περιβάλλουσα νεκρόπολη.
Η Δρ. Mutlu ανακοίνωσε την ανακάλυψη του μεγάλου δημόσιου συμπλέγματος της Εποχής του Σιδήρου, επισημαίνοντας: «Η δομή ανάγεται στη Νέο -Ασσυριακή περίοδο, γύρω στην πρώτη χιλιετία π.Χ. Έχουμε ταυτοποιήσει επτά αλληλοσυνδεόμενες αίθουσες με τοίχους μέχρι και δύο μέτρα σε ύψος και πάχους ενός μέτρου. Αυτό μαρτυρά πως η Soğmatar, εκτός από θρησκευτικό, ήταν και διοικητικό ή κοινοτικό κέντρο».
Η αρχαία πόλη Sogmatar
Μέχρι σήμερα, οι ομάδες των ανασκαφών έχουν φέρει στο φως 83 πετρόχτιστους τάφους, στους οποίους υπάρχουν φρεατώδεις τάφοι της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (περ. 2.400 π.Χ.) και τάφοι με σκάλες της Ρωμαϊκής περιόδου.
Οι ταφές αυτές της ελίτ, υποδηλώνουν ότι η Soğmatar ήταν για αιώνες νεκρόπολη της ελίτ.
Οι ακαδημαϊκοί εκτιμούν πως η Soğmatar ανήκε σ’ ένα ευρύτερο δίκτυο αστρικής λατρείας που συνδεόταν με τους ναούς της Σελήνης και του Ήλιου στη Χαραάν και Oυρ, σχηματίζοντας ένα “κοσμικό τοπίο” όπου η ουράνια λατρεία διαμόρφωνε το τελετουργικό και το αστικό σχέδιο.
Η δημόσια δομή που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, προσθέτει μια πολιτειακή και κοινωνική διάσταση σε ό,τι μέχρι πρότινος ήταν γνωστό πως λειτουργούσε κυρίως ως θρησκευτικό κέντρο.
