Στο μέσον του θέρους ο ηρωικός ΑντώνηςΣαμαράς παλεύει για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, πλην όμως φευ προδίδεται. Του χρόνου το καλοκαίρι, να ’μαστε καλά, θα ξαναβγούν στην αγορά με μειωμένο ΦΠΑ οι μπουγάτσες – υπό
την προϋπόθεση να έχουν πέσει τα σπρεντ της μαλακίας.
Διότι, κυρίες και κύριοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, παρά τις προσπάθειες της Τρόικαςνα πεθάνουμε σωστά, πεθαίνουμελάθος.
Αυτοί οι Τροϊκανοί μού φαίνονται πιο αυστηροί παρά ποτέ. «Εφεδρεία» τους λέμε εμείς, «κινητικότητα», «διαθεσιμότητα», τίποτα! τα τέρατα απαιτούν απολύσεις.
Μάλιστα, τόσους τώρα, τόσους αύριο, τόσους μεθαύριο! Με όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, ΑΦΜ και ΑΜΚΑ παρακαλώ! «Και τι είμαι εγώ;», σου λέει ο κ. ΚυριάκοςΜητσοτάκης, «κουκουλοφόρος; Να βάλω την κουκούλα και να βγω στα μπλόκα στα σταυροδρόμια και να δείχνω τους συμπατριώτες μου με το δάκτυλοΑυτός είναι δημόσιος υπάλληλος, να λέω
και να πιάνουν τον πατέρα μπροστά στα παιδιά του; Δεν είμαι εγώ για τέτοια!». Σωστός ο Κυριάκος. Δεν μπορεί η Τρόικα να φέρνει σε τόσοδύσκοληθέση τα ανδρείκελάτης.
Τι θα γίνει ο κάθε συνεργάτης, όταν φύγουν οι Γερμανοί. Διότι οι Γερμανοί θα (ξανα)φύγουν. Επειδή κάνουν τα ίδιαλάθη. Εξις δευτέρα φύσις. Κάθεται τώρα ο γραφειοκράτης στο Βερολίνο και με γοτθική μεθοδικότητα σχεδιάζει, τακτοποιεί, κατανέμει: εφεδρείακινητικότηταδιαθεσιμότητα
απλώς θέμα διαχείρισηςανθρώπινωνπόρων, εξεύρεσης τελικώνλύσεων – όπως για τη ζωή του Μήτσου, λόγου χάριν! Α πάγαινε, παιδί μου, τεμπέλη, διεφθαρμένε, περιττέ.
Είναι θέμα μάνατζμεντ. Nothing personal! Αν δεν έχεις μπάρμπα απ’ την Κορώνη, σε τρώει η μαρμάγκα απ’ τη Μεθώνη.
[Στοσημείοαυτό θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάμω μια φρίττουσα επισήμανση φρικτών αναλογιών: το ειδεχθέςειδοποιό χαρακτηριστικό του ναζισμού, αυτό που του εξασφάλισε αδόκητη λαϊκή αποδοχή και λυσσώδη υποστήριξη, ήταν η νομιμοποίησητουεγκλήματος. Μάλιστα η
καθ–ιέρωση του εγκλήματος. Του οικονομικού εγκλήματος. Ο ναζισμός έδωσε την ευκαιρία στους Γερμανούς να ιδιοποιούνται προϊόντα εγκλημάτων. Εγκλημάτων που διέπραττε το καθεστώς ή επέτρεπε όταν δεν παρότρυνε τους υπηκόους του να διαπράξουν οι ίδιοι.
Οι κατασχέσεις περιουσιών για ρατσιστικούς και πολιτικούς λόγους στο εσωτερικό, η λαφυραγώγηση λαών και χωρών στο εξωτερικό, έδινε τη δυνατότητα στον κάθε Γερμανό, αν το ήθελε, να συμμετέχειο ίδιος ή να επωφελείται από ένα όργιοπλουτισμού. Μάλιστα ο κομφορμισμός ενός καθεστώτος που βασιζόταν στην εκτέλεσηδιαταγών, με την απελευθέρωση του βολονταρισμού ως προς την έκδοση και την ερμηνεία τους, έκανε το λουτρό αίματος βούτυρο στο ψωμί του κάθε καθάρματος.
Σήμερα, η λαφυραγώγηση δεν βασίζεται σε διαταγές αλλά σε θεσμούς. Δεν είναι ο βολονταρισμός ενός ναζί που σου βουτάει το σπίτι, αλλά η νομιμότης μιας δανειακήςσύμβασης. Δεν είναι η στρατιωτική ήττα που καθαιρεί την Ασυλία της χώρας σου, αλλά η κυβέρνησήτης που την αίρει. Ούτε μπορεί να επωφεληθεί ο πάσα εις απ’ την εγκληματικότητα του συστήματος των 2.000.000 ανέργων, των 5.000.000πουφυτοζωούν κι όσων έχουν αυτοκτονήσει, παρά μόνο αν έχει τις απαιτούμενες διαπιστεύσεις και την πρέπουσα διαβάθμιση. Ας πούμε ο Μπαρόζο. Δεν έχει σημασία αν είναι ένας μαλάκας, σημασία έχει ότι είναι ένα ιερόπρόσωπο. Το ίδιο και οι Δυνατοί. Δεν έχει σημασία τιείναι, αλλά τικατέχουν. Ετσι λειτουργεί η (αστική) δημοκρατία, δεν χρειάζεται ούτε παράγει το οικονομικόέγκλημα όπως ο ναζισμός, αρκείται σε μια εγκληματικήοικονομία και παραοικονομία. Οπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 49% του παγκόσμιου πλούτου. Οπερ έδει δείξαι]…
Πληνόμως, σας παρακαλώ: όσο διαρκεί η γερμανικήπροεκλογικήπερίοδος – είναι κι αυτή για εμάς ιερή – εμείς νηστείακαιπροσευχή – θα κινηθούμε «ικέτες στη Ρώμη» για τα αιτήματά μας μετά.
Εωςτότε ας αρκεστούμε στο νεύμα εκείνο της κυρίας Μέρκελ προς τον κ. ΑντώνηΣαμαρά, να ’ρθει πιο μπροστά. Πολύ μου θύμισε το νεύμα αυτό, το νεύμα εκείνο του Ανδρέα προς τη Μιμή απ’ τη σκάλα του αεροπλάνου που τους έφερε απ’ το Χέρφηλντ.