Ήταν 7 Ιουνίου του 1993 όταν στον αυτοκινητόδρομο 9 της Autobahn που συνδέει τη Νυρεμβέργη με το Μόναχο στη Γερμανία, ο μεγάλος Ντράζεν Πέτροβιτς άφησε στην άσφαλτο τη τελευταία του πνοή.
Το αυτοκίνητο που οδηγούσε η 23χρονη Κλάρα Ζαλάντζι «καρφώθηκε» με ταχύτητα σε φορτηγό. Ο Ντράζεν, δεν οδηγούσε επειδή το δίπλωμά του είχε λήξει εκείνη την ημέρα, ενώ είχε αποκοιμηθεί στη θέση του συνοδηγού, δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
29 χρόνια γεμάτα επιτυχίες
Γεννημένος στις 22 Οκτωβρίου του 1964 στο Σίμπενικ ο σπουδαίος Ντράζεν πρόλαβε να ζήσει και να κατακτήσει τα πάντα. Συγκεκριμένα, αναδείχθηκε δύο φορές Πρωταθλητής Ευρώπης (1985, 1986), δύο φορές Κυπελλούχος Ευρώπης (1987, 1989), ενώ κατέκτησε 3 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες (αργυρό το 1988 και το 1992, χάλκινο το 1984), 2 μετάλλια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (χρυσό το 1990, χάλκινο το 1986) και 2 μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ (χρυσό το 1989, χάλκινο το 1987), μέλος της 3ης καλύτερης πεντάδας του ΝΒΑ το 1993 και την παρουσία του στους τελικούς του ΝΒΑ το 1990.
Οι “ατάκες” των σπουδαίων αντιπάλων για τον Πέτροβιτς
Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα λόγια κάποιων τεράστιων παικτών μπάσκετ, που αντιμετώπισαν τον σπουδαίο Γιουγκοσλάβο και μετά την διάσπαση της χώρας, Κροάτη άσο.
Μάικλ Τζόρνταν: «Ήταν συναρπαστικό να παίζεις εναντίον του Ντράζεν. Δώσαμε κάποιες σπουδαίες μάχες στο παρελθόν και δυστυχώς ήταν σύντομες μάχες. Είναι ο μοναδικός που με κοίταζε στα μάτια».
Ρέτζι Μίλερ: «Θεωρούμαι ως ο μεγαλύτερος σουτέρ, αλλά ο μεγάλος Ντράζεν ήταν η Νέμεσις μου. Ήταν ο καλύτερος σουτέρ που έχω δει στη ζωή μου».
Κλάιντ Ντρέξλερ: «Τον σέβομαι απόλυτα επειδή δούλευε πολύ σκληρά. Κάθε μέρα ήταν ο πρώτος που ερχόταν και ο τελευταίος που έφευγε από το προπονητικό κέντρο».
Αλλά και η μυθική ατάκα του αείμνηστου Φίλιππου Συρίγου που στη διάρκεια του Eurobasket του 1987 τον είχε βαφτίσει ως: “Γιο του διαβόλου” με αφορμή τα κατορθώματα του στο παρκέ.
Η ιδιαίτερη σχέση του Ντράζεν με τον Γκάλη
Όσοι είχαν την χαρά να τους παρακολουθήσουν ως αντιπάλους από τα μέσα των 80s ως τα μέσα των 90s θυμούνται μέχρι τώρα τις μυθικές τους μονομαχίες. Άλλωστε μιλάμε για δύο εκ των κορυφαίων ευρωπαίων παικτών όλων των εποχών, χωρίς καμία δόση υπερβολής. Βέβαια όταν τελείωνε το 40λεπτο στο παρκέ μεταξύ των δύο παικτών υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός.
«Αν εγώ είμαι ο γιος του Διαβόλου, τότε ο Γκάλης είναι ο ίδιος ο Διάβολος» και «Θέλω να είμαι συμπαίκτης του Γκάλη. Να του δίνω ασίστ και αυτός να σκοράρει», ήταν μόνο δύο από τις ατάκες που είχε πει για τον κορυφαίο Έλληνα μπασκετμπολίστα ο μυθικός Ντράζεν Πέτροβιτς.
Κι όμως σκεφτόταν να έρθει στον Παναθηναϊκό
Τις ημέρες που προηγήθηκαν τον θάνατο του, ο Πέτροβιτς είχε εκφράσει τη δυσαρέσκεια του, σχετικά με την αντιμετώπιση που είχε στο NBA και είχε εξωτερικεύσει τις σκέψεις του να γυρίσει σε ευρωπαϊκή ομάδα. Αυτό κέντρισε το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων όμως ο Παναθηναϊκός είχε δύο βασικά πλεονεκτήματα συγκριτικά με τους ανταγωνιστές. Ασφαλώς, το πρώτο ήταν ο προπονητής Ζέλικο Παβλίσεβιτς, που είχαν συνεργαστεί στην Τσιμπόνα και δεύτερον η προσέγγιση του αείμνηστου Παύλου Γιαννακόπουλου και το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Νίκο Γκάλη.
«Δεν είπα ποτέ ότι έχω υπογράψει., Αλλά ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο κύριος Γιαννακόπουλος σωστά είπε όσα είπε. Πραγματικά είμαστε πολύ κοντά. Θέλω ένα τρίτο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Υπόσχομαι ότι ο Παναθηναϊκός μαζί μου θα είναι μια διαφορετική ομάδα», είχε δηλώσει στον ελληνικό Τύπο…
Δείτε τον Ντράζεν Πέτροβιτς σε δράση:
