18 χρόνια μετά ο Γκάλης μιλάει για την…αποχώρησή του
Στις 29.9.1979 εμφανίζεται για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Στις 29.6.1991 φορά για τελευταία φορά τη φανέλα της εθνικής. Στις 29.2.1992 περνά στην πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο πρωτάθλημα. Στις 29.9.1995 ανακοινώνει με επιστολή του την αποχώρησή από το μπάσκετ…
Και λίγο πριν τις 29.09.13 αναρωτιέται στο pamesports.gr: »Πέρασαν τόσα χρόνια από τότε; Πέρασαν 18 ολόκληρα χρόνια; Απίστευτο μου φαίνεται… Ο χρόνος κυλά απίστευτα γρήγορα»!
Νίκο, εξωθήθηκες σε αποχώρηση. Έτσι; «Φυσικά! Ένιωθα την δύναμη κι είχα τη θέληση να συνεχίσω το μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο. Με ανάγκασαν, να το σταματήσω».
Το πλήρωμα του χρόνου φέρνει λησμονιά και συγχώρηση… «Η αλήθεια είναι πως λησμονώ αλλά … Δεν συγχωρώ. Με έβλαψαν. Με έθιξαν. Με προσέβαλαν. Και με ανάγκασαν να αποσυρθώ»!
Ακούγεσαι πικραμένος αλλά και … κακιωμένος ή … Ακούμε λάθος; «Πικραμένος ήμουν, είμαι και θα είμαι. Κακία όμως, δεν κρατώ. Δεν υπάρχει χώρος στην καρδιά και στο μυαλό μου γι αυτό το συναίσθημα. Κι ας το έζησα έντονα επειδή άλλοι έχουν άπλετο χώρο στο μυαλό και στην καρδιά τους…»
Το «end» στα γήπεδα δεν το επέλεξε ο ίδιος. Όπως το ήθελε κι όπως το δικαιούνταν. Καλά για «happy» ούτε λόγος, να γίνεται. Και μάλιστα, για τον άνθρωπο ο οποίος μόνον ευτυχία χάρισε στο ελληνικό μπάσκετ και στον κόσμο του!
Η ιστορία της αδικίας αλλά και της αχαριστίας γράφτηκε ένα απόγευμα θλιμμένο.
Στις 18 Οκτωβρίου του 1994. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε με τους Αμπελοκήπους στο Μετς. Ο Κώστας Πολίτης, ο κόουτς ο οποίος κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ του 1987 – εξ ου κι Ευρωκόουτς – κάθεται στον πάγκο των «πράσινων». Κατά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής, η επιλογή του από την οικογένεια Γιαννακόπουλου οφειλόταν στις συστάσεις του Νίκου Γκάλη.
Διαβάστε περισσότερα στο pamesports.gr
