Απεβίωσε η επίτιμη Έφορος Αρχαιοτήτων Φωτεινή Ζαφειροπούλου. Η εκλιπούσα ήταν σπουδαία αρχαιολόγος και ξεχωριστή προσωπικότητα, με ανεκτίμητη προσφορά στην πολιτιστική κληρονομιά των Κυκλάδων.
Είχε φοιτήσει στη Φιλοσοφική της Αθήνας και στην ελληνογαλλική σχολή Saint Joseph. Από το 1960 ως το 1995 υπηρέτησε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Το μεγαλύτερο διάστημα της υπηρεσιακής και επιστημονικής της απασχόλησης αφιερώθηκε στην περιφέρεια Κυκλάδων-Σάμου (μικρότερα διαστήματα υπηρέτησε στη Βόρειο Ελλάδα-Θεσσαλονίκη και στην Κεντρική Ελλάδα – Δελφοί, Αιτωλοακαρνανία). Το θέμα της διατριβής της είναι σχετικό με την κυκλαδική κεραμική, στην οποία και ειδικεύεται. Είχε πάρει μέρος και είχε διευθύνει ανασκαφές στις Κυκλάδες, ιδιαίτερα στη Νάξο και Πάρο. Μαζί με τον σύζυγο της, το σπουδαίο αρχαιολόγο και Έφορο στις Κυκλάδες Νίκο Ζαφειρόπουλο προσέφεραν τα μέγιστα ώσπου η χούντα του εξεδίωξε.
Επίσης, είχε ασχοληθεί με την επανέκθεση Μουσείων στις Κυκλάδες (Μύκονο, Δήλο, Θήρα κλπ.), στη Σάμο, στη Θεσσαλονίκη, στο Αγρίνιο, καθώς και σε εργασίες διαμόρφωσης Αρχαιολογικών Χώρων, κυρίως στη Δήλο. Έχει πάρει μέρος με ανακοινώσεις σε πολλά συνέδρια και στο πλούσιο συγγραφικό της έργο περιλαμβάνονται πολλά άρθρα σε ξένα και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, καθώς και λευκώματα για τη Δήλο και γενικά για την αρχαία ελληνική πλαστική.
Η συλλυπητήρια δήλωση της Λίνα Μενδώνη για τον θάνατο της Φωτεινής Ζαφειροπούλου
Η Λίνα Μενδώνη έστειλε το δικό της μήνυμα αποχαιρετισμού γράφοντας: «Με οδύνη, αλλά και απέραντη ευγνωμοσύνη για την προσφορά της στην επιστήμη της Αρχαιολογίας, και στην πολιτιστική κληρονομιά των Κυκλάδων αποχαιρετούμε την επίτιμη Έφορο Αρχαιοτήτων Φωτεινή Ζαφειροπούλου. Μια ξεχωριστή προσωπικότητα, με τεράστιο εύρος γνώσεων, το οποίο εμπλούτισε και συνδύασε, εξαιρετικά γόνιμα, με την πολύχρονη ανασκαφική έρευνα και, παράλληλα, με πρωτότυπο συγγραφικό έργο. Πέραν, όμως, αυτών, είχε υψηλότατη αίσθηση του δημοσίου καθήκοντος, ως στέλεχος του Υπουργείου Πολιτισμού και επί πολλά χρόνια επικεφαλής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Αφήνει μια κληρονομιά πολύτιμη, όχι μόνον λόγω των ανασκαφικών ερευνών της, αλλά και για τον σχεδιασμό και τη δημιουργία των Αρχαιολογικών Μουσείων των νησιών μας –με πρωτοπόρο το σύντροφό της στη ζωή, Νικόλαο Ζαφειρόπουλου.
Το πέρασμά της από την Αρχαιολογική Υπηρεσία άφησε αποτύπωμα ανεξίτηλο. Μας αφήνει πλήρης ημερών, μετά από μια γεμάτη ζωή και μια επιτυχημένη σταδιοδρομία, κάνοντας την απουσία της ακόμη πιο έντονη, για όσους είχαμε τη σπάνια τύχη να συνεργαστούμε και να συνδεθούμε μαζί της.
Προσωπικά, τη γνώρισα πρωτοετής φοιτήτρια στη Νάξο. Μας έμαθε με το παράδειγμά της ότι η επιστήμη μας πρέπει να συνοδεύεται από τη χαρά της ζωής. Το πρωί στο σκάμμα και το βράδυ στα πανηγύρια του νησιού, μαζί με τους εργάτες, τους φοιτητές, τους μεγάλους Eλληνες και ξένους επιστήμονες που κάθε καλοκαίρι ανέσκαπταν και μελετούσαν στα νησιά. Αγαπούσε τη ζωή με πάθος.
Μας δίδαξε με τις γνώσεις και τη στάση της. Στους δικούς της ανθρώπους και στους πολλούς φίλους της, τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια. Θα μας λείψεις Φωτεινή…».
