Ο Ελληνισμός πενθεί τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών, το πρωί της Πέμπτης, αφήνοντας πίσω του ανεκτίμητη παρακαταθήκη. Ήταν ο άνθρωπος που συνδέθηκε με τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, ο αστείρευτος μουσικοσυνθέτης και ακατάβλητος αγωνιστής.
Η σορός του θα εκτεθεί σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών, ενώ οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες σε όλα τα δημόσια κτίρια.
Στη διάρκεια του τριήμερου εθνικού πένθους, που κήρυξε ο Πρωθυπουργός για τον θάνατό του, αναστέλλονται, επίσης, οι δημόσιες εορταστικές εκδηλώσεις.
Την απόφαση έλαβε ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του νόμου 851/1978 «Περί της Εθνικής Σημαίας, των Πολεμικών Σημαιών και του Διακριτικού Σήματος του Προέδρου της Δημοκρατίας».
Παράλληλα, η οικογένεια του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι η σορός του θα εκτεθεί σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα και πως η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Πέμπτη στις 15:00 στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών.
Όπως αναφέρεται, συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση της οικογένειας:
Η σορός του Μίκη Θεοδωράκη θα εκτεθεί σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών
- Τρίτη 7/09 και Τετάρτη 8/09 από τις 10:00 π.μ. έως τις 19:00 μ.μ.
- Και την Πέμπτη 9/09 από τις 10:00 π.μ. έως τις 14:00 μ.μ.
Στις 15:00 μ.μ. θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών
Πλήθος κόσμου έξω από το σπίτι του τον αποχαιρέτισε με λουλούδια και χειροκροτήματα
Κλίμα βαθιάς συγκίνησης επικράτησε για ώρες έξω από το σπίτι του, όταν πλήθος κόσμου, φίλοι, συγγενείς, γείτονες, καλλιτέχνες μετέβησαν στην κατοικία του κορυφαίου δημιουργού, στη συμβολή των οδών Επιφανούς και Γαριβάλδι στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να τον αποχαιρετίσουν.
Πολλοί κρατούσαν λευκά και κόκκινα λουλούδια για να πουν το δικό τους “αντίο” στον μεγάλο μουσικοσυνθέτη.
Στο σπίτι του μεγάλου δημιουργού βρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Γιώργος Νταλάρας με τη σύζυγό του Άννα Νταλάρα, ο Γιώργος Λιάνης καθώς και ο Βασίλης Λέκκας.
Η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε για την τελευταία του κατοικία. Οι συγκεντρωμένοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, ενώ μεταφερόταν το φέρετρο και φώναζαν “αθάνατος”.
Τη στιγμή που απομακρυνόταν η νεκροφόρα, η Μαρίζα Κωχ αποχαιρέτησε τον Μίκη Θεοδωράκη ρίχνοντας κλαδιά βασιλικού.
Τη σορό συνόδευαν συγγενείς και φίλοι.
Η Μυρτώ, το αγαπημένο σκυλάκι του Μίκη Θεοδωράκη, δεν έχει φύγει λεπτό από το κατώφλι του σπιτιού.
Μαργαρίτα Θεοδωράκη: “Στο τέλος της ζωής του ήτανε πολύ δύσκολα”
Εμφανώς συγκινημένη η κόρη του, Μαργαρίτα Θεοδωράκη, μιλώντας στους δημοσιογράφους ανέφερε ότι η κατάσταση της υγείας του τις τελευταίες μέρες είχε επιδεινωθεί πολύ.
“Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, σπουδαίος άνθρωπος. Να τον αγαπάτε”, τόνισε.
«Να αγαπάμε τον μπαμπά. Να συνεχίσουμε να αγαπάμε τον μπαμπά» ανέφερε η κόρη του Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα, μιλώντας στο MEGA για τον χαμό του πατέρα της και σπουδαίου μουσικοσυνθέτη.
«Δεν το πιστεύω, κάθομαι εδώ και είναι σαν να κοιμάται και τον χαϊδεύω και τον νανουρίζω… Είναι ήρεμος, είναι ήρεμος, κλείσανε τα μάτια του και δεν το πιστεύω. Δεν μπορούσε να μιλήσει τις τελευταίες μέρες, ήταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση, ήθελε να πεθάνει, μας παρακαλούσε, να πεθάνει, να βρούμε μια ένεση. Είχε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Δυστυχώς πέθανε οδυνηρά» υπογράμμισε.
Συναισθηματικά φορτισμένος, ο Γιώργος Λιάνης τόνισε: “Για μένα ήταν πιο ξεχωριστός θα τολμήσω να το πω και από το θάνατο του πατέρα μου. Έζησα κοντά του σαν γιος του. Η απώλεια είναι τεράστια.
Παράλληλα νιώθω και μια χαρά μέσα μου, όχι μόνο λύπη γιατί αυτός ο άνθρωπος που φεύγει τώρα, ήταν τόσο γεμάτος από Ελλάδα που ξεχειλίζει, και αυτή την εισπράττω συνέχεια.
Είμαι γεμάτος από την Ελλάδα του Μίκη, από τον ίδιο τον Μίκη. Στεναχωριέμαι αλλά ταυτόχρονα είμαι πολύ περήφανος, χαρούμενος γιατί ξέρω ότι έφυγε ο τελευταίος επιφανής Έλληνας, γιατί αυτό ήταν ο Θεοδωράκης αλλά οι Έλληνες ξέρουν κι έχουν τρόπους να τιμούν τους μεγάλους απόντες”.
“Ήταν ένας άνθρωπος με μυαλό, ένας πολύ καλός άνθρωπος. Το μυαλό του ήταν ξουράφι”, ανέφερε ο Δημήτρης Δούγιας, που για 45 χρόνια ερχόταν κάθε πρωί και του έφερνε εφημερίδες.
“Από χθες διεκόπη η συνεργασία και μου είπαν να μην ξαναφέρω”, πρόσθεσε ο ίδιος.
Οι τελευταίες στιγμές του Μίκη Θεοδωράκη
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, τις τελευταίες δέκα ημέρες η υγεία του Μίκη Θεοδωράκη παρουσίασε αιφνιδιαστική επιβάρυνση.
Ο ίδιος αρνήθηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, καθώς επιθυμούσε να αφήσει την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, στην οδό Επιφανούς, κάτω από την Ακρόπολη.
Οι γιατροί τον παρακολουθούσαν και του χορηγούσαν οξυγόνο, όμως ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης εξέπνευσε, πλήρης ημερών και ενεργός σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή.
Η τελευταία επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκη
Σύμφωνα με ενημέρωση από το ΚΚΕ, η τελευταία επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκη, την οποία είχε μεταφέρει στον Δημήτρη Κουτσούμπα, τη γραμματέα του Ρένα Παρμενίδου και τον Πρόεδρο του “Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη”, Γιώργο Αγοραστάκη, ήταν η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή να πραγματοποιηθούν στην πατρίδα του, τον Γαλατά Χανίων.
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΚΚΕ, προαισθανόμενος το τέλος της ζωής του, είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Δημήτρη Κουτσούμπα, δίνοντάς του το στίγμα των τελευταίων του επιθυμιών.
Στην προσωπική του επιστολή στις 5 Οκτωβρίου 2020, προς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, έγραφε: “Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”.
Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής.”
Με την επιστολή του ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης ζητούσε από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να επιληφθεί εκείνος προσωπικά ώστε, όπως έγραφε: “να γίνει σεβαστή όχι μονάχα η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες μου για την ενότητα των Ελλήνων.
Καθώς επίσης βέβαια και όλα αυτά που ήδη έχω ρυθμίσει, σε συνεννόηση με την γραμματέα μου Ρένα Παρμενίδου και τον φίλο και Πρόεδρο του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργο Αγοραστάκη”.
Οι καλλιτέχνες λένε το δικό τους “αντίο” στον κορυφαίο συνθέτη
Οι καλλιτέχνες αποχαιρετούν τον Μίκη Θεοδωράκη, μέσω αναρτήσεων στα social media αλλά και δηλώσεών τους.
Συγκίνηση προκαλεί ο Διονύσης Σαββόπουλος ο οποίος λέει το δικό του “αντίο” με ανάρτησή του στο facebook. Χαρακτηρίζει τον Μίκη Θεοδωράκη τον “τελευταίο των μεγάλων” αλλά και ως έναν άνθρωπο “μεγαλοφυή, λεοντόκαρδο, αναγεννησιακό, οικουμενικό”.
Διαβάστε την ανάρτηση του Διονύση Σαββόπουλου
Έφυγε σήμερα ο τελευταίος των μεγάλων. Των τελευταίων μεγάλων Ελλήνων. Είναι ημέρα πένθους, βαθιάς συγκίνησης αλλά και πνευματικής ανάτασης νομίζω, γιατί μετά τον θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι, του Γιώργου Σεφέρη, του Γιάννη Ρίτσου, του Οδυσσέα Ελύτη, και όλων των άλλων πνευματικών ηγετών μας, έρχεται τώρα και η αναχώρηση του Μίκη Θεοδωράκη, στην 200η επέτειο της Ανεξαρτησίας, σαν να μας λέει “κοιτάξτε τι έχει πραγματική αξία σε όλη αυτή την πορεία και αφήστε τα μικρά και τα ασήμαντα”.
Ηταν παράφορος. Δεν τον χωρούσε ο τόπος. Ξεχείλιζε από μουσική, αιώνια νιάτα, πάθος και ρομαντισμό. Ηταν ένας μεγαλοφυής, ένας λεοντόκαρδος, ένας άνθρωπος αναγεννησιακός. Ενας οικουμενικός άνθρωπος.
Θα ζει πάντα στην μνήμη της Αντίστασης, στην τραγική μνήμη του εμφυλίου και της εξορίας, στους αγώνες της δεκαετίας του ΄60, στην φυλακή του αντιδικτατορικού αγώνα.
Μα πάνω από ολα θα ζει πάντα στο αιώνιο τραγούδι της ελληνικής λαλιάς με την συναρπαστική και θυελλώδη μουσική του.
«O Captain, my Captain
Η δάφνη κερδήθηκε
Ποτέ δεν θα πεθάνεις»
Με μία ανάρτηση στα social media, τον αποχαιρετά ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο οποίος δημοσιεύει μία φωτογραφία του μαζί με τον κορυφαίο συνθέτη και γράφει: “Ως μουσικός, προσκυνώ. Ως Έλλην, θρηνώ. Ως ιχθύς, σιωπώ”.
«Μίκη μου, με τα χέρια-φτερά σου, όσο ζω θα σε βλέπω πάντα να διευθύνεις τα τραγούδια μας και τα όνειρά μας».
Με αυτά τα σπαρακτικά λόγια η Μαρία Φαραντούρη αποχαιρετά τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη.
«…Θα είναι πάντα κοντά μας σαν να μην έφυγε ποτέ. Με τη μουσική και τα τραγούδια του θα ενώνει τις καρδιές μας, θα μας ανοίγει καινούργιους κόσμους όπως κάνει κάθε μεγάλη τέχνη που συνομιλεί με την εποχή της και την Ιστορία», σημειώνει η Μαρία Φαραντούρη.
Ολόκληρη η δήλωση της Μαρίας Φαραντούρη:
“Η Ελλάδα σήμερα ορφάνεψε. Ο Μίκης είναι η έκφραση της ελληνικής ψυχής και με το έργο του έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι ελληνισμός σημαίνει πολιτισμός.
Γεννήθηκε με την ευλογία των Μουσών. Μίλησε με την οικουμενική γλώσσα της μουσικής και της ποίησης για τον άνθρωπο, τους αγώνες, τις χαρές και τους καημούς του. Ο Μίκης είναι παγκόσμιος, μα πάνω απ’ όλα είναι Έλληνας κι αποτελεί την αντάξια συνέχεια των μεγάλων παραδόσεών μας.
Αγωνίστηκε κι υπέφερε υπερασπιζόμενος την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Είχα τη χαρά και την τιμή να υπηρετήσω το μεγάλο του έργο, μια ολόκληρη ζωή, να μοιραστώ μαζί του συγκινητικές στιγμές, την επαφή με τόσους λαούς, τους αγώνες και την ιστορία τους δίνοντας συναυλίες σε ελληνικά και παγκόσμια ακροατήρια.
Ο Μίκης είχε την τύχη πριν φύγει να ζήσει την αθανασία του.
Μας χάρισε το ωραίο ταξίδι, για αυτό θα είναι πάντα κοντά μας σαν να μην έφυγε ποτέ.
Με τη μουσική και τα τραγούδια του θα ενώνει τις καρδιές μας, θα μας ανοίγει καινούργιους κόσμους όπως κάνει κάθε μεγάλη τέχνη που συνομιλεί με την εποχή της και την Ιστορία.
Μίκη μου, με τα χέρια-φτερά σου, όσο ζω θα σε βλέπω πάντα να διευθύνεις τα τραγούδια μας και τα όνειρά μας”.
Ο Γιάννης Πάριος είπε: “Επάνω σε αυτό το φέρετρο ακουμπάει η ελληνική μουσική, όπως στα δύσκολα χρόνια της κατοχής είχε λεχθεί από τον Άγγελο Σικελιανό ότι πάνω σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα, για το φέρετρο του Κωστή Παλαμά”.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε σε ανάρτηση υπό τον τίτλο “Ο μόνος άνθρωπος που είδα να πετάει”:
“Δεν θα ξεχάσω ποτέ που οι γονείς μου -ο πατέρας μου δεν αγάπησε ποτέ άλλη μουσική περισσότερο απ’ τη δική του- με πήγαν στο Ηρώδειο 14 χρονών να ακούσουμε το “‘Αξιον Εστί”, που θα παιζόταν για πρώτη φορά εκεί.
Ο Μίκης στα 60 του δεν είχε ακόμα τη χαρά να του παραχωρηθεί το Ηρώδειο. Του το αρνούνταν σθεναρά οι διάφορες εκλεγμένες καρέκλες. Μόλις ξεκίνησε η συναυλία, καταλάβαμε όλοι γιατί.
Πρώτη και τελευταία φορά τη μέρα εκείνη είδα άνθρωπο να πετάει. Δεν ήταν διεύθυνση αυτό, ήταν το πρώτο πέταγμα του ανθρώπου. Ο Μίκης μπορούσε να το κάνει. Και ήθελε να πάρει κι εμάς μαζί. Το ότι άλλες φορές το ελληνικό σώμα τον αντιμετώπιζε σαν Θεό και άλλες φορές ομοθυμαδόν ήθελε να τον εξευτελίσει, δεν οφειλόταν στην όποια ανθρώπινη ανισότητά του. Αλλά στην δική μας σχέση με την πτήση.
Κάποτε -το 2005 νομίζω- πήγαμε μαζί κι ακούσαμε την πρόβα της “Πρώτης Συμφωνίας” του στο Μέγαρο. Δεν έχω δει μεγαλύτερο καλλιτεχνικό παράπονο απ’ αυτό που είχε όσο παρακολουθούσε. Θυμόταν την εποχή που -ανάμεσα σε εξορίες- είχε πρωτογράψει το έργο. Θυμόταν κάθε αρνητική κριτική, κάθε πολιτικο-καλλιτεχνική συνομωσία που του στέρησε τότε τη χαρά και τον έπαινο. “Δεν είχα ενθάρρυνση”, μου έλεγε. “Διαφορετικά, θα είχα προχωρήσει αλλιώς”. Σκέψου να το ακούς αυτό απ’ τον άνθρωπο που έφτασε στο απροχώρητο.
Γυρνώντας στο σπίτι του, περνώντας απ’ του Μακρυγιάννη, μου διηγήθηκε -έτσι όπως ποτέ δεν τα έγραψε- τα δικά του Δεκεμβριανά. Είχε πάλι τόση ζωντάνια και τόσο παράπονο ο λόγος του, που αισθάνθηκα σα να παίζω στο φινάλε του “Αποκάλυψη Τώρα”.
Σαν να είμαι με τον -μεγαλύτερο από τη Ζωή- συνταγματάρχη Κουρτς και να προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω το νόημα της ανείπωτης ελευθερίας του, της βουτηγμένης στο αίμα και στην ομορφιά.
Όταν το βράδυ γύρισα στο σπίτι μου, αισθανόμουν πως η όποια ελευθερία των σημερινών επιλογών μου, η Δημοκρατία στην οποία ζούσα, έγραφα και ανέπνεα, οφειλόταν στην τρελή θυσία της γενιάς του.
Πολλές φορές περνούσα κάτω απ’ το σπίτι του, απέναντι απ’ την Ακρόπολη. Δεν του χτυπούσα το κουδούνι. Μόνος στο αμάξι άκουγα τη μουσική του-σαν ένα είδος χάρτη, κάποια πρωϊνά που το ταξίδι ήταν δύσκολο. Δεν πειράζει που εμείς οι συγκαιρινοί του Έλληνες δεν μπορέσαμε να ακολουθήσουμε την “οδηγία” της Μουσικής του.
Το μέρος όπου καταλήγει η πτήση μας, είναι εκεί. Χαρτογραφημένο. Μια αληθινή Νεφελοκοκκυγία του μέλλοντος. Κάποια στιγμή, από τα σωστά παιδιά -που ίσως σήμερα γεννιούνται- θα ανακαλυφθεί” σημείωσε ο Φοίβος Δεληβοριάς αποχαιρετώντας τον μουσικοσυνθέτη.
Ο Μανώλης Μητσιάς τον χαρακτήρισε ως τον “μέγιστο των Ελλήνων”. Μιλώντας στον ΑΝΤ1 είπε: “Είναι σαν να έφυγε μια κολώνα του Παρθενώνα. Ο Μίκης ήταν η καινούργια μας Ακρόπολη”.
Ο Χρήστος Νικολόπουλος, επίσης, δήλωσε στον ΑΝΤ1 πως “ό,τι και να πω θα είναι λίγο, η προσφορά του είναι τεράστια. Ανέδειξε το ελληνικό τραγούδι παγκόσμια. Είναι μεγάλη η απώλεια του για το ελληνικό τραγούδι”, είπε και συμπλήρωσε πως επρόκειτο για μία “παγκόσμια προσωπικότητα”.
Ο Γιάννης Μπέζος αποχαιρέτησε τον Μίκη Θεοδωράκη με δήλωση του στην ΕΡΤ, καθώς ο ηθοποιός είχε συνεργαστεί πολλές φορές με τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη στο παρελθόν. «Μιλάμε για μια ουσιαστική απώλεια και ένα κλείσιμο μιας πολύ μεγάλης εποχής.
Ήταν ο τελευταίος επιζών από μια γενιά που προσέφερε πάρα πολλά στον τόπο και δεν έχουν αποτιμηθεί ακόμα δεόντως. Δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς μας προσέφεραν αυτοί οι άνθρωποι και ελπίζω κάποτε να το καταλάβουμε.
Είναι πολύ μεγάλη η απώλεια του Θεοδωράκη. Νομίζουμε ότι έφυγε ένας άνθρωπος που ανακατευόταν με την πολιτική ή έκανε κάποιες συναυλίες, το έργο του το εμπεριέχουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ο Μίκης μας έφερε σε επαφή με μεγάλα κείμενα, με μεγάλες μελωδίες και μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι δημιούργησαν μια πολύ μεγάλη εποχή.
Το έργο τους και οι προσωπικότητές τους. Αυτά θα μας ακολουθούν και θα πρέπει να στοιχιζόμαστε πίσω από τέτοιες προσωπικότητες και όχι πίσω από ανόητους. Να συλλυπηθούμε την οικογένεια και ας τον έχουμε και στη μνήμη και στην καρδιά μας» ανέφερε μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Μπέζος.
Ο γιος του αείμνηστου Γρηγόρη Μπιθικώτση μίλησε στο MEGA για τον πατέρα του και τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη. «Όσο ζούμε κι αναπνέουμε θα ακούμε Μίκη Θεοδωράκη, όσο θα υπάρχει Ελλάδα. Οι δυο τους ξεδίψασαν μια ολόκληρη Ελλάδα με τα τραγούδια τους. Οι δυο τους αγαπήθηκαν πολύ. Θυμήθηκα ένα αρχειακό υλικό που ο Μίκης αναφέρει ότι με τον “Γρηγόρη είμαστε συνέταιροι και στη ζωή και στον θάνατο”» δήλωσε μεταξύ άλλων ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και πρόσθεσε:
“Ο Θεοδωράκης ήταν ένας άνθρωπος ανήσυχος που πάντα στη ζωή του έψαχνε. Κουράστηκε, πολεμήθηκε κι έφυγε ήσυχα. Αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι στην Ελλάδα μας, οι άνθρωποι σαν το Μίκη είναι η σημαία μας, η κληρονομία μας, το DNA μας. Και πρέπει να είμαστε όλοι μας πολύ υπερήφανοι, που γεννήθηκε , έζησε και μεγαλούργησε ένας τέτοιος άνθρωπος ανάμεσα μας», τόνισε.
“Όταν έφυγε ο πατέρας μου, ο Μίκης δεν μπορούσε να μιλήσει από τη συγκίνησή του. Οι δυο τους είχαν μια σχέση στοργής. Και είμαι σίγουρος ότι θα ξανασυναντηθούν και θα ξαναδημιουργήσουν. Εμείς δεν θα τα βλέπουμε, αλλά αυτοί θα τα κάνουν. Γνωρίστηκαν παιδιά στην Μακρόνησο. Ο Μίκης σπούδαζε μουσική και γνωρίστηκαν εντελώς συμπτωματικά. Ο πατέρας μου τον είχε αποκαλέσει Μέγα Αλέξανδρο της Ελλάς”, υπογράμμισε.
Στη σελίδα του στο facebook ο συνθέτης Θέμης Καραμουρατίδης αναφέρει :”Ξύπνησα με την είδηση θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη. Και δεν μπορώ κι ούτε θέλω να ελέγξω τα δάκρυα μου. Βαθιά συγκίνηση για έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες, απέραντη ευγνωμοσύνη για το κολοσσιαίο μουσικό έργο και την κοινωνική και πολιτική του επιδραστικότητα.
Δεν θα υπάρξει άλλος Μίκης Θεοδωράκης. Όμως υπήρξε, και ένα κομμάτι της ελπίδας που ένιωσε αυτός ο τόπος ,του ανήκει εις τους αιώνες των αιώνων”, σημείωσε.
“Καλό ταξίδι φίλε, σύντροφε και δάσκαλε. Τώρα μόνο σιωπή…Η Ελλάδα πενθεί. Έφυγε ο Μίκης Θεοδωράκης…”, έγραψε στη δική του σελίδα ο τραγουδιστής Γιάννης Κότσιρας.
“Μίκη μου αγάπη της ψυχής μου. Μορφή Θεϊκή ελληνική. Παρουσία της πατρίδας Σε όλο το κόσμο. Σ’ ευχαριστώ με τη καρδιά και το μυαλό μου, αλλά και με τη γνώση μου, που είσαι η καθοριστικότερη προσωπικότητα της.
Υποκλίνομαι στο βαθύ έργο σου. Που έχει ρίζες στην ελληνική φιλοσοφία στο δίκαιο που έκανες ιδεολογία. Η Ελλάδα χωρίς εσένα στην καθημερινότητα θα ήταν αλλιώς. Με λιγότερη ποίηση, με διαφορετικούς ρυθμούς. Σ’ ευχαριστούμε” σημείωσε ο Γιάννης Ζουγανέλης στην προσωπική του σελίδα στο facebook.
«Δεν έχουμε δύναμη να γράψουμε τίποτα», έγραψαν στο facebook οι Φίλοι του Μίκη Θεοδωράκη- μια σελίδα αφιερωμένη στον κορυφαίο συνθέτη από φίλους και θαυμαστές του, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της είδησης του θανάτου του.
O Γιώργος Νταλάρας έγραψε στη δική του σελίδα: «Για λίγο τώρα ΣΙΓΗ».
