Κλοπή στην Εθνική Πινακοθήκη: Προθεσμία για την Πέμπτη πήρε ο 49χρονος – Τι υποστηρίζει

Της Άννας Κανδύλη

Προθεσμία για αύριο στις 12 το μεσημέρι ζήτησε και πήρε ο κατηγορούμενος για την κλοπή των πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη. Όπως δήλωσε ο δικηγόρος του Σάκης Κεχαγιογλου: «Ο εντολέας μου ζήτησε προθεσμία για αύριο Πέμπτη. στις 12, και το αίτημα έγινε δεκτό από το ανακριτή. Θα λάβουμε πλήρη αντίγραφα της δικογραφίας και θα τοποθετηθούμε. Ο εντολέας μου, κατά δήλωση του, ποτέ δεν επιχείρησε να πουλήσει τους πίνακες, ούτε στο εξωτερικό, ούτε στην Ελλάδα.»

Σε ερώτηση γιατί δεν επέστρεψε νωρίτερα τους πίνακες, ο δικηγόρος απάντησε πως: «Η επιστήμη λέει ότι στους πίνακες πάνω υπάρχει το dna. Για να το εξαφανίσει, θα έπρεπε να βάλει χλωρίνη. Δεν ήθελε να τους καθαρίσει με χλωρίνη και να τους καταστρέψει»

Για το αν υπήρχε κίνδυνος για τους πίνακες τους οποίους είχε κρύψει κοντά σε ρέμα στο Πόρτο Ράφτη ο κ. Κεχαγιόγλου απάντησε ότι: «Οι πίνακες κινδύνεψαν από άλλους λόγους όχι από τον εντολέα μου.»

Η προανακριτική απολογία

Λεπτομέρειες για το πώς σχεδίασε και υλοποίησε την “κλοπή του αιώνα” το 2012 στην Εθνική Πινακοθήκη αρπάζοντας πίνακες του Πικάσο και του Μοντριάν περιγράφει στην προανακριτική του απολογία ο 49χρονος δράστης, ο οποίος δηλώνει την πλήρη μεταμέλειά του, υποστηρίζει πως γνωρίζει ότι θα τιμωρηθεί, αλλά ζητεί επιείκεια. «Το 2012 είχα μπει στην Εθνική Πινακοθήκη και είχα πάρει 3 πίνακες. Θα σας πω τα πάντα με όσες λεπτομέρειες θυμάμαι. Ζητώ μόνο την κατανόηση σας γιατί έχουν περάσει περίπου 9,5 χρόνια και έχω ήδη υποστεί ένα εγκεφαλικό επεισόδιο… Σκοπός μου είναι να συνεργαστώ απόλυτα με τις αρμόδιες αρχές ώστε να ανακτηθούν πλήρως οι πίνακες», είπε στους αστυνομικούς κατά την κατάθεσή του ο δράστης και πρόσθεσε: «Έχω μετανιώσει πάρα πολύ για την πράξη μου. Από πάντα με ενδιέφεραν τα έργα τέχνης…».

Εν συνεχεία ο 49χρονος αναφέρει πως αποφάσισε να διαπράξει τη κλοπή από την εθνική Πινακοθήκη, την οποία όπως λέει επισκέπτονταν για έξι ολόκληρους μήνες πριν αρπάξει τα ανεκτίμητης αξίας έργα τέχνης.

“Καθόμουν ώρες και παρατηρούσα”

«Για περίπου 6 μήνες πριν από την κλοπή έκανα πολλές επισκέψεις… Λόγω της ενασχόλησης μου με τις οικοδομές γνώριζα τα οικοδομικά υλικά και μπορούσα να καταλάβω που υπήρχε τσιμεντένιος τοίχος και πού γυψοσανίδα. Καθόμουν ώρες στο εσωτερικό παρατηρώντας όχι μόνο τα έργα τέχνης, αλλά και τη διαμόρφωση του χώρου, τη συμπεριφορά των φυλάκων, πού υπήρχαν παράθυρα, κάμερες…», αναφέρει στην κατάθεσή του και συμπληρώνει: «Επίσης το ίδιο έκανα και στον περιβάλλοντα χώρο. Έπαιρνα καφέ και καθόμουν για ώρες γύρω από την πινακοθήκη. Δεν θυμάμαι πόσες βραδιές καθόμουν κρυμμένος στα φυτά και παρατηρούσα τους φύλακες. Μπορεί να το είχα κάνει και πάνω από 50 φορές μόνο το τελευταίο 6μηνο πριν από την κλοπή. Έτσι κατάφερα και απέκτησα πάρα πολύ καλή γνώση των συστημάτων ασφαλείας. Ήξερα όλες τις συνήθειες των φυλάκων, πότε άλλαζαν βάρδια, ποιος κάπνιζε ποιος έβγαινε στον κήπο… Ήξερα ότι είχαν μειωθεί τον τελευταίο καιρό λόγω της οικονομικής κρίσης, ήξερα ότι υπήρχε και συναγερμός. Έτσι, αποφάσισα να κάνω την κλοπή».

Εν συνεχεία, ο 49χρονος αποκαλύπτει πως δεν είχε αποφασίσει ποιο έργο θα έκλεβε. «Δεν είχα αποφασίσει ποιο έργο, θα έπαιρνα αλλά μόνο ότι ήθελα να πάρω κάποιο», λέει στην κατάθεση του και περιγράφει τι έκανε μέχρι να διαπράξει την κλοπή. «Πήγα στο Μοναστηράκι, αγόρασα μαύρες αρβύλες, υφασμάτινα γάντια, μαύρο παντελόνι, ένα μαύρο μπλουζάκι, μια μαύρη κουκούλα που άφηνε ακάλυπτα μόνο τα μάτια και ένα μαύρο σάκο… Από τα οικοδομικά μου εργαλεία χρησιμοποίησα ένα σφυρί, ένα σιδερένιο καλέμι και ένα κοπίδι», λέει στους αστυνομικούς, υποστηρίζει πως η επιλογή της ημέρας της κλοπής ήταν τυχαία και όπως καταθέτει προανακριτικά, πήγε στην Εθνική Πινακοθήκη με τρένο και μετρό και κατέβηκε στη στάση «Ευαγγελισμός».

«Μπήκα στο πάρκο και πήγα σε μια ξύλινη αποθήκη που ήταν εκεί, μπήκα και άλλαξα τα ρούχα μου και κατά τις 9 το βράδυ βγήκα και πήγα προς την Πινακοθήκη…», συνέχισε στην κατάθεσή του ο 49χρονος και περιγράφει: «Ανέβηκα στο τοιχίο. Με τα χέρια μου προσπάθησα να ανοίξω τα φύλλα της μπαλκονόπορτας. Στην δεύτερη ή τρίτη προσπάθεια κατάλαβα ότι οι μπαλκονόπορτες ήταν ανασφάλιστες και θα άνοιγαν αν τραβούσαν πιο δυνατά. Μόλις κουνήθηκε λίγο η μπαλκονόπορτα ακούστηκε ένα μπιπ το οποίο κατάλαβα ότι θα καλούσε το φύλακα. Ήξερα ότι εκείνη την ώρα ήταν μόνο ένας φύλακας. Έτσι, ξαναένωσα τα δυο φύλλα που είχαν ανοίξει περίπου δυο εκατοστά και πήγα στο παράθυρο. Έβγαλα το σφυρί, έσπασα το τζάμι δημιουργώντας μια τρύπα γνωρίζοντας ότι έχω χρόνο να το κάνω αφού ήξερα πόσο χρόνο χρειάζεται ο φύλακας για να έρθει. Μετά από λίγο άκουσα και τον φύλακα να βαδίζει στο εσωτερικό…. Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν θα καταφέρω να περάσω στο χώρο με τα εκθέματα. Μάζεψα το σάκο, πήδηξα στο εξωτερικό τοιχίο και βγήκα στο πεζοδρόμιο της Βασιλέως Κωνσταντίνου. Βάδισα λίγα μέτρα προς τα κάτω και μπήκα στην αυλή πηδώντας τον τοίχο. Κάθισα σε κάτι τραπεζάκια , δίπλα σε ένα σπιτάκι και κάπνισα μερικά τσιγάρα. Τα αποτσίγαρα τα μάζεψα σε ένα σακουλάκι. Είκοσι λεπτά μετά ξαναγύρισα στο ίδιος σημείο. Άνοιξα την μπαλκονόπορτα, η οποία ήταν όντως ξεκλείδωτη, άκουσα το μπιπ μπήκα μέσα και την ξαναέκλεισα. Στάθηκα στον εσωτερικό διάδρομο και έστησα αυτί στην γυψοσανίδα. Μετά από λίγο άκουσα το φύλακα. Έμεινε εκεί κάποια δευτερόλεπτα τον άκουσα να μουρμουρίζει κάτι. Θεώρησα ότι είχε αρχίσει να εκνευρίζεται και έβριζε μόνος του γιατί δεν μπορούσε να βρει τι συμβαίνει αφού δεν έβλεπε την μπαλκονόπορτα. Τότε αποφάσισα ότι εκνευρίζοντας τον φύλακα είναι ο καλύτερος τρόπος να πραγματοποιήσω την κλοπή κάνοντας τον να πιστέψει ότι υπάρχει τεχνικό πρόβλημα στις ζώνες του συναγερμού. Έτσι επανέλαβα την ίδια διαδικασία αρκετές φορές. Ανοιγόκλεινα την μπαλκονόπορτα χωρίς να μπαίνω μέσα. Νομίζω ότι τις τελευταίες φορές που ανοιγόκλεισα την μπαλκονόπορτα δεν άκουσα τον φύλακα να έρχεται. Έμεινα στο σημείο μέχρι τις 4 τα ξημερώματα. Εκείνη την στιγμή άνοιξα την μπαλκονόπορτα και μπήκα μέσα αφήνοντας την ανοιχτή. Στο χώρο ήταν κάπως σκοτεινά αλλά είχε επαρκή φωτισμό ώστε να βλέπω τι κάνω. Ακούμπησα τα χέρια μου στο έδαφος …εντόπισα το σημείο της ένωσης γυψοσανίδων ασκώντας πίεση άνοιξε η γυψοσανίδα και έπεσαν μικροί πίνακες που είχε πάνω της. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο φύλακας δεν θα έρθει… Μπήκα μπουσουλώντας στον κυρίως χώρο τράβηξα τον σάκο …Το μέρος που μπήκα ήταν μια αίθουσα που σχεδόν απέναντι είχε σκάλες. Πήγα περπατώντας μέχρι τις σκάλες και άρχισα να τις ανεβαίνω μπουσουλώντας. Μπήκα μπουσουλώντας στην αίθουσα και άρχισα να κουνάω τα χέρια μου ώστε να καταλάβω αν δουλεύουν τα ραντάρ του συναγερμού. Επειδή δεν άκουσα κανέναν συναγερμό υπέθεσα πως ο φύλακας τον είχε απενεργοποιήσει. Σηκώθηκα όρθιος και βρέθηκα μπροστά στον πίνακα του Πικάσο. Τον ξεκρέμασα με την κορνίζα που ήταν βαριά, τον άφησα στην άκρη της σκάλας και πήρα άλλον έναν πίνακα του Μοντριάν ενώ ξεκρέμασα έναν ακόμη…».

Ο δράστης της “κλοπής του αιώνα” αναφέρει ότι χρειάστηκε μόλις πέντε με επτά λεπτά για να βγάλει τις κορνίζες από τα έργα τέχνης γιατί, όπως λέει, δεν χωρούσαν στο σάκο του.

“Επέστρεψα σπίτι με ταξί”

«Δεν θυμάμαι πως τις έβγαλα…» αναφέρει στους αστυνομικούς και συνεχίζει: «Έβαλα στο σάκο τους δυο πίνακες και εκείνη την ώρα άκουσα τον φύλακα να έρχεται και να φωνάζει κλέφτης-κλέφτης σταμάτα. Δεν γύρισα να τον κοιτάξω καθόλου. Σηκώθηκα και χωρίς να πως τίποτα κάνοντας τρία τέσσερα βήματα χώθηκα στην τρύπα που είχα ανοίξει ανάμεσα στις γυψοσανίδες. Βγήκα στο ταρατσάκι και πέρασα στο πεζοδρόμιο. Τη στιγμή εκείνη μου φαίνεται ότι κόπηκα από κάποια γυαλιά πήρα ένα χαρτί που είχε επάνω του ένα σχέδιο το οποίο ήταν έκθεμα σκούπισα το χέρι μου και το έβαλα στην τσέπη μου. Βγήκα στην Λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου τρέχοντας και άκουγα τον συναγερμό της Πινακοθήκης να χτυπάει και σειρήνες περιπολικών. Μπήκα στην αποθηκούλα απέναντι από το πάρκο… Οι αστυνομικοί έψαξαν το πάρκο αλλά δεν άνοιξαν την αποθήκη γιατί η πόρτα ήταν κλειστή. Βγήκα μετά από πολύ ώρα. Πήγα στη στάση του λεωφορείου. Δεν είχε πολύ αστυνομία… Ρώτησα δυο κοπέλες τι συμβαίνει και τελικά επέστρεψα σπίτι με ταξί..».

Υποστήριξε πως το τρίτο έργο που άρπαξε από την Πινακοθήκη το πέταξε στην λεκάνη της τουαλέτας: «Το ματωμένο σχέδιο ήταν μολύβι και το πέταξα στην λεκάνη της τουαλέτας» και υποστήριξε πως έκρυψε αρχικά τους πίνακες σε έπιπλο της μεγάλης τουαλέτας στο σπίτι του.

«Τα ρούχα και τα εργαλεία τα πέταξα τις επόμενες ημέρες στα σκουπίδια. Η κλοπή σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε αποκλειστικά από εμένα. Δεν υπήρχε συνεργός» κατέθεσε ο δράστης και συνέχισε: «Τους πίνακες δεν είχα σκοπό να τους πουλήσω ούτε έκανα ποτέ καμία τέτοια προσπάθειας. Εγώ βρισκόμουν μεταξύ Ελλάδας, Ολλανδίας και Αγγλίας. Κάποια στιγμή εκμυστηρεύτηκα σε μια κοπέλα που είχα σχέση στην Αγγλία ότι είχα τους πίνακες αλλά δεν έδωσε βάση στα λεγόμενα μου».

Κάποια στιγμή, όπως αναφέρει, πανικοβλήθηκε από δηλώσεις που είδε στον Τύπο καθώς θεώρησε ότι τον φωτογραφίζουν λέγοντας ότι πρόκειται για δράστη υπεράνω υποψίας.

Γύρισε στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2021 για οικογενειακούς λόγους, ιδιαίτερα ψυχικά φορτισμένος και τότε τύλιξε μέσα σε πλαστικές σακούλες του πίνακες και κάποια μέρα του Μάιου «τους πήρα και πήγα μόνος μου στο Πόρτο Ράφτη». Πήγε σε ένα ρέμα και σε ένα μεγάλο και πολύ πυκνό θάμνο έκρυψε τους πίνακες. «Έφυγα και γύρισα μετά από μια-δυο ημέρες για να ελέγξω. Πήγα στο σημείο αλλά δεν τους βρήκα. Εκείνη την στιγμή ανακουφίστηκα γιατί υπέθεσα πως κάποιος τους βρήκε οπότε θα τους παραδώσει. Την ημέρα που τους άφησα με είχε δει ένας νεαρός… Σήμερα με πλησίασαν αστυνομικοί και μου ζήτησαν να τους ακολουθήσω … Προσφέρθηκα αβίαστα και με ανακούφιση να βοηθήσω. Πήγαμε στο σημείο που τους έδειξα, τελικά οι πίνακες ήταν 10 μέτρα παρακάτω από το σημείο που τους έδειχνα. Όταν άκουσα στον αστυνομικό να λέει ότι βρήκαν το δέμα κατάλαβα ότι βρέθηκαν, ξέσπασα σε κλάματα και έπεσα στο έδαφος ευχαριστώντας τους. Τόσο μεγάλος ήταν ο καημός μου να τους επιστρέψω. Έχω μετανιώσει σκληρά. Δηλώνω την πλήρη μεταμέλεια μου, ξέρω ότι θα τιμωρηθώ αλλά ζητώ επιείκεια», αναφέρει ακόμη ο 49χρονος.

σχολίασε κι εσύ