Τέλος εποχής για το θρυλικό μπαρ «Skipper’s» στον Άλιμο, καθώς ύστερα από από 35 χρόνια, έναν μήνα και 26 ημέρες χθες Κυριακή 30 Οκτωβρίου υποδέχθηκε για τελευταία φορά τους θαμώνες του. Στο συγκεκριμένο σημείο, σύμφωνα με τα σχέδια ανάπλασης της Μαρίνας, θα ανεγερθεί ένα ξενοδοχείο που θα εξυπηρετεί τους ιδιοκτήτες φιλοξενούμενων σκαφών και επισκέπτες της Μαρίνας.
Σε δηλώσεις του στο alimosonline o ιδιοκτήτης Γιάννης Μελίτας, φανερά συγκινημένος αποκάλυψε ότι στα σχέδια του είναι η επαναλειτουργία του μπαρ σε άλλο σημείο της Μαρίνας Αλίμου: «Το Skipper’s θα ξαναγεννηθεί, περίπου σε δυο χρόνια. Όχι στο ίδιο σημείο, αλλά σε κάποιο άλλο σημείο της Μαρίνας Αλίμου, ακόμη δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες, είμαστε σε διαπραγματεύσεις. Το εμβληματικό πειρατικό σκάφος, θα μεταφερθεί όμως κάπου αλλού, εκτός Αλίμου, μιας και τα τέλη ελλιμενισμού έχουν αυξηθεί υπερβολικά εδώ».
Ο αποχαιρετισμός
Την Κυριακή 30 Οκτωβρίου από νωρίς το απόγευμα οι ιδιοκτήτες του μπαρ υποδέχθηκαν για τελευταία φορά τους θαμώνες του μαγαζιού σε μια συγκινητική βραδιά και όλοι μαζί αποχαιρέτησαν το αγαπημένο τους στέκι. Δείτε μέσα από τις αναρτήσεις τους, πώς αποχαιρέτησαν το Skipper’s οι ιδιοκτήτες και οι φίλοι-θαμώνες του μαγαζιού μέσα από τα social media.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ιστορία του
Το «Skipper’s» υπήρξε σημείο αναφοράς για πολύ κόσμο. Εκεί που στέκεται ήταν μία μπαζωμένη έκταση που δεν είχε εκμεταλλευτεί κάποιος. Αρχικά όταν ξεκίνησε, αφορούσε ένα μικρής έκτασης μαγαζί 30 τετραγωνικών μέτρων, με τραπεζοκαθίσματα έξω και διάκοσμο που κάνει τον επισκέπτη να αισθάνεται πως είναι σε καράβι.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 4 Σεπτεμβρίου του 1987. Οι πρώτοι που το προτίμησαν ήταν οι άνθρωποι που εργάζονταν στη Μαρίνα Aλίμου, όμως σύντομα ο χώρος γέμισε με κατοίκους όλων των περιοχών. Χωρίς να κάνει διαφήμιση, μαθεύτηκε από στόμα σε στόμα.
Σε παλιότερη συνέντευξη του στο nou-pou ο ιδιοκτήτης του καφέ – μπαρ, Γιάννης Μελίτας είχε αποκαλύψει: «Αρχικά αφορούσε ένα μικρής έκτασης μαγαζί 30 τετραγωνικών μέτρων, με χώρο για τραπεζοκαθίσματα έξω. Ήταν πιο γραφικό. Είχε το προνόμιο ότι ήταν ήσυχα και όποιος ερχόταν, ειδικά αν δεν είχε εμπειρία με μαρίνα, ένιωθε πως ήταν σε νησί. Μαζί με όλο το υπόλοιπο στήσιμο του μαγαζιού, την απλότητα του, τη μουσική δημιουργήθηκε κάτι που τελικά, είχε απήχηση.
Δεν χρησιμοποιήσαμε αρχιτέκτονες. Υπήρχε ένας φίλος που βοήθησε με τα σχέδια, αλλά τα υπόλοιπα ήταν δική μας ιδέα. Τα μαγαζιά που έχουν μια διαχρονικότητα είναι καλό να μην αλλάζουν. Πέρα δηλαδή από βελτιώσεις ή αντικαταστάσεις κάποιων πραγμάτων, είναι χρήσιμο να διατηρούν το ύφος τους, γιατί αυτό έχει γνωρίσει ο πελάτης και αυτό είναι που οφείλεις να διατηρήσεις».
